Thursday, February 2, 2012
ေရႊဥေဒါင္း
Friday, April 22, 2011
ဘံုၿပတ္ ေခၚ ၿမင္းလွည္း ဘယ္ကစ
"ဘံုၿပတ္ ေခၚ ၿမင္းလွည္း ေလးနဲ႔ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းထိုင္ မမတို႔ ေမာ္ေရႊၿမိဳင္ မမတို႔ ေမာ္ေရႊၿမိဳင္" ဒီသီခ်င္းကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ သားတိုင္း နီးပါးေလာက္ ၾကားဖူးၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ၿမင္းလွည္းမ်ားကို ဘံုၿပတ္လို႔ ေခၚတြင္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းကလည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ထို႔အတူ ၿမန္မာစာတတ္ ေပတတ္ လူမ်ိဳးၿခား ဘာသာၿခား တစ္ဦးအေၾကာင္းကိုလည္း ခ်န္လွပ္ထားလို႔ မရပါဘူး ။
ထိုသူကား ဦအလီ(1837-1907)(က်ဴလယာလူမ်ိဳး) ပင္တည္း။ ဖခင္ၿဖစ္သူမွာ အဂၤလိပ္-ၿမန္မာ ပထမစစ္ပြဲတြင္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားနွင့္ ပါလာၿပီး စစ္ၿပီးေသာ္လည္း မၿပန္ေတာ့ပဲ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္အၿခခ် ေနထိုင္သူတစ္ဦးၿဖစ္သည္။ဦးအလီ၏ အိမ္ကား ဦးဇိန ဘုရားလမ္း ေရႊပရိယတၱိ စာသင္တိုက္၏ ေတာင္ဘက္ကပ္လ်က္ရွိသည္။
ထိုစဥ္က ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္မွာ ေလကီ ေလာကုတ္ ပညာမ်ားကို စြယ္စံုတတ္ေၿမာက္သည့္ ဆရာေတာ္ၿဖစ္သလို ယေန႔ ထိတုိင္ ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားေသာ ဘုန္းၾကီးဘိုး လွ်ာပြတ္ေဆးကို ေဖၚစပ္ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္လည္းၿဖသ္သည္။
ဦအလီ စာသင္သည့္ အရြယ္တြင္ဆရာေတာ္ထံ ေန႔စဥ္ဆြပ္အုပ္ပို႔ရင္း ၿမန္မာစာနွင့္ ပါဠိစာေပကို သင္ယူသည္။ ထိုအၿပင္ ဆရာေတာ္ထံမွ သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းခန္႔ ကဗ်ာ လကၤာမ်ားကိုပါ သင္ယုတတ္ေၿမာက္သည္။ဆရာေတာ္ထံ သြားလာေရးလြယ္ကူေစရန္ ေက်ာင္းနွင့္အိမ္ၾကား တံခါး ေဖါက္ထားရာ ယေန႔တိုင္ေတြ႔နိုင္သည္။
ရပ္ရြာတြင္ အလွဴအတန္းလုပ္သည့္အခါတိုင္း ရတုရကန္ ဧခ်င္းမ်ားကို ဦးအလီထံ လာေရာက္ စပ္ခိုင္းရသည္အထိ ၿမန္မာစာ ထူးခြ်န္သူၿဖစ္သည္။တခါတရံ သူကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ရြတ္ဆိုေပးရသည္ အထိ သူမပါလ်င္ ပြဲမစည္ေပ။
စာတတ္ေပတတ္ၿဖစ္လာေသာ ဦးအလီသည္ အလုပ္ေလွ်ာက္ရာ အေရးပိုင္ရံုးတြင္ လက္ေထာက္ ဘီလစ္အၿဖစ္ အလုပ္ရသည္။လစာမွာ ၁၂က်ပ္ ၈ပဲ ၿဖစ္သည္။(ေရႊတစ္က်ပ္သား ၂၀-၂၅ က်ပ္ေခတ္)
1840 ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ တရားရံုးမ်ား၌ ေရွ ႔ေနမ်ားစတင္ေပၚေပါက္လာသည္။ထိုစဥ္က ေရွ ႔ေန မ်ားသည္ အဂၤလန္မွလာေသာ ဝတ္လံုမ်ားၿဖစ္သည္။ အမူကို အဂၤလိပ္လိုစစ္ရသည္အတြက္ အမူသည္မ်ားမွာ ေရွ ႔ေနခေရာ စကားၿပန္ခပါ ေပးရသည္။အခ်ိန္လည္း ၾကန္ၾကာၾကရသည္။
ၿမန္မာ-မြန္-အဂၤလိပ္-ကုလား စကားတတ္ေသာ ဦးအလီသည္ ေရွ ႔ေန အလုပ္ကိုေလွ်ာက္ထားရာ အေရးပိုင္က တစ္နွစ္အစမ္းခန္႔ သည္။ စကားၿပန္မပါပဲ အမူေလွ်ာက္ထားနိုင္သၿဖင့္ အမူသည္မ်ားလည္းကုန္က်စရိတ္ သက္သာလာကာ အမူစစ္ရာတြင္လည္းၿမန္ဆန္လာသည္။ ဦးအလီသည္ 1870 တြင္ အထက္တန္းေရွ ႔ေနအၿဖစ္ ခန္႔အပ္ၿခင္းခံရသည္။
ဦးအလ ီထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားလာသည့္အတြက္ ဦအလီ၏ အိမ္တြင္ ရပ္ေဝးရပ္နီးမွ အမူသည္မ်ား အဝင္အထြက္မ်ား လာသည္။ သိုေသာ္ က်ိဳက္မေရာ နွင့္ မုဒံုမွ အမူသည္မ်ား လြယ္လြယ္ကူကူ မလာနိုင္ေခ်။
လွည္းၿဖင့္လာလ်င္ လမ္းတြင္ညအိပ္ရသည္။ထိုစဥ္က ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေမာ္ေတာ္ကား မရွိေပ။ 1914 ခန္႔ အထိ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ေမာ္ေတာ္ကား ford အမ်ိဳးစား ၁၀ စီးခန္႔သာ ရွိသည္။
ဦးအလီသည္ ဘီးေလးဘီး နွင့္ ၿမန္းနွစ္ေကာင္တပ္ ၿမင္းရထားၾကီးနွစ္စီးကို တီထြင္ၿပဳလုပ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္-က်ိဳက္မေရာ၊ ေမာ္လၿမိဳင္-မုဒံု အသြားအၿပန္ ကို ေၿပးဆြဲသည္။ ထိုၿမင္းလွည္း နွစ္စီး၏ အမည္ကိုလည္း ဘံုၿပန္ နွင့္ ဘံုေဆာင္ ဟူ၍ ၿမန္မာ ဆန္ဆန္ အမည္ေပးသည္။ အရွည္ ၁၅ ေပခန္႔ ရွိၿပီး လူ ၂၀ ခန္႔ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ စီးနိုင္သည္။
နံနက္ ၅ နာရီတြင္ အိမ္ေရွ ႔ မွ ၿမင္းရထာၾကီးတစီး စထြက္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔မွ ၇ မိုင္ေဝးေသာ ခရြန္းရြာတြင္ ေခတၱနားသည္။ ၿမင္းအသစ္ နွစ္ေကာင္လဲ၍ ဆက္လက္ခရီးဆက္ရာ ေမာ္လၿမိဳင္မွ ၁၂ မိုင္ေဝးေသာ ေက်ာက္တစ္လံုးရြာတြင္ ေခတၱနားသည္။ တဖန္ ၿမင္းအသစ္နွစ္ေကာင္လဲ၍ ခရီးဆက္ၿပန္ရာ မုဒံုတြြင္ ခရီးဆံုးေလသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္မွ မုဒံုသို႔ အသြား ၿမင္းေၿခာက္ေကာင္ အၿပန္ ၿမင္းေၿခာက္ေကာင္ ေပါင္း ၿမင္း ၁၂ ေကာင္ အသံုးၿပဳသည္။ၿမင္းလွည္းခမွာ လူတစ္ေယာက္လွ်င္ အသြား ၁ က်ပ္ အၿပန္ ၁ က်ပ္ ယူသည္။
(ၿမန္မာနိင္ငံရဲ ႔ ပထမဆံုးေသာ ခရီးသည္တင္ ၿမင္းလွည္းလိုင္းလို႔ ေၿပာရမလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ခပ္ငယ္ငယ္ လြန္ခဲ့ေသာ အနွစ္ ၃၀ ေလာက္က ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေသာ ယာဥ္တစ္စီး ဟိႏၵဴ လူမ်ိဳးမ်ား အသုဘခ်ရာတြင္ မသာယာဥ္အၿဖစ္ အသံုးၿပဳသည္ကို ၿမင္ဖူးသည္)
ဦးအလီ အသက္ၾကီးလာေသာ္ နလံုးေရာဂါ စြဲကပ္လာၿပီး ဘံုၿပန္ နွင့္ ဘံုေဆာင္ကို လွည္မၾကည့္နိုင္ေတာ့ေခ်။
လွည္းၾကီးနွစ္စီးကို ေမြးစားသား ၂ ဦးအားေပးလိုက္ရသည္။ သား ၂ ဦးလည္း ရထားၾကီး ၂ စီးကို ထိန္းသိမ္းနိုင္စြမ္း မရွိသၿဖင့္ ဦးအလီ၏ သေဘာတူညီခ်က္ရယူကာ ၿမင္းလွည္းနွစ္စီးကို အလယ္မွ တိတိၿဖတ္ၿပီး ဘီး ၂ ဘီး ၿမင္း ၁ ေကာင္ ၿမင္းလွည္းငယ္ ၄ စီးဖန္တီးကာ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေၿပးဆြဲေလသည္။
ၿမင္းလွည္းငယ္ ၄ စီး အမည္ေပးရာတြင္ ဦးအလီက မူလ ဘံုေဆာင္ နွင့္ ဘံုၿပန္ တုိ႔ ၏ အၿပတ္မ်ား ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ မူလအမည္ "ဘံု" လည္းပါရေအာင္ ရထားၿပတ္မွ "ၿပတ္" လည္းပါေအာင္ "ဘံုၿပတ္ " ဟုသာ ေခၚၾကေပေတာ့ဟု အမည္ေပးရာမွ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ၿမင္းလွည္းမ်ားကို "ဘံုၿပတ္ " ဟု ေခၚေဝၚခဲ့ၾကေလသည္။
ဦးအလီသည္ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း မိမိဆရာ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္ ထံ ေန႔စဥ္ ဆြမ္းအုပ္ပို႔ သည္။ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္ ပ်ံလြန္ေသာအခါ ဦးအလီ ကမကထ လုပ္ၿပီး ေလာင္တိုက္နွင့္ ၿပသာဒ္ တို႔ ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းသည္။ ဘုန္းၾကီးပ်ံ ပြဲ တြင္ ဇာတ္ပြဲ ၇ ရက္ ခံေပးသည္။ဤတြင္ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္တို႔ က ဦးအလီအား ဝိုင္းဝန္းကဲ့ရဲ ႔ကာ ဝိုင္းပယ္လိုက္ၾကေလေတာ့သည္။ဦးအလီက တရားရံုးအနီးတြင္ ကိုယ္ပိုင္သစ္သားဗလီ ေဆာက္ကာ မွန္မွန္တက္သည္။
ဦးအလီ သည္ အသက္ ၇၀ အရြယ္ 1907 တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။
(မွီၿငမ္း -ဆရာအံ႔ေက်ာ္၏ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ သမိုင္းမွ)
ၿမင္းလွည္းမ်ားကို ဘံုၿပတ္လို႔ ေခၚတြင္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းကလည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ထို႔အတူ ၿမန္မာစာတတ္ ေပတတ္ လူမ်ိဳးၿခား ဘာသာၿခား တစ္ဦးအေၾကာင္းကိုလည္း ခ်န္လွပ္ထားလို႔ မရပါဘူး ။
ထိုသူကား ဦအလီ(1837-1907)(က်ဴလယာလူမ်ိဳး) ပင္တည္း။ ဖခင္ၿဖစ္သူမွာ အဂၤလိပ္-ၿမန္မာ ပထမစစ္ပြဲတြင္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားနွင့္ ပါလာၿပီး စစ္ၿပီးေသာ္လည္း မၿပန္ေတာ့ပဲ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္အၿခခ် ေနထိုင္သူတစ္ဦးၿဖစ္သည္။ဦးအလီ၏ အိမ္ကား ဦးဇိန ဘုရားလမ္း ေရႊပရိယတၱိ စာသင္တိုက္၏ ေတာင္ဘက္ကပ္လ်က္ရွိသည္။
ထိုစဥ္က ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္မွာ ေလကီ ေလာကုတ္ ပညာမ်ားကို စြယ္စံုတတ္ေၿမာက္သည့္ ဆရာေတာ္ၿဖစ္သလို ယေန႔ ထိတုိင္ ထင္ေပၚေၾကာ္ၾကားေသာ ဘုန္းၾကီးဘိုး လွ်ာပြတ္ေဆးကို ေဖၚစပ္ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္လည္းၿဖသ္သည္။
ဦအလီ စာသင္သည့္ အရြယ္တြင္ဆရာေတာ္ထံ ေန႔စဥ္ဆြပ္အုပ္ပို႔ရင္း ၿမန္မာစာနွင့္ ပါဠိစာေပကို သင္ယူသည္။ ထိုအၿပင္ ဆရာေတာ္ထံမွ သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းခန္႔ ကဗ်ာ လကၤာမ်ားကိုပါ သင္ယုတတ္ေၿမာက္သည္။ဆရာေတာ္ထံ သြားလာေရးလြယ္ကူေစရန္ ေက်ာင္းနွင့္အိမ္ၾကား တံခါး ေဖါက္ထားရာ ယေန႔တိုင္ေတြ႔နိုင္သည္။
ရပ္ရြာတြင္ အလွဴအတန္းလုပ္သည့္အခါတိုင္း ရတုရကန္ ဧခ်င္းမ်ားကို ဦးအလီထံ လာေရာက္ စပ္ခိုင္းရသည္အထိ ၿမန္မာစာ ထူးခြ်န္သူၿဖစ္သည္။တခါတရံ သူကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ရြတ္ဆိုေပးရသည္ အထိ သူမပါလ်င္ ပြဲမစည္ေပ။
စာတတ္ေပတတ္ၿဖစ္လာေသာ ဦးအလီသည္ အလုပ္ေလွ်ာက္ရာ အေရးပိုင္ရံုးတြင္ လက္ေထာက္ ဘီလစ္အၿဖစ္ အလုပ္ရသည္။လစာမွာ ၁၂က်ပ္ ၈ပဲ ၿဖစ္သည္။(ေရႊတစ္က်ပ္သား ၂၀-၂၅ က်ပ္ေခတ္)
1840 ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ တရားရံုးမ်ား၌ ေရွ ႔ေနမ်ားစတင္ေပၚေပါက္လာသည္။ထိုစဥ္က ေရွ ႔ေန မ်ားသည္ အဂၤလန္မွလာေသာ ဝတ္လံုမ်ားၿဖစ္သည္။ အမူကို အဂၤလိပ္လိုစစ္ရသည္အတြက္ အမူသည္မ်ားမွာ ေရွ ႔ေနခေရာ စကားၿပန္ခပါ ေပးရသည္။အခ်ိန္လည္း ၾကန္ၾကာၾကရသည္။
ၿမန္မာ-မြန္-အဂၤလိပ္-ကုလား စကားတတ္ေသာ ဦးအလီသည္ ေရွ ႔ေန အလုပ္ကိုေလွ်ာက္ထားရာ အေရးပိုင္က တစ္နွစ္အစမ္းခန္႔ သည္။ စကားၿပန္မပါပဲ အမူေလွ်ာက္ထားနိုင္သၿဖင့္ အမူသည္မ်ားလည္းကုန္က်စရိတ္ သက္သာလာကာ အမူစစ္ရာတြင္လည္းၿမန္ဆန္လာသည္။ ဦးအလီသည္ 1870 တြင္ အထက္တန္းေရွ ႔ေနအၿဖစ္ ခန္႔အပ္ၿခင္းခံရသည္။
ဦးအလ ီထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားလာသည့္အတြက္ ဦအလီ၏ အိမ္တြင္ ရပ္ေဝးရပ္နီးမွ အမူသည္မ်ား အဝင္အထြက္မ်ား လာသည္။ သိုေသာ္ က်ိဳက္မေရာ နွင့္ မုဒံုမွ အမူသည္မ်ား လြယ္လြယ္ကူကူ မလာနိုင္ေခ်။
လွည္းၿဖင့္လာလ်င္ လမ္းတြင္ညအိပ္ရသည္။ထိုစဥ္က ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေမာ္ေတာ္ကား မရွိေပ။ 1914 ခန္႔ အထိ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ေမာ္ေတာ္ကား ford အမ်ိဳးစား ၁၀ စီးခန္႔သာ ရွိသည္။
ဦးအလီသည္ ဘီးေလးဘီး နွင့္ ၿမန္းနွစ္ေကာင္တပ္ ၿမင္းရထားၾကီးနွစ္စီးကို တီထြင္ၿပဳလုပ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္-က်ိဳက္မေရာ၊ ေမာ္လၿမိဳင္-မုဒံု အသြားအၿပန္ ကို ေၿပးဆြဲသည္။ ထိုၿမင္းလွည္း နွစ္စီး၏ အမည္ကိုလည္း ဘံုၿပန္ နွင့္ ဘံုေဆာင္ ဟူ၍ ၿမန္မာ ဆန္ဆန္ အမည္ေပးသည္။ အရွည္ ၁၅ ေပခန္႔ ရွိၿပီး လူ ၂၀ ခန္႔ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ စီးနိုင္သည္။
နံနက္ ၅ နာရီတြင္ အိမ္ေရွ ႔ မွ ၿမင္းရထာၾကီးတစီး စထြက္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔မွ ၇ မိုင္ေဝးေသာ ခရြန္းရြာတြင္ ေခတၱနားသည္။ ၿမင္းအသစ္ နွစ္ေကာင္လဲ၍ ဆက္လက္ခရီးဆက္ရာ ေမာ္လၿမိဳင္မွ ၁၂ မိုင္ေဝးေသာ ေက်ာက္တစ္လံုးရြာတြင္ ေခတၱနားသည္။ တဖန္ ၿမင္းအသစ္နွစ္ေကာင္လဲ၍ ခရီးဆက္ၿပန္ရာ မုဒံုတြြင္ ခရီးဆံုးေလသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္မွ မုဒံုသို႔ အသြား ၿမင္းေၿခာက္ေကာင္ အၿပန္ ၿမင္းေၿခာက္ေကာင္ ေပါင္း ၿမင္း ၁၂ ေကာင္ အသံုးၿပဳသည္။ၿမင္းလွည္းခမွာ လူတစ္ေယာက္လွ်င္ အသြား ၁ က်ပ္ အၿပန္ ၁ က်ပ္ ယူသည္။
(ၿမန္မာနိင္ငံရဲ ႔ ပထမဆံုးေသာ ခရီးသည္တင္ ၿမင္းလွည္းလိုင္းလို႔ ေၿပာရမလားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ခပ္ငယ္ငယ္ လြန္ခဲ့ေသာ အနွစ္ ၃၀ ေလာက္က ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေသာ ယာဥ္တစ္စီး ဟိႏၵဴ လူမ်ိဳးမ်ား အသုဘခ်ရာတြင္ မသာယာဥ္အၿဖစ္ အသံုးၿပဳသည္ကို ၿမင္ဖူးသည္)
ဦးအလီ အသက္ၾကီးလာေသာ္ နလံုးေရာဂါ စြဲကပ္လာၿပီး ဘံုၿပန္ နွင့္ ဘံုေဆာင္ကို လွည္မၾကည့္နိုင္ေတာ့ေခ်။
လွည္းၾကီးနွစ္စီးကို ေမြးစားသား ၂ ဦးအားေပးလိုက္ရသည္။ သား ၂ ဦးလည္း ရထားၾကီး ၂ စီးကို ထိန္းသိမ္းနိုင္စြမ္း မရွိသၿဖင့္ ဦးအလီ၏ သေဘာတူညီခ်က္ရယူကာ ၿမင္းလွည္းနွစ္စီးကို အလယ္မွ တိတိၿဖတ္ၿပီး ဘီး ၂ ဘီး ၿမင္း ၁ ေကာင္ ၿမင္းလွည္းငယ္ ၄ စီးဖန္တီးကာ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေၿပးဆြဲေလသည္။
ၿမင္းလွည္းငယ္ ၄ စီး အမည္ေပးရာတြင္ ဦးအလီက မူလ ဘံုေဆာင္ နွင့္ ဘံုၿပန္ တုိ႔ ၏ အၿပတ္မ်ား ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ မူလအမည္ "ဘံု" လည္းပါရေအာင္ ရထားၿပတ္မွ "ၿပတ္" လည္းပါေအာင္ "ဘံုၿပတ္ " ဟုသာ ေခၚၾကေပေတာ့ဟု အမည္ေပးရာမွ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ၿမင္းလွည္းမ်ားကို "ဘံုၿပတ္ " ဟု ေခၚေဝၚခဲ့ၾကေလသည္။
ဦးအလီသည္ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္ ၿဖစ္ေသာ္လည္း မိမိဆရာ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္ ထံ ေန႔စဥ္ ဆြမ္းအုပ္ပို႔ သည္။ ေရႊေက်ာင္းဆရာေတာ္ ပ်ံလြန္ေသာအခါ ဦးအလီ ကမကထ လုပ္ၿပီး ေလာင္တိုက္နွင့္ ၿပသာဒ္ တို႔ ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းသည္။ ဘုန္းၾကီးပ်ံ ပြဲ တြင္ ဇာတ္ပြဲ ၇ ရက္ ခံေပးသည္။ဤတြင္ မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္တို႔ က ဦးအလီအား ဝိုင္းဝန္းကဲ့ရဲ ႔ကာ ဝိုင္းပယ္လိုက္ၾကေလေတာ့သည္။ဦးအလီက တရားရံုးအနီးတြင္ ကိုယ္ပိုင္သစ္သားဗလီ ေဆာက္ကာ မွန္မွန္တက္သည္။
