အႀကိဳက္ဆံုးကဗ်ာတိုေလးမ်ား

လြန္ခဲေသာ ၁၅ နွစ္ခန္႔က မဂၢဇင္း ကဗ်ာတိုေလးပါ ကဗ်ာဆရာေရာ မဂၢဇင္းပါ မမွတ္မိေတာ့ပါ ရင္ဘတ္ထဲအထိ စြဲသြားေသာေႀကာင့္ အလြတ္ရေနၿခင္း ၿဖစ္သည္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးႀကည့္ေလ အဓိပၸါယ္ကို ၿမင္ရေလေလ ၿဖစ္သည္။

သံပံုးတီး ေတာထုတ္
ဖုတ္သဘက္နွင္
သူႀကီး၀ိဥာဏ္ဆုတ္
ရုတ္တရက္ပင္


အခန္းသူႀကီးေတြကို ေၿပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္

ေနာက္တခုက ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ ႔ ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း တေက်ာင္းမွ ဦးပဇင္းငယ္တစ္ပါး ၏ အခန္း၀မွာေရးထားေသာ ကဗ်ာၿဖစ္သည္ လြန္ခဲ႔ေသာ ၁၅နွစ္ေက်ာ္ခန္႔ပါ

သမုဒယေတြကို
အနုအလွေတြနဲ႔
ယုယမေနစမ္းပါနဲ႔-- ဒကာ တဲ႔

ကဲဦးဇင္းေလးကေလာင္ေသြးပံုက မထက္ေပဘူးလား

ေနာက္တခုက ၿမန္ၿပည္မွာ အခုခ်ိန္ထိ လြန္စြာ ထြန္းကားေနတဲ႔ ေနာင္လည္း ဆက္လက္ထြန္းကား ဦးမယ့္ အိမ္သာစာေပပါ

စိတ္ညစ္ေၿပေပ်ာက္
အရက္ေသာက္
မူးရင္အိပ္ေန
အသက္ရွည္
နိုးရင္ၿပန္ေသာက္
အႀကံေပါက္
ေပါက္တဲ႔အႀကံ
တသိန္းတန္--တဲ႔ ကိုင္းယမကာလုလင္ ေတြကို အားေပးထားတယ္

ေနာက္တခုက ၿမန္မာၿပည္က စီမံကိန္းတခုမွာ အလုပ္၀င္လုပ္တုန္းက အရက္ေရာင္းတဲ႔ အမႀကီးႀကီးတဦးရဲ ႔
ဆိုင္က ေၿမၿဖဴနဲ႔ ေရးထားတဲ႔ စာပါ

ပိုက္ဆံတအားၿပတ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ ေရာင္းစားစရာလည္း(သံတိုသံစ ဘိလပ္ေၿမအိပ္ခြန္ ) ဘာမွမရွိတဲ႔အခ်ိန္
တရက္ေသာ ေနညိဳခ်ိန္မွာ ေလၿပိဳလာလို႔ အရက္ဆိုင္ကိုအသြား အရက္ေရာင္းတဲ႔ အမႀကီးကို ၿမင္တာနဲ႔
အစြမ္းကုန္ ၿပံဳးၿပၿပီး ေတာ္ကီေတြ ပစ္သြင္းလိုက္တယ္ ဟာ -အမႀကီး ဘာညာဘာညာ ေပါ့

ၿပီးေတာ႔ ဆိုင္အကာ ပ်ဥ္ၿပားမွာ ေရးထားတဲ႔ စာေႀကာင့္ ထပဲၿပန္ရေတာ့မလို ရုတ္တရက္ နုတ္ဆြံ႔ သြားတယ္
ေရးထားတဲ႔စာက