ဦးအလီ သည္ အသက္ ၇၀ အရြယ္ 1907 တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။
(မွီၿငမ္း -ဆရာအံ႔ေက်ာ္၏ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ သမိုင္းမွ)
Monday, April 18, 2011
ၾကံဳရဆံုရ စကၤာပူ ဝယ္
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
စလံုးကိုလာၿပီး အလုပ္လာရွာတယ္၊ အိမ္မွာတည္းတယ္
ညဘက္ ရြာမွ ရည္းစားနဲ႔ vzo ေၿပာတယ္၊ စပီကာၾကီး ဖြင့္လို႔
"အလုပ္ရေအာင္ရွာ မရရင္ၿပန္မလာနဲ႔တဲ့ ၊
အလုပ္မရပဲ ၿပန္လာရင္ မ်က္နွာဘယ္လိုၿပရမလဲ ရွက္စရာၾကီး"
သူငယ္ခ်င္းခမ်ာ စပီကာ ကိုလွမ္းပိ္တ္ေသာ္လည္း
ေနာက္က်သြားခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
ရြာကိုခြင့္ယူၿပီး ကမန္းကတမ္း ၿပန္သြားတယ္၊
ရြာကမိန္းမ ေနာက္မီးလင္းတယ္လို႔
သတင္းရလို႔တဲ႔။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
ရြာၿပန္ၿပီး မဂၤလာ သြားေဆာင္တယ္
ၿပန္လာေတာ့ မ်က္နွာမရြင္မၿပနဲ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့၊
ေလးနွစ္လံုးလံုး စလံုးကေန မိသားစုကို ပိုက္ဆံပို႔တာ၊
ညီအကို ေမာင္နမမ်ား သံုးၾကၿဖဳန္းၾကနဲ႔
ဘာမွစုမထားၾကဘူးတဲ့ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့၊
အၾကြးေတြ တၿပံဳၾကီး တင္ခဲ့တယ္တဲ့။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
ဖုန္းထဲမွာ ရြာမွာက်န္ခဲ့တဲ့ မိန္မနဲ႔ စကားမ်ားေနတယ္၊
သူရြာကို ပိုက္ဆံမပို႔တာ(၇)လ ရွိသြားၿပီးတဲ့
ကာစီနိုမွာ အလွဴအတန္းၾကီးလုပ္မိတာ
ဂဏန္း 5 digits ေက်ာ္သြားၿပီးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
အသက္ ၄၀ နားကပ္ကာနီးမွ စလံုးမွာ မိန္းမရတယ္
ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလး ေကာင္မေလး အလုပ္လာရွာတဲ့၊
နွစ္ၾကိမ္စလံုး စပြန္ဆာ ေပးတယ္ဆိုပဲ
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
စကၤာပူ ပီအာ ပါ
ပိုက္ဆံလိုက္ေခ်းေနတယ္
pass port သက္တမ္းတိုးရေတာ့မယ္
အခြန္က သံုးနွစ္စာ ေဆာင္ရမယ္တဲ့။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
စိတ္ဆင္းရဲေနရတယ္
ရြာကမိန္းမ စကၤာပူကိုမလာရလို႔ ဂ်ီက်ေနတယ္တဲ့
လစာက ၁၅၀၀ ေတာင္မၿပည့္
အိမ္ငွားခ၊ လမ္းစရိတ္၊ စားစရိတ္နဲ႔
စလံုးေရာက္ေနတဲ့ သူေတြကို နတ္ေရကန္ထဲ က်ေနတယ္လို႔
ထင္ေနလားမသိဘူးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ သူငယ္ခ်င္းမတေယာက္
xxx...,,,,,
,,,,,.....xxx
မေၿပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး
အဲ့
ကၽြန္ေတာ္က်ေတာ့
မိန္းမက သတိရရင္ ရြာကေန miss call လွမ္းပို႔တတ္တယ္
အဲဒီအခါက်ရင္ ခေလးေတြနဲ႔ စကားေၿပာရတယ္
သားနဲ႔ သမီးက ေဖေဖ့ကို ခ်စ္တယ္တဲ့
မိန္မကလည္း ေမာင့္ကို အရမ္းသတိရတာပဲတဲ့
တိုက္ဆိုင္မူမ်ားဗ်ာ
မိန္းမ miss call လွမ္းပို႔ တဲ႔ ေန႔ေတြဟာ
ကၽြန္ေတာ္ လခထုတ္တဲ့ေန႔ ၿဖစ္ေနတတ္တယ္
စကၤာပူေရာက္ သယ္ရင္းမ်ား
ဘဝအေမာတြ ေၿပနိုင္ၾကပါေစ
စလံုးကိုလာၿပီး အလုပ္လာရွာတယ္၊ အိမ္မွာတည္းတယ္
ညဘက္ ရြာမွ ရည္းစားနဲ႔ vzo ေၿပာတယ္၊ စပီကာၾကီး ဖြင့္လို႔
"အလုပ္ရေအာင္ရွာ မရရင္ၿပန္မလာနဲ႔တဲ့ ၊
အလုပ္မရပဲ ၿပန္လာရင္ မ်က္နွာဘယ္လိုၿပရမလဲ ရွက္စရာၾကီး"
သူငယ္ခ်င္းခမ်ာ စပီကာ ကိုလွမ္းပိ္တ္ေသာ္လည္း
ေနာက္က်သြားခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
ရြာကိုခြင့္ယူၿပီး ကမန္းကတမ္း ၿပန္သြားတယ္၊
ရြာကမိန္းမ ေနာက္မီးလင္းတယ္လို႔
သတင္းရလို႔တဲ႔။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
ရြာၿပန္ၿပီး မဂၤလာ သြားေဆာင္တယ္
ၿပန္လာေတာ့ မ်က္နွာမရြင္မၿပနဲ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့၊
ေလးနွစ္လံုးလံုး စလံုးကေန မိသားစုကို ပိုက္ဆံပို႔တာ၊
ညီအကို ေမာင္နမမ်ား သံုးၾကၿဖဳန္းၾကနဲ႔
ဘာမွစုမထားၾကဘူးတဲ့ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့၊
အၾကြးေတြ တၿပံဳၾကီး တင္ခဲ့တယ္တဲ့။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
ဖုန္းထဲမွာ ရြာမွာက်န္ခဲ့တဲ့ မိန္မနဲ႔ စကားမ်ားေနတယ္၊
သူရြာကို ပိုက္ဆံမပို႔တာ(၇)လ ရွိသြားၿပီးတဲ့
ကာစီနိုမွာ အလွဴအတန္းၾကီးလုပ္မိတာ
ဂဏန္း 5 digits ေက်ာ္သြားၿပီးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
အသက္ ၄၀ နားကပ္ကာနီးမွ စလံုးမွာ မိန္းမရတယ္
ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလး ေကာင္မေလး အလုပ္လာရွာတဲ့၊
နွစ္ၾကိမ္စလံုး စပြန္ဆာ ေပးတယ္ဆိုပဲ
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
စကၤာပူ ပီအာ ပါ
ပိုက္ဆံလိုက္ေခ်းေနတယ္
pass port သက္တမ္းတိုးရေတာ့မယ္
အခြန္က သံုးနွစ္စာ ေဆာင္ရမယ္တဲ့။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
စိတ္ဆင္းရဲေနရတယ္
ရြာကမိန္းမ စကၤာပူကိုမလာရလို႔ ဂ်ီက်ေနတယ္တဲ့
လစာက ၁၅၀၀ ေတာင္မၿပည့္
အိမ္ငွားခ၊ လမ္းစရိတ္၊ စားစရိတ္နဲ႔
စလံုးေရာက္ေနတဲ့ သူေတြကို နတ္ေရကန္ထဲ က်ေနတယ္လို႔
ထင္ေနလားမသိဘူးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းရဲ ႔ သူငယ္ခ်င္းမတေယာက္
xxx...,,,,,
,,,,,.....xxx
မေၿပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး
အဲ့
ကၽြန္ေတာ္က်ေတာ့
မိန္းမက သတိရရင္ ရြာကေန miss call လွမ္းပို႔တတ္တယ္
အဲဒီအခါက်ရင္ ခေလးေတြနဲ႔ စကားေၿပာရတယ္
သားနဲ႔ သမီးက ေဖေဖ့ကို ခ်စ္တယ္တဲ့
မိန္မကလည္း ေမာင့္ကို အရမ္းသတိရတာပဲတဲ့
တိုက္ဆိုင္မူမ်ားဗ်ာ
မိန္းမ miss call လွမ္းပို႔ တဲ႔ ေန႔ေတြဟာ
ကၽြန္ေတာ္ လခထုတ္တဲ့ေန႔ ၿဖစ္ေနတတ္တယ္
စကၤာပူေရာက္ သယ္ရင္းမ်ား
ဘဝအေမာတြ ေၿပနိုင္ၾကပါေစ
Monday, April 11, 2011
ဓါတ္မီးသူေဌး ဦးအံုးေဖ (၃)
ေလာကဓံ ၏အလွည့္ အေၿပာင္းကို လူသားတစ္ဦးၿဖစ္ ေသာ ဦးအံုးေဖ လည္းမလြတ္ကင္းနိုင္ပါ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ ခဲ့ရတာေပါ့၊
ေမာ္လၿမိဳင္ကို ဂ်ပန္မ်ား တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ခ်ိန္ စစ္ေၿပးဘဝၿဖင့္ ဘီလူးကၽႊန္းသို႔ သြားေရာက္ေနထိုင္ရသည္။ အေၿခေန တည္ၿငိမ္စၿပဳခ်ိန္ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၿပန္လာေတာ့ မိမိ၏ ဓါတ္အားေပး စက္ရံု သည္လည္းဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရ ေလၿပီ၊ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဦးအံုးေဖ သည္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လံုးဝ မလုပ္ကိုင္ေတာ့ေပ။
ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ မလိုသူအခ်ိဳ ႔ ၏ ေခ်ာက္တြန္းမူေၾကာင့္ ဂ်ပန္တို႔၏ ၿငိဳၿငင္မူ ကို ခံခဲ့ရရွာသည္။ရွိသမွ်အတြင္းပစၥည္း မ်ားကို ေရာင္းခ်ကာ 1943 ၾသဂုတ္လ 1 ရက္ေန႔ တြင္ ထုတ္ေဝေသာ ဂ်ပန္ပိုက္ဆံ ၁၀ က်ပ္တန္ ဗမာနိုင္ငံေတာ္ လြတ္လပ္ေရး ေငြစု စာခ်ဳပ္ အမ်ားအၿပား ဝယ္ယူၿပေတာ့မွ ဂ်ပန္တို႔ ဦးအံုးေဖ အေပၚ အၿမင္ၾကည္လာသည္။
မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို သားၿဖစ္သူ ဦးစိုးတင္မွ နန္းေတာ္ရံုတြင္ ဇာတ္ပြဲမ်ားသြင္း၍ ဝင္ေငြ ရွာရသည္။ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးစတင္၍ ဂ်ပန္မ်ားေၿပးကာနီးတြင္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္မတိုင္မီက ဦးအံုးေဖထံမွ ေငြဒဂၤါးမ်ား ယူကာ ေရႊေငြ လက္ဝတ္ရတနာ နွင့္ လယ္ယာမ်ားကို အေပါင္ထားသူမ်ားက ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္မ်ားကို အားကိုးကာ ဂ်ပန္ေငြ စကၠဴမ်ားၿဖင့္ ၿပန္လည္ ေရြးယူၾကသည္။ ဦးအံုးေဖ လည္းဂ်ပန္ မ်ားကို ေၾကာက္ရ၍ ဂ်ပန္ေငြစကၠဴ မ်ားကို လကၡံရေလသည္။
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ကာလအတြင္း စစ္ေၿပးဘဝၿဖင့္ ဘီလူးကၽႊန္းသို႔ ဒုတိယအၾကိမ္ သြားေရာက္ေနရၿပန္သည္။ ဂ်ပန္မ်ားလက္နက္ခ်၍ ဦးအံုးေဖ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၿပန္လာေသာအခါ ဦးအံုးေဖလက္ထဲတြင္ အဂၤလိပ္ေငြ ၃၅၀ က်ပ္သာရွိေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဦးအံုးေဖ သည္ ဇရာ အက်ပိုင္းသို႔ ေရာက္လာသည္သာမက လည္ေခ်ာင္းနာေရာဂါ ကိုလည္း စတင္ခံစားေနရရွာသည္။
1945 စက္တင္ဘာ 16 တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ ၉နာရီအခ်ိန္တြင္ က်ိဳက္သလႅန္ေစတီရွိရာ နာဂဝိသေတာင္စြယ္ အေရွ ႔ေတာင္ေထာင့္ ကမ္းပါးယံၾကီး ၿပိဳၾကသြားသည္ ပဌါန္းဇရပ္ ပါသြားရံုမက ေရႊစာရံ ေက်ာင္းတိုက္ဇရပ္ပါ ပိ၍ ခိုကိုးရာမဲ့ သူ အေယာက္ ၂၀ ခန္႔ ေၿမပိေသဆံုးရွာသည္၊ ခ်က္ခ်င္းမၿပဳၿပင္လ်င္ ေနာက္ထပ္ အဆင့္လိုက္ ၿပိဳၾကနိုင္သည္။သိုၿဖင့္၍ ရင္ၿပင္ေတာ္ၿပဳၿပင္ေရး အဖြဲ႔ ကို ခ်က္ခ်င္းဖြဲ႔ ၍ ဦးအံုးေဖမွာ ဥကၠဌ တာဝန္ယူရသည္။ဂ်ပန္အေၿပး အဂၤလိပ္ အဝင္ၿဖစ္၍ ဦးအံုးေဖလက္ထဲတြင္ အဂၤလိပ္ေငြ ၃၅၀ က်ပ္သာရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ စိန္ထည္ပစၥည္းေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို ေပါင္နံွေရာင္းခ်၍ အလွဴ ေငြ ထည္ဝင္ခဲ့သည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္တို႔က သံၿဖဴဇရပ္မွ ထိုင္းနိုင္ငံ ဘန္ေပါင္အထိ 415 km ရွည္ေသာ ေသမင္းတမန္ ရထားလမ္းကို ေဖါက္လုပ္ရာ ၿမန္မာနိုင္ငံသား ၂ သိန္းေက်ာ္ ေခၽြးတပ္သားအၿဖစ္ စုေဆာင္းခံရသည္။ ၈ သာင္းေက်ာ္ အသက္ဆံုးရွဳံးသည္။ ေသဆံုးသူ ဦးေ၇သည္ မီးရထားဇလီဖါးတံုး အေရအတြက္နွင့္ ညီမွ်သည္။
1946 ဒီဇင္ဘာ 18 တြင္ ေသဆံုးသူမ်ားအတြက္ သံၿဖဴဇရပ္တြင္ သရဏဂံု တင္ပြဲ က်င္းပၿပဳလုပ္သည္။သရဏဂံု တင္ပြဲမ က်င္းပမွီ ၁၈ ရက္အလို ေမာ္လၿမိဳင္အေရးပိုင္က ၿမိဳမိၿမိဳဖ မ်ားကို အစည္းေဝးေခၚသည္။ဦးအံုးေဖက သံဃာေတာ္မ်ားကို သကၤန္း ၊ထီ၊ဖိနပ္ လွဴရန္ ကတိၿပဳသည္၊ အစည္းအေဝက်င္းပေနစဥ္ ဦးအံုးေဖ ေခ်ာင္းဆိုးရာ ေသြးပါသည္ ဦးအံုးေဖသည္ မိမိ၏ ယာဥ္ေမာင္းအား မိမိ၏ ေအာ္စတင္ကားၿဖင့္ အိမ္သို႔ အၿမန္ေမာင္းေစရာ ဦးအံုးေဖ၏ အိမ္မေရာက္မီ ကိုက္ ၂၀၀ အကြာတြင္ ေခ်ာင္းဆိုးေသြးအံကာ ကားေပၚမွာပင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။
ေရွးအခါက ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ဘာသာေပါင္းစံုတို႔ ၏ သခ်ိဳင္းမ်ားရွိသည္၊ဦးဇိန ဘုရား အေနာက္ဘက္ ေတာင္ေၿခတြင္ ရွိသည္၊ၿမိဳ ႔လူဦးေရ တိုးပြါးလာသလို ၿမိဳ ႔ကလည္ ခ်ဲ ႔လာသၿဖင့္ အေလာင္းသၿဂိဳလ္ရန္ ေၿမေနရာ အခက္အခဲ ရိွလာသည္
ဦးဇိန ရင္ၿပင္ေပၚရွိ ခ်မ္းသာၾကီးဘုရား ဒါယကာ သမာဓိၿမိဳ ႔ဝန္ ဦးေရႊရိုးက မိမိပိုင္ ေၿမနီကုန္းရာဘာေတာၾကီးကို သုသာန္အၿဖစ္အသံုးၿပဳရန္ လွဴဒါန္းသည္ ဦးေရႊရိုး ကြယ္လြန္ေသာ္ ေၿမးၿဖစ္သူ ဦးဘသက္က ေၿမနီကုန္း သုသာန္ကို ဆက္လက္ထိန္္းသိမ္းသည္ ဦးဘသက္ နွင့္ ဦးအံုးေဖ မွာ ခင္မင္ရင္းနွီးသူ ၿဖစ္၍ ေၿမနီကုန္း သုသာန္ နယ္ေၿမအတြင္း ကၽြန္းပင္ကုန္း သခ်ိဳင္းေၿမကြက္ကို မိမိ၏မိသားစုသၿဂိဳလ္ရန္ ေၿမကြက္အၿဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္၊ ူ ဦးဘသက္က လိုက္ေလ်ွာသည္။
ဦးအံုးေဖ ၏ ရုပ္အေလာင္းကို ေၿမနီကုန္း သုသာန္ နယ္ေၿမအတြင္း ကၽြန္းပင္ကုန္း သခ်ိဳင္း တြင္ ဂူသြင္း သၿဂိဳလ္သည္ ဦးအံုးေဖ၏ ဇာတ္လမ္းကားမၿပီးဆံုးေသးေပ။
ဦးအံုးေဖ ကြယ္လြန္ၿပီး ၁၂ နွစ္ အၾကာ 1958 မတ္လ 31 တြင္ဇနီးၿဖစ္သူ ေဒၚေငြညြန္ ႔ ကြယ္လြန္သည္။ ဦးအံုးေဖ၏ ဂူနံေဘးတြင္ ဂူသြင္း သၿဂိဳလ္သည္။
ယခုေခတ္ကာလ စစ္ေကာင္စီ လက္ထက္တြင္ ၿမန္မာ နိုင္ငံ၏ အရွည္ဆံုး သံလြင္တံတား(ေမာ္လၿမိဳင္) ကို တည္ေဆာက္ရာ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ မီးရထားဘူတာရံုနွင့္ ကားမ်ားရပ္နားရန္ စခန္းတည္ေဆာက္ရန္ ေၿမနီကုန္းသုသာန္ကို ဖ်က္သိမ္းသည္။
2002 ခုနွစ္တြင္ သခ်ိဳင္းမ်ားဖ်က္ေနေၾကာင္းသတင္းရ၍ ဦးအံုးေဖ၏ ေၿမးမ်ားက ခ်က္ခ်င္းသြား ေရာက္ေသာ္လည္း ဦးအံုးေဖ၏ ဂူမွာဖ်က္ၿပီးေန သည္ကို ေတြ႔ ရသည္ ပါးစပ္တြင္ထည္ထားေသာ ကူးတို႔ခ ေရႊမတ္ေစ့ နွင့္ လက္ဝတ္ရတနာ အခ်ိဳ ႔သုဘရာဇာမ်ားရသည္ဟု သတင္းရသည္ ေဒၚေငြညြန္ ႔ ၏ဂူကိုဖ်က္ရာ ေရႊကြတ္ ပယင္းၾကယ္သီးတစံု ရသည္ ၾကယ္သီးကို သုဘရာဇာမ်ားအားေပးလိုက္ရာ သုဘရာဇာမ်ားက ဦးအံုးေဖတို႔ ဇနီးေမာင္နံ ရုပ္ၾကြင္းမ်ားအား သြက္သြက္လက္လက္ မီးသၿဂိဳလ္ ၾကရာ ၂ နာရီအတြင္း အရိုးၿပာက်သည္။ အရိုးၿပာ မ်ားကို ပိႏၷဲကုန္း သုသာန္ တြင္ အမွတ္သားလုပ္၍ ၿမဳပ္နွံသည္။
ဤတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ကို လွ်ပ္စစ္မီးေပး၍ ဂုဏ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ဦးအံုးေဖ၏ ဇာတ္လမ္းကား ၿပီးဆံုး သြားေလေတာ့သည္။
(မွီၿငမ္း-ဆရာအံ႔ေက်ာ္၏ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ သမိုင္း နွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ မဂၢဇင္း ၁၉၉၇ မွ)
ေမာ္လၿမိဳင္ကို ဂ်ပန္မ်ား တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ခ်ိန္ စစ္ေၿပးဘဝၿဖင့္ ဘီလူးကၽႊန္းသို႔ သြားေရာက္ေနထိုင္ရသည္။ အေၿခေန တည္ၿငိမ္စၿပဳခ်ိန္ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၿပန္လာေတာ့ မိမိ၏ ဓါတ္အားေပး စက္ရံု သည္လည္းဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရ ေလၿပီ၊ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဦးအံုးေဖ သည္ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လံုးဝ မလုပ္ကိုင္ေတာ့ေပ။
ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ မလိုသူအခ်ိဳ ႔ ၏ ေခ်ာက္တြန္းမူေၾကာင့္ ဂ်ပန္တို႔၏ ၿငိဳၿငင္မူ ကို ခံခဲ့ရရွာသည္။ရွိသမွ်အတြင္းပစၥည္း မ်ားကို ေရာင္းခ်ကာ 1943 ၾသဂုတ္လ 1 ရက္ေန႔ တြင္ ထုတ္ေဝေသာ ဂ်ပန္ပိုက္ဆံ ၁၀ က်ပ္တန္ ဗမာနိုင္ငံေတာ္ လြတ္လပ္ေရး ေငြစု စာခ်ဳပ္ အမ်ားအၿပား ဝယ္ယူၿပေတာ့မွ ဂ်ပန္တို႔ ဦးအံုးေဖ အေပၚ အၿမင္ၾကည္လာသည္။
မိသားစု စားဝတ္ေနေရးကို သားၿဖစ္သူ ဦးစိုးတင္မွ နန္းေတာ္ရံုတြင္ ဇာတ္ပြဲမ်ားသြင္း၍ ဝင္ေငြ ရွာရသည္။ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးစတင္၍ ဂ်ပန္မ်ားေၿပးကာနီးတြင္ ဒုတိယ ကမၻာစစ္မတိုင္မီက ဦးအံုးေဖထံမွ ေငြဒဂၤါးမ်ား ယူကာ ေရႊေငြ လက္ဝတ္ရတနာ နွင့္ လယ္ယာမ်ားကို အေပါင္ထားသူမ်ားက ဂ်ပန္ကင္ေပတိုင္မ်ားကို အားကိုးကာ ဂ်ပန္ေငြ စကၠဴမ်ားၿဖင့္ ၿပန္လည္ ေရြးယူၾကသည္။ ဦးအံုးေဖ လည္းဂ်ပန္ မ်ားကို ေၾကာက္ရ၍ ဂ်ပန္ေငြစကၠဴ မ်ားကို လကၡံရေလသည္။
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ကာလအတြင္း စစ္ေၿပးဘဝၿဖင့္ ဘီလူးကၽႊန္းသို႔ ဒုတိယအၾကိမ္ သြားေရာက္ေနရၿပန္သည္။ ဂ်ပန္မ်ားလက္နက္ခ်၍ ဦးအံုးေဖ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၿပန္လာေသာအခါ ဦးအံုးေဖလက္ထဲတြင္ အဂၤလိပ္ေငြ ၃၅၀ က်ပ္သာရွိေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဦးအံုးေဖ သည္ ဇရာ အက်ပိုင္းသို႔ ေရာက္လာသည္သာမက လည္ေခ်ာင္းနာေရာဂါ ကိုလည္း စတင္ခံစားေနရရွာသည္။
1945 စက္တင္ဘာ 16 တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ ၉နာရီအခ်ိန္တြင္ က်ိဳက္သလႅန္ေစတီရွိရာ နာဂဝိသေတာင္စြယ္ အေရွ ႔ေတာင္ေထာင့္ ကမ္းပါးယံၾကီး ၿပိဳၾကသြားသည္ ပဌါန္းဇရပ္ ပါသြားရံုမက ေရႊစာရံ ေက်ာင္းတိုက္ဇရပ္ပါ ပိ၍ ခိုကိုးရာမဲ့ သူ အေယာက္ ၂၀ ခန္႔ ေၿမပိေသဆံုးရွာသည္၊ ခ်က္ခ်င္းမၿပဳၿပင္လ်င္ ေနာက္ထပ္ အဆင့္လိုက္ ၿပိဳၾကနိုင္သည္။သိုၿဖင့္၍ ရင္ၿပင္ေတာ္ၿပဳၿပင္ေရး အဖြဲ႔ ကို ခ်က္ခ်င္းဖြဲ႔ ၍ ဦးအံုးေဖမွာ ဥကၠဌ တာဝန္ယူရသည္။ဂ်ပန္အေၿပး အဂၤလိပ္ အဝင္ၿဖစ္၍ ဦးအံုးေဖလက္ထဲတြင္ အဂၤလိပ္ေငြ ၃၅၀ က်ပ္သာရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ စိန္ထည္ပစၥည္းေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို ေပါင္နံွေရာင္းခ်၍ အလွဴ ေငြ ထည္ဝင္ခဲ့သည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္တို႔က သံၿဖဴဇရပ္မွ ထိုင္းနိုင္ငံ ဘန္ေပါင္အထိ 415 km ရွည္ေသာ ေသမင္းတမန္ ရထားလမ္းကို ေဖါက္လုပ္ရာ ၿမန္မာနိုင္ငံသား ၂ သိန္းေက်ာ္ ေခၽြးတပ္သားအၿဖစ္ စုေဆာင္းခံရသည္။ ၈ သာင္းေက်ာ္ အသက္ဆံုးရွဳံးသည္။ ေသဆံုးသူ ဦးေ၇သည္ မီးရထားဇလီဖါးတံုး အေရအတြက္နွင့္ ညီမွ်သည္။
1946 ဒီဇင္ဘာ 18 တြင္ ေသဆံုးသူမ်ားအတြက္ သံၿဖဴဇရပ္တြင္ သရဏဂံု တင္ပြဲ က်င္းပၿပဳလုပ္သည္။သရဏဂံု တင္ပြဲမ က်င္းပမွီ ၁၈ ရက္အလို ေမာ္လၿမိဳင္အေရးပိုင္က ၿမိဳမိၿမိဳဖ မ်ားကို အစည္းေဝးေခၚသည္။ဦးအံုးေဖက သံဃာေတာ္မ်ားကို သကၤန္း ၊ထီ၊ဖိနပ္ လွဴရန္ ကတိၿပဳသည္၊ အစည္းအေဝက်င္းပေနစဥ္ ဦးအံုးေဖ ေခ်ာင္းဆိုးရာ ေသြးပါသည္ ဦးအံုးေဖသည္ မိမိ၏ ယာဥ္ေမာင္းအား မိမိ၏ ေအာ္စတင္ကားၿဖင့္ အိမ္သို႔ အၿမန္ေမာင္းေစရာ ဦးအံုးေဖ၏ အိမ္မေရာက္မီ ကိုက္ ၂၀၀ အကြာတြင္ ေခ်ာင္းဆိုးေသြးအံကာ ကားေပၚမွာပင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။
ေရွးအခါက ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ဘာသာေပါင္းစံုတို႔ ၏ သခ်ိဳင္းမ်ားရွိသည္၊ဦးဇိန ဘုရား အေနာက္ဘက္ ေတာင္ေၿခတြင္ ရွိသည္၊ၿမိဳ ႔လူဦးေရ တိုးပြါးလာသလို ၿမိဳ ႔ကလည္ ခ်ဲ ႔လာသၿဖင့္ အေလာင္းသၿဂိဳလ္ရန္ ေၿမေနရာ အခက္အခဲ ရိွလာသည္
ဦးဇိန ရင္ၿပင္ေပၚရွိ ခ်မ္းသာၾကီးဘုရား ဒါယကာ သမာဓိၿမိဳ ႔ဝန္ ဦးေရႊရိုးက မိမိပိုင္ ေၿမနီကုန္းရာဘာေတာၾကီးကို သုသာန္အၿဖစ္အသံုးၿပဳရန္ လွဴဒါန္းသည္ ဦးေရႊရိုး ကြယ္လြန္ေသာ္ ေၿမးၿဖစ္သူ ဦးဘသက္က ေၿမနီကုန္း သုသာန္ကို ဆက္လက္ထိန္္းသိမ္းသည္ ဦးဘသက္ နွင့္ ဦးအံုးေဖ မွာ ခင္မင္ရင္းနွီးသူ ၿဖစ္၍ ေၿမနီကုန္း သုသာန္ နယ္ေၿမအတြင္း ကၽြန္းပင္ကုန္း သခ်ိဳင္းေၿမကြက္ကို မိမိ၏မိသားစုသၿဂိဳလ္ရန္ ေၿမကြက္အၿဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုသည္၊ ူ ဦးဘသက္က လိုက္ေလ်ွာသည္။
ဦးအံုးေဖ ၏ ရုပ္အေလာင္းကို ေၿမနီကုန္း သုသာန္ နယ္ေၿမအတြင္း ကၽြန္းပင္ကုန္း သခ်ိဳင္း တြင္ ဂူသြင္း သၿဂိဳလ္သည္ ဦးအံုးေဖ၏ ဇာတ္လမ္းကားမၿပီးဆံုးေသးေပ။
ဦးအံုးေဖ ကြယ္လြန္ၿပီး ၁၂ နွစ္ အၾကာ 1958 မတ္လ 31 တြင္ဇနီးၿဖစ္သူ ေဒၚေငြညြန္ ႔ ကြယ္လြန္သည္။ ဦးအံုးေဖ၏ ဂူနံေဘးတြင္ ဂူသြင္း သၿဂိဳလ္သည္။
ယခုေခတ္ကာလ စစ္ေကာင္စီ လက္ထက္တြင္ ၿမန္မာ နိုင္ငံ၏ အရွည္ဆံုး သံလြင္တံတား(ေမာ္လၿမိဳင္) ကို တည္ေဆာက္ရာ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ မီးရထားဘူတာရံုနွင့္ ကားမ်ားရပ္နားရန္ စခန္းတည္ေဆာက္ရန္ ေၿမနီကုန္းသုသာန္ကို ဖ်က္သိမ္းသည္။
2002 ခုနွစ္တြင္ သခ်ိဳင္းမ်ားဖ်က္ေနေၾကာင္းသတင္းရ၍ ဦးအံုးေဖ၏ ေၿမးမ်ားက ခ်က္ခ်င္းသြား ေရာက္ေသာ္လည္း ဦးအံုးေဖ၏ ဂူမွာဖ်က္ၿပီးေန သည္ကို ေတြ႔ ရသည္ ပါးစပ္တြင္ထည္ထားေသာ ကူးတို႔ခ ေရႊမတ္ေစ့ နွင့္ လက္ဝတ္ရတနာ အခ်ိဳ ႔သုဘရာဇာမ်ားရသည္ဟု သတင္းရသည္ ေဒၚေငြညြန္ ႔ ၏ဂူကိုဖ်က္ရာ ေရႊကြတ္ ပယင္းၾကယ္သီးတစံု ရသည္ ၾကယ္သီးကို သုဘရာဇာမ်ားအားေပးလိုက္ရာ သုဘရာဇာမ်ားက ဦးအံုးေဖတို႔ ဇနီးေမာင္နံ ရုပ္ၾကြင္းမ်ားအား သြက္သြက္လက္လက္ မီးသၿဂိဳလ္ ၾကရာ ၂ နာရီအတြင္း အရိုးၿပာက်သည္။ အရိုးၿပာ မ်ားကို ပိႏၷဲကုန္း သုသာန္ တြင္ အမွတ္သားလုပ္၍ ၿမဳပ္နွံသည္။
ဤတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ကို လွ်ပ္စစ္မီးေပး၍ ဂုဏ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ဦးအံုးေဖ၏ ဇာတ္လမ္းကား ၿပီးဆံုး သြားေလေတာ့သည္။
(မွီၿငမ္း-ဆရာအံ႔ေက်ာ္၏ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ သမိုင္း နွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ မဂၢဇင္း ၁၉၉၇ မွ)
Sunday, April 10, 2011
ဓါတ္မီးသူေဌး ဦးအံုးေဖ (၂)
ဦးအံုးေဖ၏ စြမ္းေဆာင္မူၿဖင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ သည္ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ားၿဖင့္ လင္းထိန္ကာ သာယာလာခဲ့ေလသည္ သို႔ ေသာ္ ေမာ္လၿမိဳင္နွင့္ လွ်ပ္စစ္မီးကံၾကမၼာကာ ရရွည္မတည္ၿမဲခဲ့့ေခ် ၁၅ နွစ္ခန္႔သာ ဦးအံုးေဖသည္ ေမာ္လၿမိဳင္ကို လွ်ပ္စစ္မီး ေပးနိုင္ခဲ့သည္။
၁၉၄၂ ဇန္န၀ါရီ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နွင့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္မ်ား ဦးေဆာင္ေသာ BIA တပ္မ်ား နွင့္ ဂ်ပန္ တပ္မ်ားသည္ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ၾကေလသည္။
ၿမ၀တီလမ္းမွ၀င္လာေသာ BIA နွင့္ ဂ်ပန္တပ္မ်ားက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ အေရွဘက္ကမ္း ေညာင္ပင္ဆိပ္၊ က်ိဳက္မေရာ၊ ငန္းေတးဘက္မွလည္ေကာင္း၊ ၿမိတ္ ထား၀ယ္ ဘက္မွ ၀င္ေရာက္လာေသာ BIA တပ္မ်ား နွင့္ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား က မုဒံုလမ္း ေစ်ခ်ိဳ ဘက္မွ ၀င္လာကာ အေ၀းပစ္အေၿမာက္ မ်ားကို အသံုးၿပဳကာ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၀န္းရံ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။
အဂၤလိပ္မ်ားက ေမာ္လၿမိဳင္ေတာင္ရိဳးတန္းတေလွ်ာက္၊ ၿမိဳ ႔လယ္ မိုင္ဒါကြင္းနွင့္ လမ္းမ်ားမွ ခုခံၾကသည္၊ တေန႔လံုး နွင့္ တညလံုး တိုက္ပြဲမ်ား ၿဖစ္ၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသွ် တပ္မ်ားက နံနက္ သံုးနာရီတြင္ မုတၱမသို ႔ ရရာ ေလွ၊ ေဖါင္၊ သေဘၤာ မ်ားၿဖင့္ ဆုတ္ေၿပးၾကသည္။
ၿဗိတိသွ် တပ္မ်ား ေမာ္လၿမိဳင္မွ မဆုတ္ခြါ မွီ ဦးအံုးေေဖ၏ ဓါတ္အားေပးစက္ရံုကို ဒိုင္းနမိုက္ မ်ားၿဖင့္ ေဖါက္ခြဲ ဖ်က္ဆီးသြားခဲ့ ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဦးအံုးေဖ၏ ေမာ္လၿမိဳင္ လွ်ပ္စစ္မီးေပးစီမံကိန္းလည္း တစခန္း ရပ္သြားေလေတာ့သည္။
ဦးအံုးေဖ၏ ဘ၀ၿဖစ္စဥ္သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔၏ အထင္ကရ မ်ားနွင့္ မ်ားစြာ ဆက္စပ္ေနသၿဖင့္ ဆက္လက္ေဖၚၿပခ်င္ ပါေသးသည္။
ဦးအံုးေဖ၏ အဖိုးအဖြါး မ်ားမွာ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ေတာင္ေလးလံုးေက်ာင္းတိုက္ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲေသာ မူလေက်ာင္း ဒါယကာ ဒါယိကာ မ်ားၿဖင္ေသာ ဦးေရႊဂန္+ေဒၚမဲမ တို႔ ၿဖစ္သည္။
ဦးေရႊဂန္+ေဒၚမဲမ တို႔၏ သားသမီးေၿခာက္ဦးအနက္ စတုတၳေၿမာက္ သားၿဖစ္ေသာ ဦးဖလ္ သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ဆင္ၿဖဴေက်ာင္း ဒါယကာ ဒါယိကာ မ်ားၿဖင္ေသာ ဦးသာညင္း+ေဒၚပြင့္ တို႔ ၏ သမီး ေဒၚယဥ္ နွင့္ သင့္ၿမတ္ရာတြင္ သားသမီး သံုးဦး ထြန္းကားခဲေလသည္။
(၁) ဦးသြင္ (ဆာဦးသြင္)
(၂) ေဒၚနွင္းအိ
(၃) ဦအံုးေဖ (ဓါတ္မီးသူေဌး) တို႔ ၿဖစ္သည္။
အကိုအၾကီးဆံုး ဆာဦးသြင္ အေၾကာင္းကိုလည္း အခါအခြင့္ သင့္၍ ေဖၚၿပခ်င္ပါေသးသည္။ အဂၤလိပ္ ေခတ္က ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဆာဘြဲ ႔ ခ်ီးၿမင့္ၿခင္းခံရေသာ ၿမန္မာအမ်ိဳးသား သံုးဦး ရွိခဲ့ပါသည္။၎တုိ႔မွာ
(၁)ဆာေမာင္ၾကီး
(၂)ဆာဘိုးသာ နွင့္
(၃)ဆာဦးသြင္ တို႔ ၿဖစ္သည္။
ဆာဦးသြင္မွာ အဂၤလိပ္ တို႔၏ စတီးဘရားသား ကုမၸဏ၊ီ ခ်စ္တီးကုလားမ်ားနွင့္ ၿပိဳင္ဆိုင္ကာ စပါးပြဲစားလုပ္ခဲ့ ရာမွ ထိပ္ထိပ္ၾကဲ ခ်မ္းသာလာသူၿဖစ္သည္။တိပိကဋရ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး၏ ရဟန္းဒါယကာ လည္းၿဖစ္သည္။
ဆာဦးသြင္သည္ မိဘမ်ားၿဖစ္ၾကေသာ ဦးဖလ္+ေဒၚယဥ္ တို႔ ေခါင္းခ်ခဲ့ေသာ ေနရာ မိမိတို႔ ညီအကို ေမာင္နွမမ်ား ေမြးဖြါးခ်က္ၿမဳပ္ခဲ့ေသာ ဒိုင္းဝန္ကြင္း ရွိ ေနအိမ္ေနရာတြင္ ေရႊခ်က္သို လြမ္းေစတီကို တည္ထားခဲ့သည္။ထိုေစတီနွင့္ တဆက္ထဲ ဓမၼာရံုၾကီးကိုလည္း တည္ေဆာက္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ထိုဓမၼာရံုကို မိဘမ်ားအား ေက်းဇူးဆပ္ေသာ အေနၿဖင့္ မိဘမ်ား၏အမည္မ်ားၿဖင့္ေသာ ဦးဖလ္+ေဒၚယဥ္ကိုယူကာ ဖလ္-ယဥ္ ဓမၼာရံုဟု အမည္ေခၚတြင္ေစခဲ့သည္။
အေနာက္ရွမ္းကုန္းလမ္း နွင့္ ေမာင္ကေလးလမ္းၾကား၊ လမ္းသစ္လမ္းေပၚတြင္တည္ရွိသည္။
ဦးအံုးေဖ အေၾကာင္းကို ဆက္ပါဦးမည္။ ဦးအံုးေဖကို 1884 တြင္ ယခု ဒိုင္းဝန္ကြင္းရွိ ေရႊခ်က္သို ေစတီ ရွိရာ ေနအိမ္တြင္ ေမြးဖြါးခဲ့သည္။ဦးဖလ္+ေဒၚယဥ္ သည္ အငယ္ဆံုးသားေလး ၿဖစ္ေသာ ေမာင္အံုးေဖ ကို အခ်စ္ပို၍ အလိုလိုက္သည္။
ေမာင္အံုးေဖ သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ စိန႔္ပက္ထရစ္ ယခု အ.ထ.က (၅) မွ (၁၀) တန္းေအာင္ၿမင္သည္။အဂၤလိပ္စာ အေရး အေၿပာအဆို က်မ္းက်င္္ရံုသာမက ခ်စ္တီးစကား၊ ဘဂၤါလီစကား၊မြန္စကားတို႔ ကို ေကာင္းမြန္ေရလည္စြာ ေၿပာဆိုတတ္သည္။
၁၀ တန္းေအာင္ေသာ္ တကၠသိုလ္ သို႔ ဆက္မတက္ပဲ မိဘမ်ား၏စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ ခဲ့သည္၊ေလာင္းကစားမဖက္ က ံဥာဏ္ ဝိရိယ ရွိေသာ ေမာင္အံုးေဖသည္ သံုးေလးနွစ္ အတြင္း သူေဌးေလး ေမာင္အံုးေဖ ၿဖစ္လာသည္၊
ေမာင္အံုးေဖ အသက္ ၂၄ နွစ္ အရြယ္တြင္ ဖက္တန္းရပ္မွ ကုန္သည္ၾကီး ဦးဟန္+ေဒၚသင္းရီ တို႔၏ သမီး ကြန္ဗင့္ (ယခု အေဝးသင္တကၠသိုလ္ ေမာ္လၿမိဳင္ ဌါနခြဲ) ေက်ာင္းသူ မေငြညြန္ ႔ နွင့္ လက္ထပ္ သည္၊ မေငြညြန္႔ အသက္ ၁၆ နွစ္သာရွိေသးသည္။
က ံဥာဏ္ ဝိရိယ ကို အေၿခခံကာ ၾကိဳးစားေသာေၾကာင့္ စီးပြါးေရးမွာ ဒီေရအလား တိုးပြါးလာသည္၊လယ္ဧက ၈၀၀၀ ေက်ာ္ ပိုင္ဆိုင္လာသည္၊ရာဘာၿခံမ်ားလည္း ပိုင္ဆိုင္လာသည္၊ ဘီလူးကၽႊန္း ဘုရားၾကီးကုန္း ဆန္စက္နွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ မရမ္းကုန္း သစ္စက္တို႔ ကို ပိုင္ဆိုင္လာသည္။
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ တြင္ ဦးအံုးေဖ ပိုင္ဆိုင္ေသာ တိုက္အလံုးေပါင္း ၁၀၈ လံုးရွိသည္ ေမာ္လၿမိဳင္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္မီး ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္လည္းၿဖစ္သည္၊ ဂလုပ္ရံု ပိုင္ရွင္လည္းၿဖစ္သည္၊ ဂလုပ္ရံုမွာ ဦးအံုးေဖ လက္ထက္တြင္ နန္းေတာ္ရံု ဟု အမည္ေၿပာင္းလိုက္သည္။
၁၉၄၂ ဇန္န၀ါရီ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း နွင့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္မ်ား ဦးေဆာင္ေသာ BIA တပ္မ်ား နွင့္ ဂ်ပန္ တပ္မ်ားသည္ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္ၾကေလသည္။
ၿမ၀တီလမ္းမွ၀င္လာေသာ BIA နွင့္ ဂ်ပန္တပ္မ်ားက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ အေရွဘက္ကမ္း ေညာင္ပင္ဆိပ္၊ က်ိဳက္မေရာ၊ ငန္းေတးဘက္မွလည္ေကာင္း၊ ၿမိတ္ ထား၀ယ္ ဘက္မွ ၀င္ေရာက္လာေသာ BIA တပ္မ်ား နွင့္ ဂ်ပန္ တပ္မ်ား က မုဒံုလမ္း ေစ်ခ်ိဳ ဘက္မွ ၀င္လာကာ အေ၀းပစ္အေၿမာက္ မ်ားကို အသံုးၿပဳကာ ေမာ္လၿမိဳင္ကို ၀န္းရံ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။
အဂၤလိပ္မ်ားက ေမာ္လၿမိဳင္ေတာင္ရိဳးတန္းတေလွ်ာက္၊ ၿမိဳ ႔လယ္ မိုင္ဒါကြင္းနွင့္ လမ္းမ်ားမွ ခုခံၾကသည္၊ တေန႔လံုး နွင့္ တညလံုး တိုက္ပြဲမ်ား ၿဖစ္ၿပီးေနာက္ ၿဗိတိသွ် တပ္မ်ားက နံနက္ သံုးနာရီတြင္ မုတၱမသို ႔ ရရာ ေလွ၊ ေဖါင္၊ သေဘၤာ မ်ားၿဖင့္ ဆုတ္ေၿပးၾကသည္။
ၿဗိတိသွ် တပ္မ်ား ေမာ္လၿမိဳင္မွ မဆုတ္ခြါ မွီ ဦးအံုးေေဖ၏ ဓါတ္အားေပးစက္ရံုကို ဒိုင္းနမိုက္ မ်ားၿဖင့္ ေဖါက္ခြဲ ဖ်က္ဆီးသြားခဲ့ ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဦးအံုးေဖ၏ ေမာ္လၿမိဳင္ လွ်ပ္စစ္မီးေပးစီမံကိန္းလည္း တစခန္း ရပ္သြားေလေတာ့သည္။