သူၿပံဳးေနသည္
အေၾကြးယူေတာ႔မည္ တဲ႔

ဒါေပမယ္႔ အေၾကြးေတာ့ ေသာက္ၿဖစ္ေအာင္ ေသာက္ခဲ႔ ေႀကာင္း

စြမ္းအားၿပင္းလက္နက္

မဟာပု၇ိႆတိုင္းၿပည္
တိုင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ ဘုရင္ႀကီးမွာ လြန္စြာမွစိတ္ဆိုးေဒါသ ထြက္ေနသည္၊ အနီးအနားရွိ မင္းအလိုလိုက္ မင္းအႀကိဳက္ ေဆာင္ကာ မင္း၏ " " ကိုမေနေသာ မႉးႀကီးမတ္၇ာ တို ႔မွာ ေနစ၇ာမရွိ ၿဖစ္ေနသည္၊ မင္းတ၇ားႀကီး စိတ္မဆိုးပဲ ခံနိုင္ရိုးလား အိမ္နီးနားၿခင္း အခုတည္းေသာ တိုင္းၿပည္ၿဖစ္ေသာ "မဟာဣထိယ" တိုင္းၿပည္မွ အမိန္ ႔ေႀကညာစာ အမွတ္ ၀၁၀/၀၀၀၈ ေႀကာင့္ၿဖစ္သည္၊ ဘာတဲ့ မလိုက္နာပါက တည္ဆဲ ဥပေဒအ၇ ထိေ၇ာက္စြာ အေ၇းယူမည္တဲ့

အမိန္ ႔က မဟာဣထိယ တိုင္းၿပည္အတြင္းသို ႔ က်ဳးေက်ာ္ ၀င္ေ၇ာက္လာေသာ မည္သည့္ ပု၇ိႆမဆို ေၿခက်ဳးေက်ာ္က ေၿခၿဖတ္မည္ လက္က်ဳးေက်ာ္က လက္ၿဖတ္မည္ မည္သည့္ဟာမဆို က်ဳးေက်ာ္က အကုန္ၿဖတ္မည္တဲ့ ေႀကာက္စရာေကာင္းေလစြ။

မေန ႔ကအထိ တရား၀င္စာရင္းအရ မင္းတရားႀကီးခန္ ႔ထားေသာ သတင္း၀န္တင္ေလ်ွာက္ခ်က္အရ ၁၀ ေယာက္ ပုရိႆဘ၀မွ အနားယူသြားရၿပီ၊ ဒါေတာင္ဖံုးကြယ္ထားေသာ စာရင္းအရ မည္မ်ွရွိမည္ကို မခန္ ႔မွန္းနိုင္

တိုင္းၿပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ရသည္မွာ မလြယ္လွပါလား ပုရိႆမ်ားသာ စုစည္းေနထိုင္ေသာ မိိိမိတို ႔ "မဟာပုရိႆ" တိုင္းၿပည္နွင့္ ဣထိယမ်ားသာစုစည္းေနထိုင္ေသာ "မဟာဣထိယ" တိုင္းၿပည္ နွစ္ၿပည္မွာ လြန္ခဲ့ေသာ ကာလရွည္ႀကာ ကတည္းကပင္ ဆက္ဆံေရး အဆင္မေၿပၿဖစ္ၿပီး စစ္မက္မ်ားလည္း အႀကိမ္ႀကိ္မ္ ၿဖစ္ပြါးခဲ့ဖူးသည္။ ၿဖစ္ပြါးေသာ စစ္ပြဲတိုင္း၌လည္း မဟာပုရိႆတို ႔ အၿမဲစစ္ရွုံးခဲ့သည္၊

အတိက္ကိုၿပန္ေတြးတိုင္း မင္းတရားႀကီးမွာ မႀကိတ္နိုင္ မခဲနိုင္ ၿဖစ္မိသည္၊ မိမိတို ႔ ပုရိႆေတြမွာ ခြန္အားဗလနွင့္ ၿပည့္စံုသည္ ဥာဏ္ပညာလည္းႀကီးသည္ ဓါးေရးလွံေရးနွင့္ ကိုယ္ခံပညာရပ္ တြင္လည္း ဣထိယ တို ႔ထက္သာလြန္းသည္ မည္သည္အတြက္ေႀကာင့္ ၿဖစ္ပြါးေသာ စစ္ပြဲတိုင္း၌ ပုရိႆတို ႔မွာ ႏြဲ ႔ေနွာင္းေသာ ဣထိယတို ႔ ရွုံးနိမ့္ရသနည္း

ၿပႆနာ အေၿဖကို မင္းတရားႀကီး မသိလို ႔မဟုတ္ ပုရိႆမခ်င္းခ်င္းပဲ သိတာေပါ႔ ဒီတခါေတာ့ ပုရိႆေတြကို အမိန္႔နဲ ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္မွၿဖစ္ေတာ့မယ္ ဘယ္နွယ့္ ဘုရင္လုပ္တဲ့အတိုင္း တိုင္းသူၿပည္သားေတြ လိုက္လုပ္လို႔ၿဖစ္မလား ဘုရင္က ဘုရင္ေပါ့

ပုရိႆေတြက ေရေရလည္လည္ အပ်င္းထူတယ္ အလုပ္တခုလုပ္လို႔ရွိရင္လည္း ေန႔ေ႔ရြ ညေ႔ရြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အနားသတ္ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ဘူး ေန႔ခင္းဆိုလည္း ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ တေရးတေမာအိပ္ေသးတယ္ အိပ္ရာက ထတာနဲ႔ လဘက္ရည္ဆိုင ္ထိုင္ေသးတယ္ အရည္မရအဖတ္မရ တာေတြထိုင္ေၿပာဦးမယ္ အဲ ညေန ေနေစာင္းၿပီးဆို ပိုဆိုးေသးတယ္ အပုပ္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီးေလ ေနညိဳတာနဲ႔ ေလကၿပိဳလာၿပီး ခံတြင္းကလည္း ခ်ဥ္လာၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဘံုဆိုင္မွာ တခြက္တဖလားေလာက္ ပက္ႀကေသးတယ္

တခြက္တဖလားနဲ႔ ၿပီးသလားဆိုေတာ့ မၿပီးေသးဘုူး သိတယ္မဟုတ္လား အရွိန္ေလးကရလာၿပီး တေယာက္ေသာသူက ကာရာအိုေက ဆိုၿပီးစလိုက္တာနဲ႔ တေယာက္မွမၿငင္းဘူး ကာရာအိုေကကို ခ်ီတက္ၿပန္ေရာ အဲဒီမွာ သီခ်င္းဆိုႀက ေပ်ာ္ႀက ေအာ္ဟစ္ႀက ကာရာအိုေကမယ္ ေလးေတြနဲ႔ အဲ႔ ေဆာရီး (ပုရိတိုင္းၿပည္မွာ ဣထိယေတြ မရွိဘူး မွားသြားလို႔)

ကာရာအိုေကၿပီးတာနဲ႔ စေလာင္းကလာတဲ႔ ေဘာ္လံုးပြဲ ပရီးမီးရားလိတို႔ ယူအီးအက္ေအတို႔ စီးရီးေအတို႔ အခ်ိ္န္ကက်လာၿပီး ဘာရမလဲ ရွိသမွ်ကုန္ေအာင္ ေဘာ္လံုးပြဲေလာင္းမယ္ ေအာ္မယ္ ဆဲမယ္ ေဘာ္လံုးပြဲလည္းၿပီးေရာ ေမာေမာနဲ အိမ္တို႔ အေဆာင္တို႔ကိုၿပန္မယ္

ညဦးပိုင္းက ပက္ထားတာေလးေတြလည္း အရွိ္န္က ကုန္သြားၿပီး ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းလည္းမသိ အိပ္လို႔ကလည္းမေပ်ာ္ အိပ္လည္းမအိပ္ခ်င္ေသး တေယာက္ေသာသူက စၿပီး မအိပ္ခင္ အပ်င္းေၿပေလး ၂၁ တို႔ ပိုကာတို႔ ဆြဲႀကရေအာင္လို႔ အစမေဖၚေပးလိုက္နဲ႔ သြားၿပီး အစကေတာ႔ အပ်င္းေၿပ၀ိုင္း ေနာက္ေတာ့ အရွိ္န္ကတၿဖည္းၿဖည္း ေကာင္းလာလိုက္တာ အာရံုတက္မွပဲ မသိမ္းခ်င္သိမ္းခ်င္နဲ႔
၀ိုင္ကိုသိမ္း

ကိုင္းဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလုပ္တို႔ ရံုးတို႔ တက္နိုင္ေတာ့မွာလည္း ေဆးခြင့္တို႔ ေရွာင္တခင္ခြင့္တို႔ယူႀကဦးေပါ့

မ၇ေတာ့ဘူး ဒီအတိုင္းပု၇ိႆ ေတြကို လြတ္ထားလို ႔ မ၇ေတာ့ဘူး အ၇င့္အ၇င္ ဣထိယတို႔ နဲ႔စစ္ပြဲတုန္းကလည္း စစ္ပြဲခ၇ာေတာင္ မွူတ္ေနၿပီး အိပ္ရာက အတင္းလိုက္နိုးရ၊ နိုးၿပန္ေတာ့လည္း စစ္တိုက္ထြတ္တာ ေၿခနင္းကတဖက္မပါတဲ့သူနဲ႔ ဓါးအိမ္ပဲ ပါၿပီး ဓါးေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ သူနဲ႔ ဗရုတ္သုကၡနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး စစ္ပြဲကနိုင္မွာလဲ