ဦးအံုးေဖ၏ ဘ၀ၿဖစ္စဥ္သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔၏ အထင္ကရ မ်ားနွင့္ မ်ားစြာ ဆက္စပ္ေနသၿဖင့္ ဆက္လက္ေဖၚၿပခ်င္ ပါေသးသည္။
ဦးအံုးေဖ၏ အဖိုးအဖြါး မ်ားမွာ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ေတာင္ေလးလံုးေက်ာင္းတိုက္ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲေသာ မူလေက်ာင္း ဒါယကာ ဒါယိကာ မ်ားၿဖင္ေသာ ဦးေရႊဂန္+ေဒၚမဲမ တို႔ ၿဖစ္သည္။
ဦးေရႊဂန္+ေဒၚမဲမ တို႔၏ သားသမီးေၿခာက္ဦးအနက္ စတုတၳေၿမာက္ သားၿဖစ္ေသာ ဦးဖလ္ သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ဆင္ၿဖဴေက်ာင္း ဒါယကာ ဒါယိကာ မ်ားၿဖင္ေသာ ဦးသာညင္း+ေဒၚပြင့္ တို႔ ၏ သမီး ေဒၚယဥ္ နွင့္ သင့္ၿမတ္ရာတြင္ သားသမီး သံုးဦး ထြန္းကားခဲေလသည္။
(၁) ဦးသြင္ (ဆာဦးသြင္)
(၂) ေဒၚနွင္းအိ
(၃) ဦအံုးေဖ (ဓါတ္မီးသူေဌး) တို႔ ၿဖစ္သည္။
အကိုအၾကီးဆံုး ဆာဦးသြင္ အေၾကာင္းကိုလည္း အခါအခြင့္ သင့္၍ ေဖၚၿပခ်င္ပါေသးသည္။ အဂၤလိပ္ ေခတ္က ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဆာဘြဲ ႔ ခ်ီးၿမင့္ၿခင္းခံရေသာ ၿမန္မာအမ်ိဳးသား သံုးဦး ရွိခဲ့ပါသည္။၎တုိ႔မွာ
(၁)ဆာေမာင္ၾကီး
(၂)ဆာဘိုးသာ နွင့္
(၃)ဆာဦးသြင္ တို႔ ၿဖစ္သည္။
ဆာဦးသြင္မွာ အဂၤလိပ္ တို႔၏ စတီးဘရားသား ကုမၸဏ၊ီ ခ်စ္တီးကုလားမ်ားနွင့္ ၿပိဳင္ဆိုင္ကာ စပါးပြဲစားလုပ္ခဲ့ ရာမွ ထိပ္ထိပ္ၾကဲ ခ်မ္းသာလာသူၿဖစ္သည္။တိပိကဋရ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး၏ ရဟန္းဒါယကာ လည္းၿဖစ္သည္။
ဆာဦးသြင္သည္ မိဘမ်ားၿဖစ္ၾကေသာ ဦးဖလ္+ေဒၚယဥ္ တို႔ ေခါင္းခ်ခဲ့ေသာ ေနရာ မိမိတို႔ ညီအကို ေမာင္နွမမ်ား ေမြးဖြါးခ်က္ၿမဳပ္ခဲ့ေသာ ဒိုင္းဝန္ကြင္း ရွိ ေနအိမ္ေနရာတြင္ ေရႊခ်က္သို လြမ္းေစတီကို တည္ထားခဲ့သည္။ထိုေစတီနွင့္ တဆက္ထဲ ဓမၼာရံုၾကီးကိုလည္း တည္ေဆာက္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ထိုဓမၼာရံုကို မိဘမ်ားအား ေက်းဇူးဆပ္ေသာ အေနၿဖင့္ မိဘမ်ား၏အမည္မ်ားၿဖင့္ေသာ ဦးဖလ္+ေဒၚယဥ္ကိုယူကာ ဖလ္-ယဥ္ ဓမၼာရံုဟု အမည္ေခၚတြင္ေစခဲ့သည္။
အေနာက္ရွမ္းကုန္းလမ္း နွင့္ ေမာင္ကေလးလမ္းၾကား၊ လမ္းသစ္လမ္းေပၚတြင္တည္ရွိသည္။
ဦးအံုးေဖ အေၾကာင္းကို ဆက္ပါဦးမည္။ ဦးအံုးေဖကို 1884 တြင္ ယခု ဒိုင္းဝန္ကြင္းရွိ ေရႊခ်က္သို ေစတီ ရွိရာ ေနအိမ္တြင္ ေမြးဖြါးခဲ့သည္။ဦးဖလ္+ေဒၚယဥ္ သည္ အငယ္ဆံုးသားေလး ၿဖစ္ေသာ ေမာင္အံုးေဖ ကို အခ်စ္ပို၍ အလိုလိုက္သည္။
ေမာင္အံုးေဖ သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ စိန႔္ပက္ထရစ္ ယခု အ.ထ.က (၅) မွ (၁၀) တန္းေအာင္ၿမင္သည္။အဂၤလိပ္စာ အေရး အေၿပာအဆို က်မ္းက်င္္ရံုသာမက ခ်စ္တီးစကား၊ ဘဂၤါလီစကား၊မြန္စကားတို႔ ကို ေကာင္းမြန္ေရလည္စြာ ေၿပာဆိုတတ္သည္။
၁၀ တန္းေအာင္ေသာ္ တကၠသိုလ္ သို႔ ဆက္မတက္ပဲ မိဘမ်ား၏စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ကို ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ ခဲ့သည္၊ေလာင္းကစားမဖက္ က ံဥာဏ္ ဝိရိယ ရွိေသာ ေမာင္အံုးေဖသည္ သံုးေလးနွစ္ အတြင္း သူေဌးေလး ေမာင္အံုးေဖ ၿဖစ္လာသည္၊
ေမာင္အံုးေဖ အသက္ ၂၄ နွစ္ အရြယ္တြင္ ဖက္တန္းရပ္မွ ကုန္သည္ၾကီး ဦးဟန္+ေဒၚသင္းရီ တို႔၏ သမီး ကြန္ဗင့္ (ယခု အေဝးသင္တကၠသိုလ္ ေမာ္လၿမိဳင္ ဌါနခြဲ) ေက်ာင္းသူ မေငြညြန္ ႔ နွင့္ လက္ထပ္ သည္၊ မေငြညြန္႔ အသက္ ၁၆ နွစ္သာရွိေသးသည္။
က ံဥာဏ္ ဝိရိယ ကို အေၿခခံကာ ၾကိဳးစားေသာေၾကာင့္ စီးပြါးေရးမွာ ဒီေရအလား တိုးပြါးလာသည္၊လယ္ဧက ၈၀၀၀ ေက်ာ္ ပိုင္ဆိုင္လာသည္၊ရာဘာၿခံမ်ားလည္း ပိုင္ဆိုင္လာသည္၊ ဘီလူးကၽႊန္း ဘုရားၾကီးကုန္း ဆန္စက္နွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ မရမ္းကုန္း သစ္စက္တို႔ ကို ပိုင္ဆိုင္လာသည္။
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ တြင္ ဦးအံုးေဖ ပိုင္ဆိုင္ေသာ တိုက္အလံုးေပါင္း ၁၀၈ လံုးရွိသည္ ေမာ္လၿမိဳင္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္မီး ကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္လည္းၿဖစ္သည္၊ ဂလုပ္ရံု ပိုင္ရွင္လည္းၿဖစ္သည္၊ ဂလုပ္ရံုမွာ ဦးအံုးေဖ လက္ထက္တြင္ နန္းေတာ္ရံု ဟု အမည္ေၿပာင္းလိုက္သည္။
Tuesday, March 29, 2011
ဓါတ္မီးသူေဌး ဦးအံုးေဖ (၁)
Electrical Power နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးထားေတာ့ ကိုယ့္ၿမိဳ ႔ ကိုယ့္ရြာရဲ ႔ လ်ွပ္စစ္မီးေပးပံု သမိုင္းကို ေလ့လာထားဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့။
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ဟာ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ကို အေစာၾကီး က်ေရာက္ခဲေပမယ့္ 1927 အထိ လ်ွပ္စစ္မီး မရွိေသး ပါဘူး
လ်ွပ္စစ္မီးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ၂၁ ရာစု ေရာက္သည့္တိုင္ အေတာ္ကံေခတဲ့ ၿမိဳ ႔ ပါ (အခုထက္ထိ မမွန္လိုက္ ပ်က္လိုက္ၿဖစ္ေနတုန္းပါပဲ။
1927အထိ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ၿမဴနီစပါယ္အဖြဲ ႔ရဲ လမ္းမီးေပးပံုမွာ အေတာ္ေလးေခတ္ေနာက္က်ပါတယ္။ၿမိဳ ႔ရဲ ႔ အေရးပါတဲ့ ေနရာေတြမွာသာ ကြက္ၿပီး မီးတိုင္စိုက္ကာ လမ္းမီးေပးခဲပါတယ္ (VIP ရပ္ကြက္ေတြေပါ့)
မီးတိုင္ေတြက ၁၀ ေပေလာက္ၿမင့္ၿပီး မီးတုိင္ထိပ္မွာ မီးစာပါေသာ ေလးေထာင့္မွန္အိမ္တပ္ဆင္ထားပါတယ္ ဓါတ္ေငြ ႔နဲ ႔မီးထြန္းရပါတယ္။
ဓါတ္ေငြ ႔ စက္ရံုက ကမ္းနားလမ္းမွာ ရိွပါတယ္ ဓါတ္ေငြ ႔ဆိုလို႔ CNC တို႔ LPG တို႔ မဟုတ္ပါ အုတ္ကန္ၾကီး တစ္ကန္ထဲမွာ FO ေလာင္စာဆီေတြကို ထည့္ထားပါတယ္ သံတံုးၾကီးတစ္တံုးကိုရဲရဲေတာက္ေအာင္ တေနကုန္မီးဖုတ္ၿပီး ညေနေရာက္ေတာ့ FO ကန္ထဲကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္ အုတ္ကန္ရဲ ႔ အဖံုးကို လံုေအာင္ပိတ္လိုက္တယ္ အထဲကထြက္လာတဲ့ ဓါတ္ေငြ ႔ ေတြကို ေၿမေအာက္ပိုက္မ်ားနွင့္ မီးတိုင္ရိွရာကို သြယ္တန္းထားပါတယ္ ညဦးပိုင္းမွာ ကုလားလုပ္သားမ်ားက ေလွကားေထာင္ၿပီး တတိုင္ၿပီးတတိုင္ မီးထြန္းညွိရပါတယ္ မနက္မိုးလင္းက်ေတာ့လည္း ေလွကားေထာင္ၿပီး မီးတက္ၿငိမ္းရတယ္ လံုး၀ကိုေခတ္မမွီ တဲ့နည္းပါ။
1927 ေရာက္ေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ကို လ်ွပ္စစ္မီးနဲ ႔ အလင္းေဆာင္မယ့္သူတစ္ဦး ေပၚထြက္လာပါတယ္ ထိုသူကေတာ့ ဦးအံုးေဖပါ
Moulmein Electric Supply Company ကို 30,1,1927 မွာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္ ကုမၸဏီရဲ ႔ အရင္းမတည္ေငြက ၄၂၁၄၅၀ က်ပ္ ၿဖစ္ၿပီး အစုရွယ္ရာ ကုမၸဏီၿဖစ္ပါတယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ ဟာ အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ၿမိဳ ႔ နဲ ႔ ပိုတူလာတယ္။
ကုမၸဏီ ရံုးခ်ဳပ္က အမွက္ ၁၀၂ ေအာက္လမ္းမၾကီး တြင္ရွိ၍ စာတိုက္ေသတၱာအမွတ္ ၂၀ ဖုန္းနံပါတ္မွာ ၄၈ ၿဖစ္သည္။ စက္ရံုမွာ သံလြင္ၿမစ္ကမ္းေဘး မႏၱေလးရပ္တြင္ ရွိ၍ ဖုန္းနံပါတ္မွာ ၄၉ ၿဖစ္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ ေဟာ္တယ္၏ အေနာက္ေၿမာက္ ဘက္တြင္ရွိသည္။
မီးစက္မ်ားမွာ 75KW နွင့္ 150KW ေရေႏြးေငြ ႔ သံုး မီးစက္နွစ္လံုးၿဖင့္ လည္ပတ္သည္ ထို႔အၿပင္ stand by အေနၿဖင့္ 250KW ဒီဇယ္ဆီသံုး National အမ်ိဳးစား မီးစက္တစ္လံုးလည္းရွိေသးသည္။
မီးစတင္ေပးစဥ္က လမ္းမီးတိုင္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္နွင့္ လ်ွပ္စစ္မီးသြယ္သည့္အိမ္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္အတြက္ လံုေလာက္ဟန္တူသည္။40W မီးသီးတစ္လံုး ၅ ပဲ ေခတ္တြင္ မီတာခမွာ တယူနစ္ ၃ မူး ၿဖစ္သည္
လမ္းမီးလံုးမ်ားကို Philips အမ်ိဳးအစား အိမ္သြယ္တန္းရာတြင္ Austin နွင့္ GEC မီးသီးနွစ္မ်ိဳးကိုသံုးသည္။မီတာပံုးမ်ားမွာ Seaman, Eaw နွင့္ Franti အမ်ိဳးအစားတို႔ ၿဖစ္သည္။
အဲဒီေခတ္က လ်ွပ္စစ္မီးၿပင္သူတို ႔ ၏ ၀န္ေဆာင္မူကိုလည္း ေၿပာၿပခ်င္ပါေသးသည္။(ယၡဳ ေခတ္ EPC နွင့္ နိွင္းယွဥ္ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ)
မီးၿပင္သူ၀န္ထမ္း ၃၀ ရွိသည္ မူရင္းလစာ ၆၀ တြင္စ၍ ၈၀ တြင္ဆံုးသည္ မီးၿပင္သူမ်ားကို ၆ လတစ္ၾကိမ္ ကင္းဗတ္ ဖိနပ္တရံနွင့္ လက္အိပ္တစံု ကို ကုမၸဏီက အခမဲ့ ေပးသည္။အေရးေပၚမီးၿပင္ရန္အတြက္ ကားေလးစီးအဆင္သင့္ ထားသည္။ဒိုင္း၀န္ကြင္းတြင္ တစီး၊ေစ်းၾကီးတြင္တစီး၊ေမာင္ငံတြင္တစီးနွင့္ တစီးကို အရံ အၿဖင့္ ထားသည္။
ကားတစီးတြင္ ယာဥ္ေမာင္းတဦး၊ မီးၿပင္သူတဦး နွင့္ ေလွကားေထာင္ထိမ္းသူတဦး စုစုေပါင္း သံုးဦးထားရွိသည္၊ကား၏ေဘးတြင္ ေလွကားကို ခ်ိတ္ထားသည္။
မီးပ်က္၍ ဖုန္းဆက္ေခၚလ်ွင္ ၁၀ မိနစ္ အတြင္းမီးၿပင္ကား အေရာက္သြားသည္။ (အဲဒီ service မ်ိဳးလြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း ၉၀ ေလာက္က ေမာ္လၿမိဳင္မွာ တကယ္ရွိခဲ့ တာပါ ပံုၿပင္လို ႔ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ ႔ ဗ်ာ)
မီးၿပင္သူက လၻက္ရည္ဖိုး မယူရ ယူလ်ွင္ အလုပ္ၿပဳတ္သည္။ ( အင္း....အခုေခတ္ကေတာ့...........................)
ဆက္လက္ေဖၚၿပပါမည္။
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ဟာ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ကို အေစာၾကီး က်ေရာက္ခဲေပမယ့္ 1927 အထိ လ်ွပ္စစ္မီး မရွိေသး ပါဘူး
လ်ွပ္စစ္မီးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ၂၁ ရာစု ေရာက္သည့္တိုင္ အေတာ္ကံေခတဲ့ ၿမိဳ ႔ ပါ (အခုထက္ထိ မမွန္လိုက္ ပ်က္လိုက္ၿဖစ္ေနတုန္းပါပဲ။
1927အထိ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ၿမဴနီစပါယ္အဖြဲ ႔ရဲ လမ္းမီးေပးပံုမွာ အေတာ္ေလးေခတ္ေနာက္က်ပါတယ္။ၿမိဳ ႔ရဲ ႔ အေရးပါတဲ့ ေနရာေတြမွာသာ ကြက္ၿပီး မီးတိုင္စိုက္ကာ လမ္းမီးေပးခဲပါတယ္ (VIP ရပ္ကြက္ေတြေပါ့)
မီးတိုင္ေတြက ၁၀ ေပေလာက္ၿမင့္ၿပီး မီးတုိင္ထိပ္မွာ မီးစာပါေသာ ေလးေထာင့္မွန္အိမ္တပ္ဆင္ထားပါတယ္ ဓါတ္ေငြ ႔နဲ ႔မီးထြန္းရပါတယ္။
ဓါတ္ေငြ ႔ စက္ရံုက ကမ္းနားလမ္းမွာ ရိွပါတယ္ ဓါတ္ေငြ ႔ဆိုလို႔ CNC တို႔ LPG တို႔ မဟုတ္ပါ အုတ္ကန္ၾကီး တစ္ကန္ထဲမွာ FO ေလာင္စာဆီေတြကို ထည့္ထားပါတယ္ သံတံုးၾကီးတစ္တံုးကိုရဲရဲေတာက္ေအာင္ တေနကုန္မီးဖုတ္ၿပီး ညေနေရာက္ေတာ့ FO ကန္ထဲကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္ အုတ္ကန္ရဲ ႔ အဖံုးကို လံုေအာင္ပိတ္လိုက္တယ္ အထဲကထြက္လာတဲ့ ဓါတ္ေငြ ႔ ေတြကို ေၿမေအာက္ပိုက္မ်ားနွင့္ မီးတိုင္ရိွရာကို သြယ္တန္းထားပါတယ္ ညဦးပိုင္းမွာ ကုလားလုပ္သားမ်ားက ေလွကားေထာင္ၿပီး တတိုင္ၿပီးတတိုင္ မီးထြန္းညွိရပါတယ္ မနက္မိုးလင္းက်ေတာ့လည္း ေလွကားေထာင္ၿပီး မီးတက္ၿငိမ္းရတယ္ လံုး၀ကိုေခတ္မမွီ တဲ့နည္းပါ။
1927 ေရာက္ေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ကို လ်ွပ္စစ္မီးနဲ ႔ အလင္းေဆာင္မယ့္သူတစ္ဦး ေပၚထြက္လာပါတယ္ ထိုသူကေတာ့ ဦးအံုးေဖပါ
Moulmein Electric Supply Company ကို 30,1,1927 မွာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္ ကုမၸဏီရဲ ႔ အရင္းမတည္ေငြက ၄၂၁၄၅၀ က်ပ္ ၿဖစ္ၿပီး အစုရွယ္ရာ ကုမၸဏီၿဖစ္ပါတယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ ဟာ အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ၿမိဳ ႔ နဲ ႔ ပိုတူလာတယ္။
ကုမၸဏီ ရံုးခ်ဳပ္က အမွက္ ၁၀၂ ေအာက္လမ္းမၾကီး တြင္ရွိ၍ စာတိုက္ေသတၱာအမွတ္ ၂၀ ဖုန္းနံပါတ္မွာ ၄၈ ၿဖစ္သည္။ စက္ရံုမွာ သံလြင္ၿမစ္ကမ္းေဘး မႏၱေလးရပ္တြင္ ရွိ၍ ဖုန္းနံပါတ္မွာ ၄၉ ၿဖစ္သည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ ေဟာ္တယ္၏ အေနာက္ေၿမာက္ ဘက္တြင္ရွိသည္။
မီးစက္မ်ားမွာ 75KW နွင့္ 150KW ေရေႏြးေငြ ႔ သံုး မီးစက္နွစ္လံုးၿဖင့္ လည္ပတ္သည္ ထို႔အၿပင္ stand by အေနၿဖင့္ 250KW ဒီဇယ္ဆီသံုး National အမ်ိဳးစား မီးစက္တစ္လံုးလည္းရွိေသးသည္။
မီးစတင္ေပးစဥ္က လမ္းမီးတိုင္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္နွင့္ လ်ွပ္စစ္မီးသြယ္သည့္အိမ္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္အတြက္ လံုေလာက္ဟန္တူသည္။40W မီးသီးတစ္လံုး ၅ ပဲ ေခတ္တြင္ မီတာခမွာ တယူနစ္ ၃ မူး ၿဖစ္သည္
လမ္းမီးလံုးမ်ားကို Philips အမ်ိဳးအစား အိမ္သြယ္တန္းရာတြင္ Austin နွင့္ GEC မီးသီးနွစ္မ်ိဳးကိုသံုးသည္။မီတာပံုးမ်ားမွာ Seaman, Eaw နွင့္ Franti အမ်ိဳးအစားတို႔ ၿဖစ္သည္။
အဲဒီေခတ္က လ်ွပ္စစ္မီးၿပင္သူတို ႔ ၏ ၀န္ေဆာင္မူကိုလည္း ေၿပာၿပခ်င္ပါေသးသည္။(ယၡဳ ေခတ္ EPC နွင့္ နိွင္းယွဥ္ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ)
မီးၿပင္သူ၀န္ထမ္း ၃၀ ရွိသည္ မူရင္းလစာ ၆၀ တြင္စ၍ ၈၀ တြင္ဆံုးသည္ မီးၿပင္သူမ်ားကို ၆ လတစ္ၾကိမ္ ကင္းဗတ္ ဖိနပ္တရံနွင့္ လက္အိပ္တစံု ကို ကုမၸဏီက အခမဲ့ ေပးသည္။အေရးေပၚမီးၿပင္ရန္အတြက္ ကားေလးစီးအဆင္သင့္ ထားသည္။ဒိုင္း၀န္ကြင္းတြင္ တစီး၊ေစ်းၾကီးတြင္တစီး၊ေမာင္ငံတြင္တစီးနွင့္ တစီးကို အရံ အၿဖင့္ ထားသည္။
ကားတစီးတြင္ ယာဥ္ေမာင္းတဦး၊ မီးၿပင္သူတဦး နွင့္ ေလွကားေထာင္ထိမ္းသူတဦး စုစုေပါင္း သံုးဦးထားရွိသည္၊ကား၏ေဘးတြင္ ေလွကားကို ခ်ိတ္ထားသည္။
မီးပ်က္၍ ဖုန္းဆက္ေခၚလ်ွင္ ၁၀ မိနစ္ အတြင္းမီးၿပင္ကား အေရာက္သြားသည္။ (အဲဒီ service မ်ိဳးလြန္ခဲ့ေသာ နွစ္ေပါင္း ၉၀ ေလာက္က ေမာ္လၿမိဳင္မွာ တကယ္ရွိခဲ့ တာပါ ပံုၿပင္လို ႔ မထင္လိုက္ၾကပါနဲ ႔ ဗ်ာ)
မီးၿပင္သူက လၻက္ရည္ဖိုး မယူရ ယူလ်ွင္ အလုပ္ၿပဳတ္သည္။ ( အင္း....အခုေခတ္ကေတာ့...........................)
ဆက္လက္ေဖၚၿပပါမည္။
Monday, March 28, 2011
နယ္ခ်ဲ ႔ အဂၤလိပ္ ယၾတာေခ်ခဲ့သည္
နယ္ခ်ဲ ႔ အဂၤလိပ္ ယၾတာေခ်ခဲ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္းေတာ္ေတာ္အံံ့ၾသသြာတယ္ အမွန္တကယ္ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါတယ္ အဂၤလိပ္-ၿမန္မာ တတိယ က်ဴးေက်ာ္စစ္ မဆင္ႏြဲမီ စစ္ပြဲေအာင္နိုင္ေရးအတြက္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ား ယၾတာေခ်ခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္မူးၾကီးဘလိတ္ ဦးေဆာင္ေသာ အဂၤလိပ္နွင့္ ကုလားစစ္သားမ်ားသည္ ယၡဳ မႏၱေလးအရပ္ရွိရာအရပ္တြင္ နန္းေတာ္ ၿမိဳ ႔ရိုး ၿပသာဒ္ မ်ားကို သစ္၀ါးတို႔ ၿဖင့္ လွပစြာ ေဆာက္လုပ္ၾကသည္ ယခုတိမ္ေကာေနေသာ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းကို က်ံဳးအၿဖစ္သတ္မွတ္ၾကသည္။
ထိုေနာက္ အဂၤလိပ္နွင့္ ကုလားစစ္သားမ်ားသည္ သရုပ္ေဆာင္တိုက္ပြဲ က်င္းပကာ နန္းေတာ္ ၿမိဳ ႔ရိုး ၿပသာဒ္ မ်ားကို မီးရိွု ႔ ကာ ထီးနန္းနွင့္တကြ ရတနာပံု မႏၱေလးကို အဂၤလိပ္စစ္တပ္က သိမ္းယူလိုက္ၿပီဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ ထိုအရပ္ကို မႏၱေလးအရပ္ဟု ေခၚသည္။
တတယက်ဴးေက်ာ္စစ္ၾကီး ၿပီးေသာအခါ ကုလားစစ္သားမ်ားမွာ အိႏၵိယသို႔ မၿပန္ၾကေတာ့ပဲ မႏၱေလးအရပ္မွာပင္ ၾကက္ေမြးၿမဴေရး လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္လာၾကသၿဖင့္ ၾကက္တန္းမႏၱေလးရပ္ဟု အမည္တြင္ခဲ့ ၿပန္သည္။ယၡဳအခါ မွာေတာ့ ၾကက္တန္းကိုၿဖဳတ္ကာ မႏၱေလးရပ္ ဟူ၍ ေၿပာင္းလဲေခၚေ၀ၚ ခဲ့ ပါသည္။
ယၾတာေခ်ခဲ့ေသာ ေနရာမွ အလည္တည့္တည့္ နန္းတြင္းပလႅင္ထားရာေနရာကို ေဒသခံတို႔က ေစတီတည္၍ နန္းဦးေနရာကို ၀တၱကေၿမအၿဖင့္ သတ္မွတ္ၾကသည္ ထိုေစတီကား ယၡဳ မႏၱေလးအရပ္ရွိ ၿပည္လံုးခ်မ္းသာေစတီပင္ ၿဖစ္ေတာ့သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ hotel အ၀င္လမ္းတြင္ တည္ရွိသည္။
(မွီၿငမ္း-ဆရာအံ႔ေက်ာ္၏ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ သမိုင္းမွ)
ကၽြန္ေတာ္လည္းေတာ္ေတာ္အံံ့ၾသသြာတယ္ အမွန္တကယ္ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့ပါတယ္ အဂၤလိပ္-ၿမန္မာ တတိယ က်ဴးေက်ာ္စစ္ မဆင္ႏြဲမီ စစ္ပြဲေအာင္နိုင္ေရးအတြက္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ား ယၾတာေခ်ခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္မူးၾကီးဘလိတ္ ဦးေဆာင္ေသာ အဂၤလိပ္နွင့္ ကုလားစစ္သားမ်ားသည္ ယၡဳ မႏၱေလးအရပ္ရွိရာအရပ္တြင္ နန္းေတာ္ ၿမိဳ ႔ရိုး ၿပသာဒ္ မ်ားကို သစ္၀ါးတို႔ ၿဖင့္ လွပစြာ ေဆာက္လုပ္ၾကသည္ ယခုတိမ္ေကာေနေသာ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းကို က်ံဳးအၿဖစ္သတ္မွတ္ၾကသည္။
ထိုေနာက္ အဂၤလိပ္နွင့္ ကုလားစစ္သားမ်ားသည္ သရုပ္ေဆာင္တိုက္ပြဲ က်င္းပကာ နန္းေတာ္ ၿမိဳ ႔ရိုး ၿပသာဒ္ မ်ားကို မီးရိွု ႔ ကာ ထီးနန္းနွင့္တကြ ရတနာပံု မႏၱေလးကို အဂၤလိပ္စစ္တပ္က သိမ္းယူလိုက္ၿပီဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ ထိုအရပ္ကို မႏၱေလးအရပ္ဟု ေခၚသည္။
တတယက်ဴးေက်ာ္စစ္ၾကီး ၿပီးေသာအခါ ကုလားစစ္သားမ်ားမွာ အိႏၵိယသို႔ မၿပန္ၾကေတာ့ပဲ မႏၱေလးအရပ္မွာပင္ ၾကက္ေမြးၿမဴေရး လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္လာၾကသၿဖင့္ ၾကက္တန္းမႏၱေလးရပ္ဟု အမည္တြင္ခဲ့ ၿပန္သည္။ယၡဳအခါ မွာေတာ့ ၾကက္တန္းကိုၿဖဳတ္ကာ မႏၱေလးရပ္ ဟူ၍ ေၿပာင္းလဲေခၚေ၀ၚ ခဲ့ ပါသည္။
ယၾတာေခ်ခဲ့ေသာ ေနရာမွ အလည္တည့္တည့္ နန္းတြင္းပလႅင္ထားရာေနရာကို ေဒသခံတို႔က ေစတီတည္၍ နန္းဦးေနရာကို ၀တၱကေၿမအၿဖင့္ သတ္မွတ္ၾကသည္ ထိုေစတီကား ယၡဳ မႏၱေလးအရပ္ရွိ ၿပည္လံုးခ်မ္းသာေစတီပင္ ၿဖစ္ေတာ့သည္ ေမာ္လၿမိဳင္ hotel အ၀င္လမ္းတြင္ တည္ရွိသည္။
(မွီၿငမ္း-ဆရာအံ႔ေက်ာ္၏ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္ သမိုင္းမွ)
ေမာ္လၿမိဳင္နွင့္ ရပ္ကြက္အမည္မ်ား
တေလာက facebook မွာ ဆရာဦးေအာင္သင္းရဲ ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္သမိုင္း အေၾကာင္း ဆက္တိုက္ပါလာေတာ့ ေမာ္လၿမိဴင္သားျဖင့္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေမာ္လၿမိဳင္အေၾကာင္းေရးမယ္လို႔ စိက္ကူးရလာပါတယ္။
ေမာ္လၿမိဳင္သားဟုတ္သည္ၿဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ၿဖစ္ေစ MON GTI မွာ ပညာနို႔ရည္ ေသာက္စို႔ ဖူးသူတိုင္း ေမာ္လၿမိဳင္နဲ႔ ကင္းကြာလို႔ မရပါဘူး ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ ဆရာဦးအံ႔ေက်ာ္ရဲ ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္သမိုင္း စာအုပ္ကို လက္၀ယ္ရရွိခဲ႔ ပါတယ္။
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ သက္တမ္းက မႏၲေလး ထက္ နွစ္ ၃၀ ပိုၾကီးပါတယ္ မႏၲေလး ကၿမန္မာဘုရင္တည္ခဲ႔တာၿဖစ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ကေတာ႔ အဂၤလိပ္ ၀န္ရွင္ေတာ္မင္းၾကီး မိန္းေဂး က (1829) မွာက်ိဳကၡမီ မွ ေမာ္လၿမိဳင္ကို တိုင္းရံုး ေၿပာင္းၿပီးစိုက္ခဲ႔တာပါ။
ထူးဆန္းမူ႔ တခုက ေတာ့ ေရွးလူၾကီးေတြက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ကရပ္ကြက္မ်ားကို နာမည္ဆန္းဆန္းနွင့္ န၀င္းေၾကေအာင္ ေပးသြားခဲ ႔ ၾကပ္တယ္။
ကုန္း(၉)ကုန္း ေခ်ာင္(၉)ေခ်ာင္ တန္း(၉)တန္း ဆိုၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ ရက္ကြက္ေတြကို အမည္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
ကုန္း(၉)ကုန္းမွာ
၁။ရွမ္းကုန္း
၂။ဇီးကုန္း
၃။ေဇာ္ကုန္း
၄။ထန္းပင္ကုန္း
၅။သာယာကုန္း (မြန္သူၾကီးဦးသာယာ ေနထိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခ႔ ဲသည္ကို အစြဲ ၿပဳ၍ )
၆။စစ္ကဲကုန္း (စစ္ကဲၾကီး ဦးေထာ္ေလး ေနထိုင္ခဲ့ သည္ကို အစြဲၿပဳ၍)
၇။မရမ္းကုန္း (မရမ္းပင္မ်ား ေပါက္ေရာက္ရာ ကို အစြဲၿပဳ၍)
၈။ဖိုးေစာကုန္း (မြန္သူၾကီးဦးဖိုးေစာ ေနထိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခ႔ ဲသည္ကို အစြဲ ၿပဳ၍ )
၉။ဘိုကုန္း (ဥေရာပတိုက္သားမ်ား စုေ၀းေနထိုင္ခဲ့ သည္ကိုအစြဲၿပဳ၍)
ေခ်ာင္(၉)ေခ်ာင္မွာ
၁။ပဲခူးေခ်ာင္
၂။သရက္ေခ်ာင္
၃။ေရကန္ေခ်ာင္
၄။ခရုေခ်ာင္
၅။ပူတူးေခ်ာင္
၆။နွပ္ခ်ီးေခ်ာင္
၇။ပတၱလားေခ်ာင္
၈။ဘီလိူင္ေခ်ာင္
၉။ငွက္ဆိုးေခ်ာင္ (ယခု ေဒါင္းမင္းရပ္)
တန္း(၉)တန္းမွာ
၁။လမုတန္း
၂။လွည္းတန္း
၃။စက္တန္း
၄။ပ်ဥ္ေထာင္တန္း
၅။တရုပ္တန္း
၆။ဖက္တန္း (သနပ္ဖက္မ်ား ေရာင္း၀ယ္ရာရပ္ကြက္ကို အစြဲၿပဳ၍)
၇။ေတာင္ေပၚတန္း
၈။၂၈ အိမ္တန္း
၉။နတ္ေမွာ္တန္း တို႔ ၿဖစ္သည္။
ေနာက္ထပ္ရပ္ကြက္အမည္ မ်ား သမိုင္းနွင့္ တကြၿဖစ္ေပၚလာပံုကိုလည္း ေၿပာၿပခ်င္ပါေသးတယ္
သမိုင္း၀င္ နန္းစဥ္ ပတၱၿမား ငေမာက္ ကို မလိမ့္တပတ္နွင့္ အေပ်ာက္ရိုက္သြားခဲ့ေသာ ဒုဗိုလ္မူးၾကီးစေလဒင္ ေမာ္လၿမိဳင္၌ အေရးပိုင္အၿဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ ေနထိုင္သြားခဲ့ေသာ အရပ္ကို ယေန႔ ထိတိုင္ အေရးပိုင္ကုန္း ဟုေခၚေ၀ၚေနေသးသည္။
မုပြန္မွာ မြန္ဘာသာၿဖင့္ (မုဟ္ပန္) အငူအစြန္း ဟု အဓိပါယ္ရသည္။
မြန္သူၾကီးဖိုးေမာင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ အရပ္ကို ေမာင္ငံရပ္။
ဓမၼေစတီမင္း လွဴဒါန္းခဲ့ေသာ သိမ္ရွိရာအရပ္ကို သိမ္ကုန္းရပ္။
ထား၀ယ္ၿမိဳ ႔မွ ေၿပာင္ေရြ ႔ အေၿခခ်သူမ်ား ေနထိုင္ရာအရပ္ကို ထား၀ယ္စု။
ပန္းပဲသမားမ်ား စုေပါင္းေနထိုင္ရာအရပ္ကို ပန္းပဲတန္း။
ၿပင္သစ္သေဘၤာတစ္စီး လဲၿပိဳနစ္ၿမဳပ္ခဲ့ေသာအရပ္ကို သေဘၤာလဲရပ္။
ၿပည္ၿမိဳ ႔အနီးေရႊြေတာင္မွ ေၿပာင္ေရြ ႔ အေၿခခ်သူမ်ား ေနထိုင္ရာအရပ္ကို ေရႊြေတာင္ရပ္။
ဗဒံုမင္းလက္ထက္ ထား၀ယ္မွပုန္းကန္သူမ်ားကို နိွမ္းနင္းခဲေသာ ဒိုင္း၀န္မင္းၾကီး၏ တပ္မ်ား တစ္လခန္႔ စခန္းခ်ခဲ့ေသာ ကြင္းကို ဒိုင္း၀န္ကြင္း အရပ္ဟု အမည္နာမမ်ား ေခၚတြင္ခဲ့ပါသည္။
ဆက္လက္၍ ေဖၚၿပပါမည္။
ေမာ္လၿမိဳင္သားဟုတ္သည္ၿဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ၿဖစ္ေစ MON GTI မွာ ပညာနို႔ရည္ ေသာက္စို႔ ဖူးသူတိုင္း ေမာ္လၿမိဳင္နဲ႔ ကင္းကြာလို႔ မရပါဘူး ကံအားေလ်ာ္စြာပဲ ဆရာဦးအံ႔ေက်ာ္ရဲ ႔ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရႊေတာင္ေက်ာင္းတိုက္သမိုင္း စာအုပ္ကို လက္၀ယ္ရရွိခဲ႔ ပါတယ္။
ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ သက္တမ္းက မႏၲေလး ထက္ နွစ္ ၃၀ ပိုၾကီးပါတယ္ မႏၲေလး ကၿမန္မာဘုရင္တည္ခဲ႔တာၿဖစ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ကေတာ႔ အဂၤလိပ္ ၀န္ရွင္ေတာ္မင္းၾကီး မိန္းေဂး က (1829) မွာက်ိဳကၡမီ မွ ေမာ္လၿမိဳင္ကို တိုင္းရံုး ေၿပာင္းၿပီးစိုက္ခဲ႔တာပါ။
ထူးဆန္းမူ႔ တခုက ေတာ့ ေရွးလူၾကီးေတြက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ကရပ္ကြက္မ်ားကို နာမည္ဆန္းဆန္းနွင့္ န၀င္းေၾကေအာင္ ေပးသြားခဲ ႔ ၾကပ္တယ္။
ကုန္း(၉)ကုန္း ေခ်ာင္(၉)ေခ်ာင္ တန္း(၉)တန္း ဆိုၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ ရက္ကြက္ေတြကို အမည္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
ကုန္း(၉)ကုန္းမွာ
၁။ရွမ္းကုန္း
၂။ဇီးကုန္း
၃။ေဇာ္ကုန္း
၄။ထန္းပင္ကုန္း
၅။သာယာကုန္း (မြန္သူၾကီးဦးသာယာ ေနထိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခ႔ ဲသည္ကို အစြဲ ၿပဳ၍ )
၆။စစ္ကဲကုန္း (စစ္ကဲၾကီး ဦးေထာ္ေလး ေနထိုင္ခဲ့ သည္ကို အစြဲၿပဳ၍)
၇။မရမ္းကုန္း (မရမ္းပင္မ်ား ေပါက္ေရာက္ရာ ကို အစြဲၿပဳ၍)
၈။ဖိုးေစာကုန္း (မြန္သူၾကီးဦးဖိုးေစာ ေနထိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခ႔ ဲသည္ကို အစြဲ ၿပဳ၍ )
၉။ဘိုကုန္း (ဥေရာပတိုက္သားမ်ား စုေ၀းေနထိုင္ခဲ့ သည္ကိုအစြဲၿပဳ၍)
ေခ်ာင္(၉)ေခ်ာင္မွာ
၁။ပဲခူးေခ်ာင္
၂။သရက္ေခ်ာင္
၃။ေရကန္ေခ်ာင္
၄။ခရုေခ်ာင္
၅။ပူတူးေခ်ာင္
၆။နွပ္ခ်ီးေခ်ာင္
၇။ပတၱလားေခ်ာင္
၈။ဘီလိူင္ေခ်ာင္
၉။ငွက္ဆိုးေခ်ာင္ (ယခု ေဒါင္းမင္းရပ္)
တန္း(၉)တန္းမွာ
၁။လမုတန္း
၂။လွည္းတန္း
၃။စက္တန္း
၄။ပ်ဥ္ေထာင္တန္း
၅။တရုပ္တန္း
၆။ဖက္တန္း (သနပ္ဖက္မ်ား ေရာင္း၀ယ္ရာရပ္ကြက္ကို အစြဲၿပဳ၍)
၇။ေတာင္ေပၚတန္း
၈။၂၈ အိမ္တန္း
၉။နတ္ေမွာ္တန္း တို႔ ၿဖစ္သည္။
ေနာက္ထပ္ရပ္ကြက္အမည္ မ်ား သမိုင္းနွင့္ တကြၿဖစ္ေပၚလာပံုကိုလည္း ေၿပာၿပခ်င္ပါေသးတယ္
သမိုင္း၀င္ နန္းစဥ္ ပတၱၿမား ငေမာက္ ကို မလိမ့္တပတ္နွင့္ အေပ်ာက္ရိုက္သြားခဲ့ေသာ ဒုဗိုလ္မူးၾကီးစေလဒင္ ေမာ္လၿမိဳင္၌ အေရးပိုင္အၿဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္ ေနထိုင္သြားခဲ့ေသာ အရပ္ကို ယေန႔ ထိတိုင္ အေရးပိုင္ကုန္း ဟုေခၚေ၀ၚေနေသးသည္။
မုပြန္မွာ မြန္ဘာသာၿဖင့္ (မုဟ္ပန္) အငူအစြန္း ဟု အဓိပါယ္ရသည္။
မြန္သူၾကီးဖိုးေမာင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ အရပ္ကို ေမာင္ငံရပ္။
ဓမၼေစတီမင္း လွဴဒါန္းခဲ့ေသာ သိမ္ရွိရာအရပ္ကို သိမ္ကုန္းရပ္။
ထား၀ယ္ၿမိဳ ႔မွ ေၿပာင္ေရြ ႔ အေၿခခ်သူမ်ား ေနထိုင္ရာအရပ္ကို ထား၀ယ္စု။
ပန္းပဲသမားမ်ား စုေပါင္းေနထိုင္ရာအရပ္ကို ပန္းပဲတန္း။
ၿပင္သစ္သေဘၤာတစ္စီး လဲၿပိဳနစ္ၿမဳပ္ခဲ့ေသာအရပ္ကို သေဘၤာလဲရပ္။
ၿပည္ၿမိဳ ႔အနီးေရႊြေတာင္မွ ေၿပာင္ေရြ ႔ အေၿခခ်သူမ်ား ေနထိုင္ရာအရပ္ကို ေရႊြေတာင္ရပ္။
ဗဒံုမင္းလက္ထက္ ထား၀ယ္မွပုန္းကန္သူမ်ားကို နိွမ္းနင္းခဲေသာ ဒိုင္း၀န္မင္းၾကီး၏ တပ္မ်ား တစ္လခန္႔ စခန္းခ်ခဲ့ေသာ ကြင္းကို ဒိုင္း၀န္ကြင္း အရပ္ဟု အမည္နာမမ်ား ေခၚတြင္ခဲ့ပါသည္။
ဆက္လက္၍ ေဖၚၿပပါမည္။
Friday, October 24, 2008
အႀကိဳက္ဆံုးကဗ်ာတိုေလးမ်ား
လြန္ခဲေသာ ၁၅ နွစ္ခန္႔က မဂၢဇင္း ကဗ်ာတိုေလးပါ ကဗ်ာဆရာေရာ မဂၢဇင္းပါ မမွတ္မိေတာ့ပါ ရင္ဘတ္ထဲအထိ စြဲသြားေသာေႀကာင့္ အလြတ္ရေနၿခင္း ၿဖစ္သည္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးႀကည့္ေလ အဓိပၸါယ္ကို ၿမင္ရေလေလ ၿဖစ္သည္။
သံပံုးတီး ေတာထုတ္
ဖုတ္သဘက္နွင္
သူႀကီး၀ိဥာဏ္ဆုတ္
ရုတ္တရက္ပင္
အခန္းသူႀကီးေတြကို ေၿပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္
ေနာက္တခုက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းမွ ဦးပဇင္းငယ္တစ္ပါး ၏ အခန္း၀မွာေရးထားေသာ ကဗ်ာၿဖစ္သည္ လြန္ခဲ႔ေသာ ၁၅နွစ္ေက်ာ္ခန္႔ပါ
သမုဒယေတြကို
အနုအလွေတြနဲ႔
ယုယမေနစမ္းပါနဲ႔-- ဒကာ တဲ႔
ကဲဦးဇင္းေလးကေလာင္ေသြးပံုက မထက္ေပဘူးလား
ေနာက္တခုက ၿမန္ၿပည္မွာ အခုခ်ိန္ထိ လြန္စြာ ထြန္းကားေနတဲ႔ ေနာင္လည္း ဆက္လက္ထြန္းကား ဦးမယ့္ အိမ္သာစာေပပါ
စိတ္ညစ္ေၿပေပ်ာက္
အရက္ေသာက္
မူးရင္အိပ္ေန
အသက္ရွည္
နိုးရင္ၿပန္ေသာက္
အႀကံေပါက္
ေပါက္တဲ႔အႀကံ
တသိန္းတန္--တဲ႔ ကိုင္းယမကာလုလင္ ေတြကို အားေပးထားတယ္
ေနာက္တခုက ၿမန္မာၿပည္က စီမံကိန္းတခုမွာ အလုပ္၀င္လုပ္တုန္းက အရက္ေရာင္းတဲ႔ အမႀကီးႀကီးတဦးရဲ ႔
ဆိုင္က ေၿမၿဖဴနဲ႔ ေရးထားတဲ႔ စာပါ
ပိုက္ဆံတအားၿပတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ ေရာင္းစားစရာလည္း(သံတိုသံစ ဘိလပ္ေၿမအိပ္ခြန္ ) ဘာမွမရွိတဲ႔အခ်ိန္
တရက္ေသာ ေနညိဳခ်ိန္မွာ ေလၿပိဳလာလို႔ အရက္ဆိုင္ကိုအသြား အရက္ေရာင္းတဲ႔ အမႀကီးကို ၿမင္တာနဲ႔
အစြမ္းကုန္ ၿပံဳးၿပၿပီး ေတာ္ကီေတြ ပစ္သြင္းလိုက္တယ္ ဟာ -အမႀကီး ဘာညာဘာညာ ေပါ့
ၿပီးေတာ႔ ဆိုင္အကာ ပ်ဥ္ၿပားမွာ ေရးထားတဲ႔ စာေႀကာင့္ ထပဲၿပန္ရေတာ့မလို ရုတ္တရက္ နုတ္ဆြံ႔ သြားတယ္
ေရးထားတဲ႔စာက
သူၿပံဳးေနသည္
အေၾကြးယူေတာ႔မည္ တဲ႔
ဒါေပမယ္႔ အေၾကြးေတာ့ ေသာက္ၿဖစ္ေအာင္ ေသာက္ခဲ႔ ေႀကာင္း
သံပံုးတီး ေတာထုတ္
ဖုတ္သဘက္နွင္
သူႀကီး၀ိဥာဏ္ဆုတ္
ရုတ္တရက္ပင္
အခန္းသူႀကီးေတြကို ေၿပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္
ေနာက္တခုက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းမွ ဦးပဇင္းငယ္တစ္ပါး ၏ အခန္း၀မွာေရးထားေသာ ကဗ်ာၿဖစ္သည္ လြန္ခဲ႔ေသာ ၁၅နွစ္ေက်ာ္ခန္႔ပါ
သမုဒယေတြကို
အနုအလွေတြနဲ႔
ယုယမေနစမ္းပါနဲ႔-- ဒကာ တဲ႔
ကဲဦးဇင္းေလးကေလာင္ေသြးပံုက မထက္ေပဘူးလား
ေနာက္တခုက ၿမန္ၿပည္မွာ အခုခ်ိန္ထိ လြန္စြာ ထြန္းကားေနတဲ႔ ေနာင္လည္း ဆက္လက္ထြန္းကား ဦးမယ့္ အိမ္သာစာေပပါ
စိတ္ညစ္ေၿပေပ်ာက္
အရက္ေသာက္
မူးရင္အိပ္ေန
အသက္ရွည္
နိုးရင္ၿပန္ေသာက္
အႀကံေပါက္
ေပါက္တဲ႔အႀကံ
တသိန္းတန္--တဲ႔ ကိုင္းယမကာလုလင္ ေတြကို အားေပးထားတယ္
ေနာက္တခုက ၿမန္မာၿပည္က စီမံကိန္းတခုမွာ အလုပ္၀င္လုပ္တုန္းက အရက္ေရာင္းတဲ႔ အမႀကီးႀကီးတဦးရဲ ႔
ဆိုင္က ေၿမၿဖဴနဲ႔ ေရးထားတဲ႔ စာပါ
ပိုက္ဆံတအားၿပတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ ေရာင္းစားစရာလည္း(သံတိုသံစ ဘိလပ္ေၿမအိပ္ခြန္ ) ဘာမွမရွိတဲ႔အခ်ိန္
တရက္ေသာ ေနညိဳခ်ိန္မွာ ေလၿပိဳလာလို႔ အရက္ဆိုင္ကိုအသြား အရက္ေရာင္းတဲ႔ အမႀကီးကို ၿမင္တာနဲ႔
အစြမ္းကုန္ ၿပံဳးၿပၿပီး ေတာ္ကီေတြ ပစ္သြင္းလိုက္တယ္ ဟာ -အမႀကီး ဘာညာဘာညာ ေပါ့
ၿပီးေတာ႔ ဆိုင္အကာ ပ်ဥ္ၿပားမွာ ေရးထားတဲ႔ စာေႀကာင့္ ထပဲၿပန္ရေတာ့မလို ရုတ္တရက္ နုတ္ဆြံ႔ သြားတယ္
ေရးထားတဲ႔စာက
သူၿပံဳးေနသည္
အေၾကြးယူေတာ႔မည္ တဲ႔
ဒါေပမယ္႔ အေၾကြးေတာ့ ေသာက္ၿဖစ္ေအာင္ ေသာက္ခဲ႔ ေႀကာင္း
စြမ္းအားၿပင္းလက္နက္
မဟာပု၇ိႆတိုင္းၿပည္
တိုင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ ဘုရင္ႀကီးမွာ လြန္စြာမွစိတ္ဆိုးေဒါသ ထြက္ေနသည္၊ အနီးအနားရွိ မင္းအလိုလိုက္ မင္းအႀကိဳက္ ေဆာင္ကာ မင္း၏ " " ကိုမေနေသာ မႉးႀကီးမတ္၇ာ တို ႔မွာ ေနစ၇ာမရွိ ၿဖစ္ေနသည္၊ မင္းတ၇ားႀကီး စိတ္မဆိုးပဲ ခံနိုင္ရိုးလား အိမ္နီးနားၿခင္း အခုတည္းေသာ တိုင္းၿပည္ၿဖစ္ေသာ "မဟာဣထိယ" တိုင္းၿပည္မွ အမိန္ ႔ေႀကညာစာ အမွတ္ ၀၁၀/၀၀၀၈ ေႀကာင့္ၿဖစ္သည္၊ ဘာတဲ့ မလိုက္နာပါက တည္ဆဲ ဥပေဒအ၇ ထိေ၇ာက္စြာ အေ၇းယူမည္တဲ့
အမိန္ ႔က မဟာဣထိယ တိုင္းၿပည္အတြင္းသို ႔ က်ဳးေက်ာ္ ၀င္ေ၇ာက္လာေသာ မည္သည့္ ပု၇ိႆမဆို ေၿခက်ဳးေက်ာ္က ေၿခၿဖတ္မည္ လက္က်ဳးေက်ာ္က လက္ၿဖတ္မည္ မည္သည့္ဟာမဆို က်ဳးေက်ာ္က အကုန္ၿဖတ္မည္တဲ့ ေႀကာက္စရာေကာင္းေလစြ။
မေန ႔ကအထိ တရား၀င္စာရင္းအရ မင္းတရားႀကီးခန္ ႔ထားေသာ သတင္း၀န္တင္ေလ်ွာက္ခ်က္အရ ၁၀ ေယာက္ ပုရိႆဘ၀မွ အနားယူသြားရၿပီ၊ ဒါေတာင္ဖံုးကြယ္ထားေသာ စာရင္းအရ မည္မ်ွရွိမည္ကို မခန္ ႔မွန္းနိုင္
တိုင္းၿပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ရသည္မွာ မလြယ္လွပါလား ပုရိႆမ်ားသာ စုစည္းေနထိုင္ေသာ မိိိမိတို ႔ "မဟာပုရိႆ" တိုင္းၿပည္နွင့္ ဣထိယမ်ားသာစုစည္းေနထိုင္ေသာ "မဟာဣထိယ" တိုင္းၿပည္ နွစ္ၿပည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ကာလရွည္ႀကာ ကတည္းကပင္ ဆက္ဆံေရး အဆင္မေၿပၿဖစ္ၿပီး စစ္မက္မ်ားလည္း အႀကိမ္ႀကိ္မ္ ၿဖစ္ပြါးခဲ့ဖူးသည္။ ၿဖစ္ပြါးေသာ စစ္ပြဲတိုင္း၌လည္း မဟာပုရိႆတို ႔ အၿမဲစစ္ရွုံးခဲ့သည္၊
အတိက္ကိုၿပန္ေတြးတိုင္း မင္းတရားႀကီးမွာ မႀကိတ္နိုင္ မခဲနိုင္ ၿဖစ္မိသည္၊ မိမိတို ႔ ပုရိႆေတြမွာ ခြန္အားဗလနွင့္ ၿပည့္စံုသည္ ဥာဏ္ပညာလည္းႀကီးသည္ ဓါးေရးလွံေရးနွင့္ ကိုယ္ခံပညာရပ္ တြင္လည္း ဣထိယ တို ႔ထက္သာလြန္းသည္ မည္သည္အတြက္ေႀကာင့္ ၿဖစ္ပြါးေသာ စစ္ပြဲတိုင္း၌ ပုရိႆတို ႔မွာ ႏြဲ ႔ေနွာင္းေသာ ဣထိယတို ႔ ရွုံးနိမ့္ရသနည္း
ၿပႆနာ အေၿဖကို မင္းတရားႀကီး မသိလို ႔မဟုတ္ ပုရိႆမခ်င္းခ်င္းပဲ သိတာေပါ႔ ဒီတခါေတာ့ ပုရိႆေတြကို အမိန္႔နဲ ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္မွၿဖစ္ေတာ့မယ္ ဘယ္နွယ့္ ဘုရင္လုပ္တဲ့အတိုင္း တိုင္းသူၿပည္သားေတြ လိုက္လုပ္လို႔ၿဖစ္မလား ဘုရင္က ဘုရင္ေပါ့
ပုရိႆေတြက ေရေရလည္လည္ အပ်င္းထူတယ္ အလုပ္တခုလုပ္လို႔ရွိရင္လည္း ေန႔ေ႔ရြ ညေ႔ရြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အနားသတ္ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ဘူး ေန႔ခင္းဆိုလည္း ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ တေရးတေမာအိပ္ေသးတယ္ အိပ္ရာက ထတာနဲ႔ လဘက္ရည္ဆိုင ္ထိုင္ေသးတယ္ အရည္မရအဖတ္မရ တာေတြထိုင္ေၿပာဦးမယ္ အဲ ညေန ေနေစာင္းၿပီးဆို ပိုဆိုးေသးတယ္ အပုပ္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီးေလ ေနညိဳတာနဲ႔ ေလကၿပိဳလာၿပီး ခံတြင္းကလည္း ခ်ဥ္လာၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဘံုဆိုင္မွာ တခြက္တဖလားေလာက္ ပက္ႀကေသးတယ္
တခြက္တဖလားနဲ႔ ၿပီးသလားဆိုေတာ့ မၿပီးေသးဘုူး သိတယ္မဟုတ္လား အရွိန္ေလးကရလာၿပီး တေယာက္ေသာသူက ကာရာအိုေက ဆိုၿပီးစလိုက္တာနဲ႔ တေယာက္မွမၿငင္းဘူး ကာရာအိုေကကို ခ်ီတက္ၿပန္ေရာ အဲဒီမွာ သီခ်င္းဆိုႀက ေပ်ာ္ႀက ေအာ္ဟစ္ႀက ကာရာအိုေကမယ္ ေလးေတြနဲ႔ အဲ႔ ေဆာရီး (ပုရိတိုင္းၿပည္မွာ ဣထိယေတြ မရွိဘူး မွားသြားလို႔)
ကာရာအိုေကၿပီးတာနဲ႔ စေလာင္းကလာတဲ႔ ေဘာ္လံုးပြဲ ပရီးမီးရားလိတို႔ ယူအီးအက္ေအတို႔ စီးရီးေအတို႔ အခ်ိ္န္ကက်လာၿပီး ဘာရမလဲ ရွိသမွ်ကုန္ေအာင္ ေဘာ္လံုးပြဲေလာင္းမယ္ ေအာ္မယ္ ဆဲမယ္ ေဘာ္လံုးပြဲလည္းၿပီးေရာ ေမာေမာနဲ အိမ္တို႔ အေဆာင္တို႔ကိုၿပန္မယ္
ညဦးပိုင္းက ပက္ထားတာေလးေတြလည္း အရွိ္န္က ကုန္သြားၿပီး ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းလည္းမသိ အိပ္လို႔ကလည္းမေပ်ာ္ အိပ္လည္းမအိပ္ခ်င္ေသး တေယာက္ေသာသူက စၿပီး မအိပ္ခင္ အပ်င္းေၿပေလး ၂၁ တို႔ ပိုကာတို႔ ဆြဲႀကရေအာင္လို႔ အစမေဖၚေပးလိုက္နဲ႔ သြားၿပီး အစကေတာ႔ အပ်င္းေၿပ၀ိုင္း ေနာက္ေတာ့ အရွိ္န္ကတၿဖည္းၿဖည္း ေကာင္းလာလိုက္တာ အာရံုတက္မွပဲ မသိမ္းခ်င္သိမ္းခ်င္နဲ႔
၀ိုင္ကိုသိမ္း
ကိုင္းဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလုပ္တို႔ ရံုးတို႔ တက္နိုင္ေတာ့မွာလည္း ေဆးခြင့္တို႔ ေရွာင္တခင္ခြင့္တို႔ယူႀကဦးေပါ့
မ၇ေတာ့ဘူး ဒီအတိုင္းပု၇ိႆ ေတြကို လြတ္ထားလို ႔ မ၇ေတာ့ဘူး အ၇င့္အ၇င္ ဣထိယတို႔ နဲ႔စစ္ပြဲတုန္းကလည္း စစ္ပြဲခ၇ာေတာင္ မွူတ္ေနၿပီး အိပ္ရာက အတင္းလိုက္နိုးရ၊ နိုးၿပန္ေတာ့လည္း စစ္တိုက္ထြတ္တာ ေၿခနင္းကတဖက္မပါတဲ့သူနဲ႔ ဓါးအိမ္ပဲ ပါၿပီး ဓါးေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ သူနဲ႔ ဗရုတ္သုကၡနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး စစ္ပြဲကနိုင္မွာလဲ
ေနာက္ေန႔လည္းေရာက္ေရာ မင္းတရားႀကီးက ေၿမာက္စားပင့္ေကာ္ အမတ္အားလံုးကို ေခၚၿပီး ညီလာခံမွာ အမိန္႔တခုထုတ္လိုက္တယ္ ဒီတခါ ဣထိယေတြကို စစ္ေႀကၿငာမယ္ စစ္တိုက္မယ္ စစ္ရွုံးရင္ မူးမတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကအစ ဟိုးေအာက္ေၿခ စစ္သားေတြအထိ အၿပစ္ေသးရင္ေသးသလို ေၿခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္းေတြၿဖတ္မယ္ အၿပစ္ႀကီးရင္ႀကီးသလို ခႏ ၱာကိုယ္က အေရးႀကီးတဲ့ေနရာ အရးအႀကီးဆံုး ေနရာေတြကို ၿဖတ္ပစ္မယ္ မည္သူမွ ေစာဒကမတက္ရ ဒါဘုရင့္အမိန္႔ စစ္ေရးကိုအၿပင္းအထန္ ေလ့က်င့္ႀက ဒါပဲဆိုၿပီး အထဲကို ၿပန္၀င္သြားတယ္
ဘုရင္မ်ား သူတို႔ပါးစပ္က စကားတခြန္းထြတ္တာ လြယ္လိုက္တာ ေအာက္ၿခကလူေတြက မ်က္လံုးၿပဳးၿပီး က်န္ခဲ့တယ္ ဘာတဲ့ ၿဖတ္ပစ္မယ္ ေအာင္မယ္ေလး ေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ ႀကက္သီးေတြထလိုက္တာ ေႀကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ
အဲဒီအမိန္႔ေႀကာင့္ ပုရိႆေတြ အကုန္လံုး လန္႔ၿဖတ္ကုန္တယ္ ေႀကာက္ႀကကုန္တယ္ ဒီတခါစစ္ရွုံးရင္ မလြယ္ဘူး ၿဖတ္ခံထိမယ္ ဒီအတိုင္းေနလို႔မၿဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး စစ္ေရးကို အၿပင္းအထန္ေလ့က်င့္ႀကေတာ့တယ္
ေဟး စစ္ရွုံးလို႔မၿဖစ္ဘူး ၿဖတ္ခံထိလို႔မၿဖစ္ဘူး ပုရိႆဘ၀ အဆံုးမခံနိုင္ဘူး စတဲ့ ေႁကြးေႀကာ္သံ ေတြနဲ႔ေပါ့
ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ မဟာပုရိႆတိုင္းၿပည္က ဘုရင္ႀကီးက မဟာဣထိယတိုင္းၿပည္က ဘုရင္မႀကီးထံကို စစ္ေႀကၿငာခ်က္တေစာင္ ပို႔လိုက္တယ္ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ ေမာင္ေမာင္တို႔ စစ္လာတိုက္မွာေပါ့ ဘာညာဘာညာေပါ့ အဲ ဣထိယ ဘုရင္မႀကီးကလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ စစ္ေႀကၿငာခ်က္ကို လက္ခံတဲ႔ စာတေစာင္ ၿပန္လိုက္တယ္
ေမာင္ေမာင္တို႔လာမယ္ဆို မမတို႔က အရံသင့္ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ လကၡံ ႀကိဳဆိုမွာပါ ဒီတခါေတာ့ မမတို႔က တခါမွမသံုးဘူးေသးတဲ႔ လက္နက္အထူးအဆန္း ထုက္ၿပီးသံုးေတာ့မယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါ စစ္ရွုံးရင္ ရွုံတဲ့သူက တသက္လံုး ကၽြန္ခံေႀကး ဆိုတဲ့ အေလာင္းအစားတခုနဲ႔ ၿပန္စိန္ေခၚလိုက္တယ္
အဲဒီစာကို ဘု၇င္ႀကီးလည္းဖတ္ၿပီးသြားေရာ အႀကီးအက်ယ္ ထိတ္လန္႔သြားတယ္ ဘာတဲ့ တခါမွ မထုတ္သံုးေသးဘူးတဲ့ လက္နက္ အထူးအဆန္း ဆိုပါလား စစ္ရွုံးရင္လည္း တသက္လံုး ကၽြန္ခံရမယ္ ဆိုပါလား
အရင္စစ္ပြဲတြတုန္းက သာမန္ လက္နက္နဲ႔ တိုက္တာေတာင္ မိမိတို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ စစ္ရွုံးခဲ႔တယ္ အခု ဘာလက္နက္ အထူးအဆန္းပါလိမ္႔ နူးကလီးယားလား ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ဗံုးလား မိန္းမေတြ တယ္လည္း လက္သြက္လွေခ်လားေပါ့
ဘုရင္ႀကီးဟာ စဥ္းစားရၿပီး ပုရိႆေတြဟာ တခါတရံ က်ဥ္းထဲ က်ပ္ထဲ ေရာက္ရင္ မိန္းမက်င့္ မိန္းမႀကံ ကိုလည္း
သံုးတက္ႀကေသးတယ္ အနိုင္ရရင္ၿပီးေရာ ဘာမဆို လုပ္ဖို႔လည္း ၀န္မေလးတက္ႀကဘူး အေတာင္နွစ္ဆယ္၀တ္ေတြ ဘာတြကို ေဘးဖယ္ထား အခ်စ္နဲစစ္မွာ မတရားတာမရွိဘူးဆိုၿပီး သူခိုးက်င့္ သူခိုးႀကံ ႀကံႀကေတာ့တာပဲ
ဒီတခါမွာေတာ့ ေၿမွာက္စား ပင့္ေကာ္ အမတ္မ်ားရဲ ႔ အႀကံ ဥာဏ္ကို ယူရေတာ့တာေပါ့
အဲဒီအႀကံက ပုရိႆတိုင္းၿပည္ကေန ဣထိယတိုင္းၿပည္ကို ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြ ေဖါက္မယ္ နန္းေတာ္တြင္သာမက ဣထိယေတြရဲ ႔ အိမ္တို္င္းအိမ္တိုင္းကို ပါ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြ ေဖါက္မယ္ စစ္တိုက္မယ့္ရက္ မတိုင္မွီ ၃ ရက္အလို သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာ ၀င္စီးမယ္ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ ဘုရင္မနန္းေတာ္ကို
၀င္စီးမယ္ အာရံုတက္လို႔ ၆ ခ်က္တီးတာနဲ႔ ပုရိႆေတြက ဣထိယေတြကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ထြက္လာမယ္ နန္းေရွ ႔ ရင္ၿပင္မွာ စုရပ္အၿဖစ္နဲ႔ ဆံုမယ္ ဣထိယေတြကို တသက္လံုး ကၽြန္အၿဖစ္ သိမ္းသြင္းမယ္ေပါ့ စစ္ဗ်ဳဟာကို လႈိ႔၀ွက္ ေရးဆြဲၿပီး အၿပင္းအထန္ ႀကိဳးစား ႀကေတာ့တယ္
ဒီလိုနဲ႔ စစ္ပြဲမတိုင္ခင္ ၃ ရက္အလို သန္းေခါင္ယံမွာ ဘုရင္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ဦးစီးၿပီး လိုဏ္ေခါင္းကတဆင့္ နန္းေတာ္ကို၀င္စီးတယ္ ပုရိႆစစ္သည္ေတြလည္း ဣထိယတအိမ္ကို တေယာက္က်စီနဲ႔ ၀င္စီးႀကေတာ့တယ္
ဘုရင္ႀကီးဟာ ဣထိယနန္းေတာ္ရဲ ႔ ေအာက္တည့္တည့္ကေန နန္းေတာ္ထဲေရာက္သြားတယ္ ကညင္ဆီမီးတိုင္ အလင္းအားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေလးေတြနဲ႔ နန္းေတာ္တခုလံုးတိတ္ဆိတ္ ေနတယ္ အေစာင့္အႀကပ္ အားလံုးလည္း တုန္းရုန္းပက္လက္ အိပ္ေမာက် ေနႀကတယ္ ဘုရင္ႀကီးဟာ ကုပ္ေခ်ာင္းကုပ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဘုရင္မအိပ္ခန္းထဲ အလြယ္တကူ ေရာက္သြားေတာ့တယ္
အခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ရုတ္တရက္ရပ္တန္႔ သြားတယ္ မီးအလင္းေရာင္ ခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ ေအာက္မွာ ည၀တ္၀တ္ရံုေတာ္ ပါးပါးလ်လ်နဲ႔ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ဘုရင္မ၊ ဆံႏြယ္ေလး ကပို႔ကရို ႔ ၀င္းပေနတဲ႔ မ်က္နွာ လမင္းႀကီးအခန္းထဲ သာေနသလိုပဲ မ်က္နွာကေန ေၿခအဆံုးထိ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေခတၱခဏ ဘုရင္တို႔၏ စတိုင္အတိုင္း ရူ ႔စားလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
အဲ -- ဘုရင္မႀကီးဟာ အအိပ္နဲနဲ ပက္စက္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဘာကိုၿမင္သြားလည္းမသိပါဘူး
ေၿခေတြလက္ေတြ တုန္လာသလိုလို ေရငတ္လာသလိုလို ဘာလိုလို ညာလိုလိုႀကီးမိနစ္ အတန္ႀကာေအာင္ ၿဖစ္သြားၿပီးေနာက္ စိတ္ကိုတင္းလိုက္ၿပီး ငါဟာ စစ္တိုက္ထြက္လာတာ နိုင္ေအာင္တိုက္မယ္ဆိုၿပီး သန္လွ်က္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကာ ဘုရင္မအနားသြားၿပီး ဒီမွာမယ္မင္းႀကီးမ ထေတာ့ မင္းတို႔တတိုင္းၿပည္လံုးကို ငါတို႔တေတြ ၀ိုင္းထားလိုက္ၿပီး ဒီတခါေတာ့မင္းတို႔ရွုံးၿပီ ေၿပးမယ္ မႀကံနဲ႔ ဆိုၿပီးေခါင္းကို သန္လွ်က္မိုးလိုက္တယ္
ဘုရင္မဟာ နိူးသြားၿပီး အံ႔ႀသ သြားတယ္ ခ်က္ခ်င္းအေၿခအေနကို ရိပ္စားမိသြားၿပီး ခပ္တည္တည္ပဲ သလြန္ေပၚကဆင္းၿပီး ၀တ္ရံုကို ၿပင္၀တ္လိုက္တယ္ မိန္းမမ်ားဟာ လွ်ပ္တၿပတ္ဥာဏ္ ေယာက်ၤားေတြထက္ ပိုသာတယ္နဲ႔တူပါတယ္ တဒဂၤအေတာအတြင္းမွာ အေၿခအေနကိုႀကည့္ၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သြားတယ္
ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔အနားကို တလွမ္းၿခင္း လွမ္းသြားတယ္ ဘုရင္ႀကီးက ကဲ႔ မယ္မင္းႀကီးမ ဘာတတ္နိုင္ေသးလဲ မင္းတို႔ရွုံးၿပီး ဒါနဲ႔မင္းတို႔က ငါတို႔ကို တခါမွ မထုတ္သံုးေသးတဲ႔ လက္နက္နဲ႔ တိုက္မယ္ဆိုတာ ဘာလက္နက္လဲလို႔
ေမးလိုက္တယ္
ဘုရင္မဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ မ်က္နွာညိဳးသြားၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို ေစ့ေစ့ႀကည့္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ၿခံဳးပြဲခ် ငိုခ်လိုက္တယ္
ဘုရင္ႀကီးက ေဟ႔ ေဟ႔ ေနဦးေလ ငါေမးတာေၿဖဦးေလ ဘာလို႔ငိုေနတာလည္း ဒုကၡပါပဲ မငိုနဲ႔လို႔ ေၿပာေနတုန္း
ဘုရင္မႀကီးဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔ ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းတိုး၀င္ၿပီး ရိွုက္ႀကီးတငင္နဲ႔ ငိုခ်လိုက္ပါေလေရာ
`ဒုတ္´ အသံတခ်က္ မည္သြားတယ္
တၿခားမေတြးလိုက္ပါနဲ႔ ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔ သန္လွ်က္ ႀကမ္းၿပင္ေပၚ စိုက္သြားတဲ႔ အသံပါ ဘုရင္ႀကီးဟာ သန္လွ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္နိုင္တဲ႔ အင္အား မရွိေတာ့ ပါဘူး ဘာကို သြားကိုင္လည္း မသိေတာ့ပါဘူး
နာရီအခ်ိဳ ႔ ႀကာသြားတယ္ အာရံုဦး အလင္းေရာက္ေတာ့မယ္ ဘုရင္မက ဘုရင္ႀကီးကိုနိုးလိုက္တယ္ ဘုရင္ႀကီးကအိပ္မူံ စံုဘြားနဲ႔ ထလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ ႔လက္ကို ေနာက္ၿပန္ႀကိဳးတုပ္လွ်က္သား ၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဟိုက္ သြားၿပီ ရွုံးၿပီ ငါဘယ္လိုၿဖစ္သြားပါလိမ္႔ ဒါနဲ႔ ဘုရင္မကို ေမးခြန္းထုတ္တယ္
မင္းရဲ ႔ထူးဆန္းတဲ႔ လက္နက္ဆိုတာ ဘာလဲ ငါ့ ကိုလာလက္နက္နဲ႔ တိုက္လိုက္သလဲလို႔ ေမးလိုက္တယ္
ဘုရင္မက ထူးဆန္းတဲ႔လက္နက္ ဆိုတာ မ်က္ရည္ပါပဲ ဒီလက္နက္နဲ႔ပဲ အနိုင္ယူခဲ့တာေလ ကဲ ေမာင္ေမာင္တို႔ ရွုံးၿပီး တသက္လံုးကၽြန္ခံေပေတာ့တဲ႔
အာရံုအလင္းေရာင္ ထြက္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဘုရင္မဟာ ဘုရင္ႀကီးကို ႀကိဳးတုပ္လွ်က္နဲ႔ နန္းေတာ္ေရွ ႔ ကို ေခၚထုက္လာတယ္ အဲဒီမွာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ထူးဆန္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းတခုကိုပါ ထပ္ေတြ႔လိုက္ရတယ္ အဲဒါက မိန္းမစစ္သည္ေတာ္ေတြဟာ ေယာက်ၤားစစ္သည္ေတာ္ေတြကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး စုရပ္ၿဖစ္တဲ႔ နန္းေ႔ရွရင္ၿပင္မွာ ေတြ႔လိုက္ရၿခင္းပဲ
အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ေယာက်ၤားမ်ားဟာ စား၀တ္ေနေရး ဘာအေရး ညာအေရး ေတြကို အကုန္တာ၀န္ယူရၿပီး
တသက္လံုး မိန္းမေတြကို ရွာေဖြ လုပ္ေကၽြးရေတာ႔တယ္
BELIEVE IT OR NOT
ကၽြန္ေတာ္က မိန္းမေတြမွာ မ်က္ရည္ လက္နက္အၿပင္ တၿခားလက္နက္လည္းပဲ ရွိဦးမယ္လို႔ ထင္တာပဲ--ဟိဟီး္
တိုင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ ဘုရင္ႀကီးမွာ လြန္စြာမွစိတ္ဆိုးေဒါသ ထြက္ေနသည္၊ အနီးအနားရွိ မင္းအလိုလိုက္ မင္းအႀကိဳက္ ေဆာင္ကာ မင္း၏ " " ကိုမေနေသာ မႉးႀကီးမတ္၇ာ တို ႔မွာ ေနစ၇ာမရွိ ၿဖစ္ေနသည္၊ မင္းတ၇ားႀကီး စိတ္မဆိုးပဲ ခံနိုင္ရိုးလား အိမ္နီးနားၿခင္း အခုတည္းေသာ တိုင္းၿပည္ၿဖစ္ေသာ "မဟာဣထိယ" တိုင္းၿပည္မွ အမိန္ ႔ေႀကညာစာ အမွတ္ ၀၁၀/၀၀၀၈ ေႀကာင့္ၿဖစ္သည္၊ ဘာတဲ့ မလိုက္နာပါက တည္ဆဲ ဥပေဒအ၇ ထိေ၇ာက္စြာ အေ၇းယူမည္တဲ့
အမိန္ ႔က မဟာဣထိယ တိုင္းၿပည္အတြင္းသို ႔ က်ဳးေက်ာ္ ၀င္ေ၇ာက္လာေသာ မည္သည့္ ပု၇ိႆမဆို ေၿခက်ဳးေက်ာ္က ေၿခၿဖတ္မည္ လက္က်ဳးေက်ာ္က လက္ၿဖတ္မည္ မည္သည့္ဟာမဆို က်ဳးေက်ာ္က အကုန္ၿဖတ္မည္တဲ့ ေႀကာက္စရာေကာင္းေလစြ။
မေန ႔ကအထိ တရား၀င္စာရင္းအရ မင္းတရားႀကီးခန္ ႔ထားေသာ သတင္း၀န္တင္ေလ်ွာက္ခ်က္အရ ၁၀ ေယာက္ ပုရိႆဘ၀မွ အနားယူသြားရၿပီ၊ ဒါေတာင္ဖံုးကြယ္ထားေသာ စာရင္းအရ မည္မ်ွရွိမည္ကို မခန္ ႔မွန္းနိုင္
တိုင္းၿပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ရသည္မွာ မလြယ္လွပါလား ပုရိႆမ်ားသာ စုစည္းေနထိုင္ေသာ မိိိမိတို ႔ "မဟာပုရိႆ" တိုင္းၿပည္နွင့္ ဣထိယမ်ားသာစုစည္းေနထိုင္ေသာ "မဟာဣထိယ" တိုင္းၿပည္ နွစ္ၿပည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ကာလရွည္ႀကာ ကတည္းကပင္ ဆက္ဆံေရး အဆင္မေၿပၿဖစ္ၿပီး စစ္မက္မ်ားလည္း အႀကိမ္ႀကိ္မ္ ၿဖစ္ပြါးခဲ့ဖူးသည္။ ၿဖစ္ပြါးေသာ စစ္ပြဲတိုင္း၌လည္း မဟာပုရိႆတို ႔ အၿမဲစစ္ရွုံးခဲ့သည္၊
အတိက္ကိုၿပန္ေတြးတိုင္း မင္းတရားႀကီးမွာ မႀကိတ္နိုင္ မခဲနိုင္ ၿဖစ္မိသည္၊ မိမိတို ႔ ပုရိႆေတြမွာ ခြန္အားဗလနွင့္ ၿပည့္စံုသည္ ဥာဏ္ပညာလည္းႀကီးသည္ ဓါးေရးလွံေရးနွင့္ ကိုယ္ခံပညာရပ္ တြင္လည္း ဣထိယ တို ႔ထက္သာလြန္းသည္ မည္သည္အတြက္ေႀကာင့္ ၿဖစ္ပြါးေသာ စစ္ပြဲတိုင္း၌ ပုရိႆတို ႔မွာ ႏြဲ ႔ေနွာင္းေသာ ဣထိယတို ႔ ရွုံးနိမ့္ရသနည္း
ၿပႆနာ အေၿဖကို မင္းတရားႀကီး မသိလို ႔မဟုတ္ ပုရိႆမခ်င္းခ်င္းပဲ သိတာေပါ႔ ဒီတခါေတာ့ ပုရိႆေတြကို အမိန္႔နဲ ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္မွၿဖစ္ေတာ့မယ္ ဘယ္နွယ့္ ဘုရင္လုပ္တဲ့အတိုင္း တိုင္းသူၿပည္သားေတြ လိုက္လုပ္လို႔ၿဖစ္မလား ဘုရင္က ဘုရင္ေပါ့
ပုရိႆေတြက ေရေရလည္လည္ အပ်င္းထူတယ္ အလုပ္တခုလုပ္လို႔ရွိရင္လည္း ေန႔ေ႔ရြ ညေ႔ရြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အနားသတ္ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ဘူး ေန႔ခင္းဆိုလည္း ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ တေရးတေမာအိပ္ေသးတယ္ အိပ္ရာက ထတာနဲ႔ လဘက္ရည္ဆိုင ္ထိုင္ေသးတယ္ အရည္မရအဖတ္မရ တာေတြထိုင္ေၿပာဦးမယ္ အဲ ညေန ေနေစာင္းၿပီးဆို ပိုဆိုးေသးတယ္ အပုပ္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီးေလ ေနညိဳတာနဲ႔ ေလကၿပိဳလာၿပီး ခံတြင္းကလည္း ခ်ဥ္လာၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဘံုဆိုင္မွာ တခြက္တဖလားေလာက္ ပက္ႀကေသးတယ္
တခြက္တဖလားနဲ႔ ၿပီးသလားဆိုေတာ့ မၿပီးေသးဘုူး သိတယ္မဟုတ္လား အရွိန္ေလးကရလာၿပီး တေယာက္ေသာသူက ကာရာအိုေက ဆိုၿပီးစလိုက္တာနဲ႔ တေယာက္မွမၿငင္းဘူး ကာရာအိုေကကို ခ်ီတက္ၿပန္ေရာ အဲဒီမွာ သီခ်င္းဆိုႀက ေပ်ာ္ႀက ေအာ္ဟစ္ႀက ကာရာအိုေကမယ္ ေလးေတြနဲ႔ အဲ႔ ေဆာရီး (ပုရိတိုင္းၿပည္မွာ ဣထိယေတြ မရွိဘူး မွားသြားလို႔)
ကာရာအိုေကၿပီးတာနဲ႔ စေလာင္းကလာတဲ႔ ေဘာ္လံုးပြဲ ပရီးမီးရားလိတို႔ ယူအီးအက္ေအတို႔ စီးရီးေအတို႔ အခ်ိ္န္ကက်လာၿပီး ဘာရမလဲ ရွိသမွ်ကုန္ေအာင္ ေဘာ္လံုးပြဲေလာင္းမယ္ ေအာ္မယ္ ဆဲမယ္ ေဘာ္လံုးပြဲလည္းၿပီးေရာ ေမာေမာနဲ အိမ္တို႔ အေဆာင္တို႔ကိုၿပန္မယ္
ညဦးပိုင္းက ပက္ထားတာေလးေတြလည္း အရွိ္န္က ကုန္သြားၿပီး ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းလည္းမသိ အိပ္လို႔ကလည္းမေပ်ာ္ အိပ္လည္းမအိပ္ခ်င္ေသး တေယာက္ေသာသူက စၿပီး မအိပ္ခင္ အပ်င္းေၿပေလး ၂၁ တို႔ ပိုကာတို႔ ဆြဲႀကရေအာင္လို႔ အစမေဖၚေပးလိုက္နဲ႔ သြားၿပီး အစကေတာ႔ အပ်င္းေၿပ၀ိုင္း ေနာက္ေတာ့ အရွိ္န္ကတၿဖည္းၿဖည္း ေကာင္းလာလိုက္တာ အာရံုတက္မွပဲ မသိမ္းခ်င္သိမ္းခ်င္နဲ႔
၀ိုင္ကိုသိမ္း
ကိုင္းဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလုပ္တို႔ ရံုးတို႔ တက္နိုင္ေတာ့မွာလည္း ေဆးခြင့္တို႔ ေရွာင္တခင္ခြင့္တို႔ယူႀကဦးေပါ့
မ၇ေတာ့ဘူး ဒီအတိုင္းပု၇ိႆ ေတြကို လြတ္ထားလို ႔ မ၇ေတာ့ဘူး အ၇င့္အ၇င္ ဣထိယတို႔ နဲ႔စစ္ပြဲတုန္းကလည္း စစ္ပြဲခ၇ာေတာင္ မွူတ္ေနၿပီး အိပ္ရာက အတင္းလိုက္နိုးရ၊ နိုးၿပန္ေတာ့လည္း စစ္တိုက္ထြတ္တာ ေၿခနင္းကတဖက္မပါတဲ့သူနဲ႔ ဓါးအိမ္ပဲ ပါၿပီး ဓါးေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ သူနဲ႔ ဗရုတ္သုကၡနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး စစ္ပြဲကနိုင္မွာလဲ
ေနာက္ေန႔လည္းေရာက္ေရာ မင္းတရားႀကီးက ေၿမာက္စားပင့္ေကာ္ အမတ္အားလံုးကို ေခၚၿပီး ညီလာခံမွာ အမိန္႔တခုထုတ္လိုက္တယ္ ဒီတခါ ဣထိယေတြကို စစ္ေႀကၿငာမယ္ စစ္တိုက္မယ္ စစ္ရွုံးရင္ မူးမတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကအစ ဟိုးေအာက္ေၿခ စစ္သားေတြအထိ အၿပစ္ေသးရင္ေသးသလို ေၿခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္းေတြၿဖတ္မယ္ အၿပစ္ႀကီးရင္ႀကီးသလို ခႏ ၱာကိုယ္က အေရးႀကီးတဲ့ေနရာ အရးအႀကီးဆံုး ေနရာေတြကို ၿဖတ္ပစ္မယ္ မည္သူမွ ေစာဒကမတက္ရ ဒါဘုရင့္အမိန္႔ စစ္ေရးကိုအၿပင္းအထန္ ေလ့က်င့္ႀက ဒါပဲဆိုၿပီး အထဲကို ၿပန္၀င္သြားတယ္
ဘုရင္မ်ား သူတို႔ပါးစပ္က စကားတခြန္းထြတ္တာ လြယ္လိုက္တာ ေအာက္ၿခကလူေတြက မ်က္လံုးၿပဳးၿပီး က်န္ခဲ့တယ္ ဘာတဲ့ ၿဖတ္ပစ္မယ္ ေအာင္မယ္ေလး ေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ ႀကက္သီးေတြထလိုက္တာ ေႀကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ
အဲဒီအမိန္႔ေႀကာင့္ ပုရိႆေတြ အကုန္လံုး လန္႔ၿဖတ္ကုန္တယ္ ေႀကာက္ႀကကုန္တယ္ ဒီတခါစစ္ရွုံးရင္ မလြယ္ဘူး ၿဖတ္ခံထိမယ္ ဒီအတိုင္းေနလို႔မၿဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး စစ္ေရးကို အၿပင္းအထန္ေလ့က်င့္ႀကေတာ့တယ္
ေဟး စစ္ရွုံးလို႔မၿဖစ္ဘူး ၿဖတ္ခံထိလို႔မၿဖစ္ဘူး ပုရိႆဘ၀ အဆံုးမခံနိုင္ဘူး စတဲ့ ေႁကြးေႀကာ္သံ ေတြနဲ႔ေပါ့
ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ မဟာပုရိႆတိုင္းၿပည္က ဘုရင္ႀကီးက မဟာဣထိယတိုင္းၿပည္က ဘုရင္မႀကီးထံကို စစ္ေႀကၿငာခ်က္တေစာင္ ပို႔လိုက္တယ္ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ ေမာင္ေမာင္တို႔ စစ္လာတိုက္မွာေပါ့ ဘာညာဘာညာေပါ့ အဲ ဣထိယ ဘုရင္မႀကီးကလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ စစ္ေႀကၿငာခ်က္ကို လက္ခံတဲ႔ စာတေစာင္ ၿပန္လိုက္တယ္
ေမာင္ေမာင္တို႔လာမယ္ဆို မမတို႔က အရံသင့္ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ လကၡံ ႀကိဳဆိုမွာပါ ဒီတခါေတာ့ မမတို႔က တခါမွမသံုးဘူးေသးတဲ႔ လက္နက္အထူးအဆန္း ထုက္ၿပီးသံုးေတာ့မယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါ စစ္ရွုံးရင္ ရွုံတဲ့သူက တသက္လံုး ကၽြန္ခံေႀကး ဆိုတဲ့ အေလာင္းအစားတခုနဲ႔ ၿပန္စိန္ေခၚလိုက္တယ္
အဲဒီစာကို ဘု၇င္ႀကီးလည္းဖတ္ၿပီးသြားေရာ အႀကီးအက်ယ္ ထိတ္လန္႔သြားတယ္ ဘာတဲ့ တခါမွ မထုတ္သံုးေသးဘူးတဲ့ လက္နက္ အထူးအဆန္း ဆိုပါလား စစ္ရွုံးရင္လည္း တသက္လံုး ကၽြန္ခံရမယ္ ဆိုပါလား
အရင္စစ္ပြဲတြတုန္းက သာမန္ လက္နက္နဲ႔ တိုက္တာေတာင္ မိမိတို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ စစ္ရွုံးခဲ႔တယ္ အခု ဘာလက္နက္ အထူးအဆန္းပါလိမ္႔ နူးကလီးယားလား ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ဗံုးလား မိန္းမေတြ တယ္လည္း လက္သြက္လွေခ်လားေပါ့
ဘုရင္ႀကီးဟာ စဥ္းစားရၿပီး ပုရိႆေတြဟာ တခါတရံ က်ဥ္းထဲ က်ပ္ထဲ ေရာက္ရင္ မိန္းမက်င့္ မိန္းမႀကံ ကိုလည္း
သံုးတက္ႀကေသးတယ္ အနိုင္ရရင္ၿပီးေရာ ဘာမဆို လုပ္ဖို႔လည္း ၀န္မေလးတက္ႀကဘူး အေတာင္နွစ္ဆယ္၀တ္ေတြ ဘာတြကို ေဘးဖယ္ထား အခ်စ္နဲစစ္မွာ မတရားတာမရွိဘူးဆိုၿပီး သူခိုးက်င့္ သူခိုးႀကံ ႀကံႀကေတာ့တာပဲ
ဒီတခါမွာေတာ့ ေၿမွာက္စား ပင့္ေကာ္ အမတ္မ်ားရဲ ႔ အႀကံ ဥာဏ္ကို ယူရေတာ့တာေပါ့
အဲဒီအႀကံက ပုရိႆတိုင္းၿပည္ကေန ဣထိယတိုင္းၿပည္ကို ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြ ေဖါက္မယ္ နန္းေတာ္တြင္သာမက ဣထိယေတြရဲ ႔ အိမ္တို္င္းအိမ္တိုင္းကို ပါ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြ ေဖါက္မယ္ စစ္တိုက္မယ့္ရက္ မတိုင္မွီ ၃ ရက္အလို သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာ ၀င္စီးမယ္ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ ဘုရင္မနန္းေတာ္ကို
၀င္စီးမယ္ အာရံုတက္လို႔ ၆ ခ်က္တီးတာနဲ႔ ပုရိႆေတြက ဣထိယေတြကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ထြက္လာမယ္ နန္းေရွ ႔ ရင္ၿပင္မွာ စုရပ္အၿဖစ္နဲ႔ ဆံုမယ္ ဣထိယေတြကို တသက္လံုး ကၽြန္အၿဖစ္ သိမ္းသြင္းမယ္ေပါ့ စစ္ဗ်ဳဟာကို လႈိ႔၀ွက္ ေရးဆြဲၿပီး အၿပင္းအထန္ ႀကိဳးစား ႀကေတာ့တယ္
ဒီလိုနဲ႔ စစ္ပြဲမတိုင္ခင္ ၃ ရက္အလို သန္းေခါင္ယံမွာ ဘုရင္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ဦးစီးၿပီး လိုဏ္ေခါင္းကတဆင့္ နန္းေတာ္ကို၀င္စီးတယ္ ပုရိႆစစ္သည္ေတြလည္း ဣထိယတအိမ္ကို တေယာက္က်စီနဲ႔ ၀င္စီးႀကေတာ့တယ္
ဘုရင္ႀကီးဟာ ဣထိယနန္းေတာ္ရဲ ႔ ေအာက္တည့္တည့္ကေန နန္းေတာ္ထဲေရာက္သြားတယ္ ကညင္ဆီမီးတိုင္ အလင္းအားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေလးေတြနဲ႔ နန္းေတာ္တခုလံုးတိတ္ဆိတ္ ေနတယ္ အေစာင့္အႀကပ္ အားလံုးလည္း တုန္းရုန္းပက္လက္ အိပ္ေမာက် ေနႀကတယ္ ဘုရင္ႀကီးဟာ ကုပ္ေခ်ာင္းကုပ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဘုရင္မအိပ္ခန္းထဲ အလြယ္တကူ ေရာက္သြားေတာ့တယ္
အခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ရုတ္တရက္ရပ္တန္႔ သြားတယ္ မီးအလင္းေရာင္ ခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ ေအာက္မွာ ည၀တ္၀တ္ရံုေတာ္ ပါးပါးလ်လ်နဲ႔ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ဘုရင္မ၊ ဆံႏြယ္ေလး ကပို႔ကရို ႔ ၀င္းပေနတဲ႔ မ်က္နွာ လမင္းႀကီးအခန္းထဲ သာေနသလိုပဲ မ်က္နွာကေန ေၿခအဆံုးထိ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေခတၱခဏ ဘုရင္တို႔၏ စတိုင္အတိုင္း ရူ ႔စားလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
အဲ -- ဘုရင္မႀကီးဟာ အအိပ္နဲနဲ ပက္စက္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဘာကိုၿမင္သြားလည္းမသိပါဘူး
ေၿခေတြလက္ေတြ တုန္လာသလိုလို ေရငတ္လာသလိုလို ဘာလိုလို ညာလိုလိုႀကီးမိနစ္ အတန္ႀကာေအာင္ ၿဖစ္သြားၿပီးေနာက္ စိတ္ကိုတင္းလိုက္ၿပီး ငါဟာ စစ္တိုက္ထြက္လာတာ နိုင္ေအာင္တိုက္မယ္ဆိုၿပီး သန္လွ်က္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကာ ဘုရင္မအနားသြားၿပီး ဒီမွာမယ္မင္းႀကီးမ ထေတာ့ မင္းတို႔တတိုင္းၿပည္လံုးကို ငါတို႔တေတြ ၀ိုင္းထားလိုက္ၿပီး ဒီတခါေတာ့မင္းတို႔ရွုံးၿပီ ေၿပးမယ္ မႀကံနဲ႔ ဆိုၿပီးေခါင္းကို သန္လွ်က္မိုးလိုက္တယ္
ဘုရင္မဟာ နိူးသြားၿပီး အံ႔ႀသ သြားတယ္ ခ်က္ခ်င္းအေၿခအေနကို ရိပ္စားမိသြားၿပီး ခပ္တည္တည္ပဲ သလြန္ေပၚကဆင္းၿပီး ၀တ္ရံုကို ၿပင္၀တ္လိုက္တယ္ မိန္းမမ်ားဟာ လွ်ပ္တၿပတ္ဥာဏ္ ေယာက်ၤားေတြထက္ ပိုသာတယ္နဲ႔တူပါတယ္ တဒဂၤအေတာအတြင္းမွာ အေၿခအေနကိုႀကည့္ၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သြားတယ္
ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔အနားကို တလွမ္းၿခင္း လွမ္းသြားတယ္ ဘုရင္ႀကီးက ကဲ႔ မယ္မင္းႀကီးမ ဘာတတ္နိုင္ေသးလဲ မင္းတို႔ရွုံးၿပီး ဒါနဲ႔မင္းတို႔က ငါတို႔ကို တခါမွ မထုတ္သံုးေသးတဲ႔ လက္နက္နဲ႔ တိုက္မယ္ဆိုတာ ဘာလက္နက္လဲလို႔
ေမးလိုက္တယ္
ဘုရင္မဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ မ်က္နွာညိဳးသြားၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို ေစ့ေစ့ႀကည့္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ၿခံဳးပြဲခ် ငိုခ်လိုက္တယ္
ဘုရင္ႀကီးက ေဟ႔ ေဟ႔ ေနဦးေလ ငါေမးတာေၿဖဦးေလ ဘာလို႔ငိုေနတာလည္း ဒုကၡပါပဲ မငိုနဲ႔လို႔ ေၿပာေနတုန္း
ဘုရင္မႀကီးဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔ ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းတိုး၀င္ၿပီး ရိွုက္ႀကီးတငင္နဲ႔ ငိုခ်လိုက္ပါေလေရာ
`ဒုတ္´ အသံတခ်က္ မည္သြားတယ္
တၿခားမေတြးလိုက္ပါနဲ႔ ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔ သန္လွ်က္ ႀကမ္းၿပင္ေပၚ စိုက္သြားတဲ႔ အသံပါ ဘုရင္ႀကီးဟာ သန္လွ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္နိုင္တဲ႔ အင္အား မရွိေတာ့ ပါဘူး ဘာကို သြားကိုင္လည္း မသိေတာ့ပါဘူး
နာရီအခ်ိဳ ႔ ႀကာသြားတယ္ အာရံုဦး အလင္းေရာက္ေတာ့မယ္ ဘုရင္မက ဘုရင္ႀကီးကိုနိုးလိုက္တယ္ ဘုရင္ႀကီးကအိပ္မူံ စံုဘြားနဲ႔ ထလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ ႔လက္ကို ေနာက္ၿပန္ႀကိဳးတုပ္လွ်က္သား ၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဟိုက္ သြားၿပီ ရွုံးၿပီ ငါဘယ္လိုၿဖစ္သြားပါလိမ္႔ ဒါနဲ႔ ဘုရင္မကို ေမးခြန္းထုတ္တယ္
မင္းရဲ ႔ထူးဆန္းတဲ႔ လက္နက္ဆိုတာ ဘာလဲ ငါ့ ကိုလာလက္နက္နဲ႔ တိုက္လိုက္သလဲလို႔ ေမးလိုက္တယ္
ဘုရင္မက ထူးဆန္းတဲ႔လက္နက္ ဆိုတာ မ်က္ရည္ပါပဲ ဒီလက္နက္နဲ႔ပဲ အနိုင္ယူခဲ့တာေလ ကဲ ေမာင္ေမာင္တို႔ ရွုံးၿပီး တသက္လံုးကၽြန္ခံေပေတာ့တဲ႔
အာရံုအလင္းေရာင္ ထြက္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဘုရင္မဟာ ဘုရင္ႀကီးကို ႀကိဳးတုပ္လွ်က္နဲ႔ နန္းေတာ္ေရွ ႔ ကို ေခၚထုက္လာတယ္ အဲဒီမွာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ထူးဆန္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းတခုကိုပါ ထပ္ေတြ႔လိုက္ရတယ္ အဲဒါက မိန္းမစစ္သည္ေတာ္ေတြဟာ ေယာက်ၤားစစ္သည္ေတာ္ေတြကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး စုရပ္ၿဖစ္တဲ႔ နန္းေ႔ရွရင္ၿပင္မွာ ေတြ႔လိုက္ရၿခင္းပဲ
အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ေယာက်ၤားမ်ားဟာ စား၀တ္ေနေရး ဘာအေရး ညာအေရး ေတြကို အကုန္တာ၀န္ယူရၿပီး
တသက္လံုး မိန္းမေတြကို ရွာေဖြ လုပ္ေကၽြးရေတာ႔တယ္
BELIEVE IT OR NOT
ကၽြန္ေတာ္က မိန္းမေတြမွာ မ်က္ရည္ လက္နက္အၿပင္ တၿခားလက္နက္လည္းပဲ ရွိဦးမယ္လို႔ ထင္တာပဲ--ဟိဟီး္
မည္သူ႔ကိုစိတ္၀င္စားသလဲ
လူသားေတြဟာ အတၱသားေကာင္ေတြ ၿဖစ္တဲ႔အတြက္ ေလာကမွာ မည္သူ႔ကို အခ်စ္ဆံုးလဲ ဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းရဲ ႔ အေၿဖဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခ်စ္ဆံုး ၿဖစ္ပါတယ္ ရာခိုင္နုန္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွန္ပါလိမ့္မယ္ အဲ- ေလာကမွာမည္သူ ႔ကို စိတ္၀င္စားသလဲ ဆိုရင္ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါ ေတြလို႔ ေၿဖရပါမယ္ ဒီအေၿဖက ရာနုန္းအေတာ္မ်ားမ်ား မွန္ပါတယ္
ဆက္လက္ ရွင္းၿပပါရေစ မိတ္ေဆြ
အမိ၀မ္းက စကၽြတ္ကတည္းက မိခင္ရဲရင္ခြင္ထဲမွာ ကေလးငယ္မ်ားဟာ အပစ္ကင္းစြာနဲ႔ ဘာမွလည္းမသိဘူး
နို႔ဆာရင္ ငိုမယ္ ရူးေပါက္မယ္ အီးပါမယ္ အိပ္မယ္ သူတို႔ မခ်စ္တတ္ေသးဘူး
လပိုင္းေလာက္ ႀကာတဲ႔အခါ မိခင္ရဲ ႔ရင္ေငြ႔ကို မွတ္မိလာတယ္ မိခင္ကိုစၿပီး ခ်စ္တတ္လာၿပီး ေနာက္ထပ္ ္လအနည္းငယ္ ႀကာတဲ႔အခါ အေဖကိုလည္းမွတ္မိလာတယ္ အိမ္ရွိ လူအားလံုးကိုလည္း မွတ္မိလာၿပီး မိခင္ကို ပိုၿပီးခင္တြယ္တယ္ တခါတရံမွာ အဖေတာင္ ခ်ီလို႔မရပါဘူး
တစ္နွစ္ခြဲ နွစ္နွစ္ေလာက္ စကားတီတီတာတာ စၿပာတတ္တဲ႔အရြယ္မွာေတာ့ ခ်စ္တယ ္ဆိုတဲ႔စကားကို မိဘေတြသင္ေပးလို႔ တတ္လာၿပီး `ေမ့ေမ့ကိုခ်စ္လားလို႔´ ေမးရင္ `ခ်စ္တယ္´ `ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ´ လို႔ ေမးရင္ `အမ်ားႀကီးခ်စ္တယ္` ဆိုၿပီး လက္နွစ္ဖက္ကို ေဘးကားၿပီးေၿဖလိမ့္မယ္ `ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ´ လို႔ေမးရင္ `ေမေမကို ပိုခ်စ္တယ္´ လို႔ေၿဖႀကဦးမယ္ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မိခင္ကအိမ္မွာ လက္ပြန္းတတီးနဲ႔ ေန႔ေရာညပါ ကေလးကိုၿပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခ်ိန္ ပိုမ်ားလို ႔ပဲ
၃.၄.၅.နွစ္ ေက်ာင္းစေနတဲ့ အရြယ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေမ်ာက္ရူံးေလာက္ေအာင္ ေဆာ့ႀကဆဲ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီး
အစားအေသာက္ကို မမက္ အေဆာ့ကိုသာမက္ၿပီး ထမင္းထက္ သြားရည္စာ ေတြကို ပိုမက္လာတယ္
အဲဒီမွာ မိခင္ၿဖသ္သူက ဟဲ႔သား ေနပူထဲ မထြက္ရဘူး မိုးရြာေနတယ္ ဖ်ားဦးမယ္ ဒီဟာမစားရဘူး ေခ်ာင္းဆိုးမယ္
စသည္ၿဖင့္ ပိတ္ပင္လာမယ္ အခန္႔မသင့္ရင္ ရိုက္ၿပီးေတာ့ ဆံုးမလိမ့္မယ္ ဆိုးသြားမွာစိုးလို႔ သိပ္အလို ိုမလိုက္ေတာ့ဘူး
ဖခင္ၿဖစ္သူက အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး အလုပ္ကၿပန္လာရင္ သားသမီးေတြအတြက္ မုန္႔ ေတြ၀ယ္လာမယ္ ကစားစရာ အရုပ္ေတြလည္း ၀ယ္လာတတ္တယ္ အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြမွာလည္း သားသမီးေတြကို ကစားကြင္းတို႔ ဘာတို႔ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္ပို႔တတ္တယ္ အေမကေတာ့ အိမ္မူ႔ ကိစၥေတြနဲ႔ နပမ္းလံုးေနရလို႔ တခါတရံမွာ မလိုက္ပို႔နိုင္ဘူး
ဖခင္ေတြက မုန္႔ဖိုးလည္း မႀကာမႀကာ ပိုေပးေလ့ ရွိတယ္
အဲဒီအရြယ္မွာ `ေဖေဖနွင့္ေမေမ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ´ လို႔ေမးရင္ ေဖေဖရဲ ႔နားရြက္နား ကပ္သြားၿပီး ေမေမမႀကားေအာင္ `ေဖေဖကို ပိုခ်စ္တယ္´ လို႔ ခပ္တိုးတိုးေလး ၿဖႀကလိမ့္မယ္
အဲဒီအရြယ္ကေန မိဘကို ခ်စ္လာလိုက္တာ ၁၃.၁၄.၁၅ အရြယ္ ေရာက္လာတဲ႔ အခါႀကေတာ့ ခ်စ္တဲ႔အခ်စ္က
ပံုစံတမ်ိဳး ေၿပာင္းသြားတယ္ မိဘကို အားကိုးအခ်စ္ ကိုးကြယ္တဲ႔ အခ်စ္ေတြဟာ အားေပ်ာ့သြားၿပီး ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါေတြကို ေၿပာင္းၿပီး စြမ္းအားၿပင္းတဲ့ အခ်စ္တမ်ိဳးနဲ႔ ခ်စ္တတ္လာတယ္ အဲဒီကေန ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြကို စိက္၀င္စားလာတာ ေသတဲ႔အထိပဲ ဆိုပါေတာ့ မိဘရဲ ႔အခန္းကဏၰဟာ တၿဖည္းၿဖည္းေမွးမိွန္ သြားရရွာတယ္
ငယ္ငယ္က အတူစား အတူကစားခဲ႔တဲ႔ ကေလးေတြ ဒီအရြယ္ကစၿပီး စိတ္ေတြေၿပာင္းလာတယ္ ဆန္႔က်င္ဖက္ကို စိတ္၀င္စားတဲ႔ စိတ္ကအားႀကီးလာတယ္
ရပ္ကြက္ လမ္းက်ဥ္းေလး တခုထဲမွာ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ တေယာက္က ေတာင္ဘက္က တေယာက္က ေၿမာက္ဘက္က မ်က္နွာၿခင္းဆို္င္ အေနအထားနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္
သူတို႔ဟာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အတူတူကစားလာခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ေတြပါ
ခပ္လွမ္းလွမ္းေလး ေရာက္တဲ႔အခါက်ေတာ့ ေကာင္ေလးက ငါေတာ့ သူ႔ကို မႀကည့္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး
ေလွ်ာက္လာတယ္ ေကာင္မေလးကလည္း ငါသူ႔ကို မႀကည့္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းေလးကို ငံု႔ၿပီး ေလွ်ာက္လာတယ္
တကယ္ပဲ တေယာက္ကို တေယာက္ မႀကည့္ပါဘူး မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ေလးငါးေပေလာက္ အေရာက္မွာေတာ့
ေကာင္ေလးက ဒီလိုေတြးတယ္ အင္း--သူေတာ့ငါ့ကို ႀကည့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ငါတခ်က္ေလာက္ ႀကည့္လိုက္ဦးမွ ဆိုတဲ႔ အေတြးတခ်က္ ေပၚတယ္
ေကာင္မေလးလည္းပဲ သူငါ့ကို ႀကည့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ငါတခ်က္ေလာက္ ႀကည့္လိုက္ဦးမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးေပၚၿပန္တယ္
အဲဒီေတာ့ နွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူပဲ တယာက္ကို တေယာက္ ႀကည့္လိုက္မိတဲ႔ အခါ
အင္းအားၿပင္းထန္ေသာ ႀကည့္အလင္းတန္း နွစ္ေခ်ာင္းဟာ အရွိန္ၿပင္းစြာ ပြတ္တိုက္ခိုက္ မိႀကၿပီး အပူလိွ ုင္း တစ္ခုကို ၿဖစ္ေပၚေစပါတယ္ အဲဒီအပူလိွ ုင္းေႀကာင့္ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးနွစ္ေယာက္စလံုးရဲ ႔ မ်က္နွာမွာ
နီၿမန္းၿပီး ထူပူသြားရရွာတယ္ အဲဒါကို မ်က္နွာပူတယ္လို႔ ေခၚတယ္ ရွက္ေသြးၿဖာတယ္လို႔လဲ ေခၚတယ္
ကဲ႔ မိတ္ေဆြတို႔ ဒီအၿဖစ္မ်ိဳး ႀကံဳခဲ႔ ဖူးႀကပါသလား ႀကံဳခဲ႔ဖူးတဲ႔ သူေတြဆိုရင္ေတာ့ ေလာကမွာ ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါေတြကို စိတ္အ၀င္စားဆံုး ဆိုတာကို လကံၡ လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
=================
၀န္ခံခ်က္==လြန္ခဲေသာ ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္္က ဆရာ လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္ ၏ စာေပေဟာေၿပာပြဲမွ မွတ္မိသေလာက္ ကို ၿပန္လည္ေရးဖြဲပါသည္။
ဆက္လက္ ရွင္းၿပပါရေစ မိတ္ေဆြ
အမိ၀မ္းက စကၽြတ္ကတည္းက မိခင္ရဲရင္ခြင္ထဲမွာ ကေလးငယ္မ်ားဟာ အပစ္ကင္းစြာနဲ႔ ဘာမွလည္းမသိဘူး
နို႔ဆာရင္ ငိုမယ္ ရူးေပါက္မယ္ အီးပါမယ္ အိပ္မယ္ သူတို႔ မခ်စ္တတ္ေသးဘူး
လပိုင္းေလာက္ ႀကာတဲ႔အခါ မိခင္ရဲ ႔ရင္ေငြ႔ကို မွတ္မိလာတယ္ မိခင္ကိုစၿပီး ခ်စ္တတ္လာၿပီး ေနာက္ထပ္ ္လအနည္းငယ္ ႀကာတဲ႔အခါ အေဖကိုလည္းမွတ္မိလာတယ္ အိမ္ရွိ လူအားလံုးကိုလည္း မွတ္မိလာၿပီး မိခင္ကို ပိုၿပီးခင္တြယ္တယ္ တခါတရံမွာ အဖေတာင္ ခ်ီလို႔မရပါဘူး
တစ္နွစ္ခြဲ နွစ္နွစ္ေလာက္ စကားတီတီတာတာ စၿပာတတ္တဲ႔အရြယ္မွာေတာ့ ခ်စ္တယ ္ဆိုတဲ႔စကားကို မိဘေတြသင္ေပးလို႔ တတ္လာၿပီး `ေမ့ေမ့ကိုခ်စ္လားလို႔´ ေမးရင္ `ခ်စ္တယ္´ `ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ´ လို႔ ေမးရင္ `အမ်ားႀကီးခ်စ္တယ္` ဆိုၿပီး လက္နွစ္ဖက္ကို ေဘးကားၿပီးေၿဖလိမ့္မယ္ `ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ´ လို႔ေမးရင္ `ေမေမကို ပိုခ်စ္တယ္´ လို႔ေၿဖႀကဦးမယ္ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မိခင္ကအိမ္မွာ လက္ပြန္းတတီးနဲ႔ ေန႔ေရာညပါ ကေလးကိုၿပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခ်ိန္ ပိုမ်ားလို ႔ပဲ
၃.၄.၅.နွစ္ ေက်ာင္းစေနတဲ့ အရြယ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေမ်ာက္ရူံးေလာက္ေအာင္ ေဆာ့ႀကဆဲ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီး
အစားအေသာက္ကို မမက္ အေဆာ့ကိုသာမက္ၿပီး ထမင္းထက္ သြားရည္စာ ေတြကို ပိုမက္လာတယ္
အဲဒီမွာ မိခင္ၿဖသ္သူက ဟဲ႔သား ေနပူထဲ မထြက္ရဘူး မိုးရြာေနတယ္ ဖ်ားဦးမယ္ ဒီဟာမစားရဘူး ေခ်ာင္းဆိုးမယ္
စသည္ၿဖင့္ ပိတ္ပင္လာမယ္ အခန္႔မသင့္ရင္ ရိုက္ၿပီးေတာ့ ဆံုးမလိမ့္မယ္ ဆိုးသြားမွာစိုးလို႔ သိပ္အလို ိုမလိုက္ေတာ့ဘူး
ဖခင္ၿဖစ္သူက အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး အလုပ္ကၿပန္လာရင္ သားသမီးေတြအတြက္ မုန္႔ ေတြ၀ယ္လာမယ္ ကစားစရာ အရုပ္ေတြလည္း ၀ယ္လာတတ္တယ္ အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြမွာလည္း သားသမီးေတြကို ကစားကြင္းတို႔ ဘာတို႔ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္ပို႔တတ္တယ္ အေမကေတာ့ အိမ္မူ႔ ကိစၥေတြနဲ႔ နပမ္းလံုးေနရလို႔ တခါတရံမွာ မလိုက္ပို႔နိုင္ဘူး
ဖခင္ေတြက မုန္႔ဖိုးလည္း မႀကာမႀကာ ပိုေပးေလ့ ရွိတယ္
အဲဒီအရြယ္မွာ `ေဖေဖနွင့္ေမေမ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ´ လို႔ေမးရင္ ေဖေဖရဲ ႔နားရြက္နား ကပ္သြားၿပီး ေမေမမႀကားေအာင္ `ေဖေဖကို ပိုခ်စ္တယ္´ လို႔ ခပ္တိုးတိုးေလး ၿဖႀကလိမ့္မယ္
အဲဒီအရြယ္ကေန မိဘကို ခ်စ္လာလိုက္တာ ၁၃.၁၄.၁၅ အရြယ္ ေရာက္လာတဲ႔ အခါႀကေတာ့ ခ်စ္တဲ႔အခ်စ္က
ပံုစံတမ်ိဳး ေၿပာင္းသြားတယ္ မိဘကို အားကိုးအခ်စ္ ကိုးကြယ္တဲ႔ အခ်စ္ေတြဟာ အားေပ်ာ့သြားၿပီး ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါေတြကို ေၿပာင္းၿပီး စြမ္းအားၿပင္းတဲ့ အခ်စ္တမ်ိဳးနဲ႔ ခ်စ္တတ္လာတယ္ အဲဒီကေန ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြကို စိက္၀င္စားလာတာ ေသတဲ႔အထိပဲ ဆိုပါေတာ့ မိဘရဲ ႔အခန္းကဏၰဟာ တၿဖည္းၿဖည္းေမွးမိွန္ သြားရရွာတယ္
ငယ္ငယ္က အတူစား အတူကစားခဲ႔တဲ႔ ကေလးေတြ ဒီအရြယ္ကစၿပီး စိတ္ေတြေၿပာင္းလာတယ္ ဆန္႔က်င္ဖက္ကို စိတ္၀င္စားတဲ႔ စိတ္ကအားႀကီးလာတယ္
ရပ္ကြက္ လမ္းက်ဥ္းေလး တခုထဲမွာ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ တေယာက္က ေတာင္ဘက္က တေယာက္က ေၿမာက္ဘက္က မ်က္နွာၿခင္းဆို္င္ အေနအထားနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္
သူတို႔ဟာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အတူတူကစားလာခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ေတြပါ
ခပ္လွမ္းလွမ္းေလး ေရာက္တဲ႔အခါက်ေတာ့ ေကာင္ေလးက ငါေတာ့ သူ႔ကို မႀကည့္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး
ေလွ်ာက္လာတယ္ ေကာင္မေလးကလည္း ငါသူ႔ကို မႀကည့္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းေလးကို ငံု႔ၿပီး ေလွ်ာက္လာတယ္
တကယ္ပဲ တေယာက္ကို တေယာက္ မႀကည့္ပါဘူး မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ေလးငါးေပေလာက္ အေရာက္မွာေတာ့
ေကာင္ေလးက ဒီလိုေတြးတယ္ အင္း--သူေတာ့ငါ့ကို ႀကည့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ငါတခ်က္ေလာက္ ႀကည့္လိုက္ဦးမွ ဆိုတဲ႔ အေတြးတခ်က္ ေပၚတယ္
ေကာင္မေလးလည္းပဲ သူငါ့ကို ႀကည့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ငါတခ်က္ေလာက္ ႀကည့္လိုက္ဦးမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးေပၚၿပန္တယ္
အဲဒီေတာ့ နွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူပဲ တယာက္ကို တေယာက္ ႀကည့္လိုက္မိတဲ႔ အခါ
အင္းအားၿပင္းထန္ေသာ ႀကည့္အလင္းတန္း နွစ္ေခ်ာင္းဟာ အရွိန္ၿပင္းစြာ ပြတ္တိုက္ခိုက္ မိႀကၿပီး အပူလိွ ုင္း တစ္ခုကို ၿဖစ္ေပၚေစပါတယ္ အဲဒီအပူလိွ ုင္းေႀကာင့္ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးနွစ္ေယာက္စလံုးရဲ ႔ မ်က္နွာမွာ
နီၿမန္းၿပီး ထူပူသြားရရွာတယ္ အဲဒါကို မ်က္နွာပူတယ္လို႔ ေခၚတယ္ ရွက္ေသြးၿဖာတယ္လို႔လဲ ေခၚတယ္
ကဲ႔ မိတ္ေဆြတို႔ ဒီအၿဖစ္မ်ိဳး ႀကံဳခဲ႔ ဖူးႀကပါသလား ႀကံဳခဲ႔ဖူးတဲ႔ သူေတြဆိုရင္ေတာ့ ေလာကမွာ ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါေတြကို စိတ္အ၀င္စားဆံုး ဆိုတာကို လကံၡ လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
=================
၀န္ခံခ်က္==လြန္ခဲေသာ ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္္က ဆရာ လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္ ၏ စာေပေဟာေၿပာပြဲမွ မွတ္မိသေလာက္ ကို ၿပန္လည္ေရးဖြဲပါသည္။
Subscribe to:
Posts (Atom)