ေနာက္ေန႔လည္းေရာက္ေရာ မင္းတရားႀကီးက ေၿမာက္စားပင့္ေကာ္ အမတ္အားလံုးကို ေခၚၿပီး ညီလာခံမွာ အမိန္႔တခုထုတ္လိုက္တယ္ ဒီတခါ ဣထိယေတြကို စစ္ေႀကၿငာမယ္ စစ္တိုက္မယ္ စစ္ရွုံးရင္ မူးမတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကအစ ဟိုးေအာက္ေၿခ စစ္သားေတြအထိ အၿပစ္ေသးရင္ေသးသလို ေၿခေခ်ာင္း လက္ေခ်ာင္းေတြၿဖတ္မယ္ အၿပစ္ႀကီးရင္ႀကီးသလို ခႏ ၱာကိုယ္က အေရးႀကီးတဲ့ေနရာ အရးအႀကီးဆံုး ေနရာေတြကို ၿဖတ္ပစ္မယ္ မည္သူမွ ေစာဒကမတက္ရ ဒါဘုရင့္အမိန္႔ စစ္ေရးကိုအၿပင္းအထန္ ေလ့က်င့္ႀက ဒါပဲဆိုၿပီး အထဲကို ၿပန္၀င္သြားတယ္

ဘုရင္မ်ား သူတို႔ပါးစပ္က စကားတခြန္းထြတ္တာ လြယ္လိုက္တာ ေအာက္ၿခကလူေတြက မ်က္လံုးၿပဳးၿပီး က်န္ခဲ့တယ္ ဘာတဲ့ ၿဖတ္ပစ္မယ္ ေအာင္မယ္ေလး ေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ ႀကက္သီးေတြထလိုက္တာ ေႀကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ

အဲဒီအမိန္႔ေႀကာင့္ ပုရိႆေတြ အကုန္လံုး လန္႔ၿဖတ္ကုန္တယ္ ေႀကာက္ႀကကုန္တယ္ ဒီတခါစစ္ရွုံးရင္ မလြယ္ဘူး ၿဖတ္ခံထိမယ္ ဒီအတိုင္းေနလို႔မၿဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး စစ္ေရးကို အၿပင္းအထန္ေလ့က်င့္ႀကေတာ့တယ္
ေဟး စစ္ရွုံးလို႔မၿဖစ္ဘူး ၿဖတ္ခံထိလို႔မၿဖစ္ဘူး ပုရိႆဘ၀ အဆံုးမခံနိုင္ဘူး စတဲ့ ေႁကြးေႀကာ္သံ ေတြနဲ႔ေပါ့

ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ မဟာပုရိႆတိုင္းၿပည္က ဘုရင္ႀကီးက မဟာဣထိယတိုင္းၿပည္က ဘုရင္မႀကီးထံကို စစ္ေႀကၿငာခ်က္တေစာင္ ပို႔လိုက္တယ္ ဘယ္ေန႔ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ ေမာင္ေမာင္တို႔ စစ္လာတိုက္မွာေပါ့ ဘာညာဘာညာေပါ့ အဲ ဣထိယ ဘုရင္မႀကီးကလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ စစ္ေႀကၿငာခ်က္ကို လက္ခံတဲ႔ စာတေစာင္ ၿပန္လိုက္တယ္

ေမာင္ေမာင္တို႔လာမယ္ဆို မမတို႔က အရံသင့္ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ လကၡံ ႀကိဳဆိုမွာပါ ဒီတခါေတာ့ မမတို႔က တခါမွမသံုးဘူးေသးတဲ႔ လက္နက္အထူးအဆန္း ထုက္ၿပီးသံုးေတာ့မယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါ စစ္ရွုံးရင္ ရွုံတဲ့သူက တသက္လံုး ကၽြန္ခံေႀကး ဆိုတဲ့ အေလာင္းအစားတခုနဲ႔ ၿပန္စိန္ေခၚလိုက္တယ္

အဲဒီစာကို ဘု၇င္ႀကီးလည္းဖတ္ၿပီးသြားေရာ အႀကီးအက်ယ္ ထိတ္လန္႔သြားတယ္ ဘာတဲ့ တခါမွ မထုတ္သံုးေသးဘူးတဲ့ လက္နက္ အထူးအဆန္း ဆိုပါလား စစ္ရွုံးရင္လည္း တသက္လံုး ကၽြန္ခံရမယ္ ဆိုပါလား
အရင္စစ္ပြဲတြတုန္းက သာမန္ လက္နက္နဲ႔ တိုက္တာေတာင္ မိမိတို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ စစ္ရွုံးခဲ႔တယ္ အခု ဘာလက္နက္ အထူးအဆန္းပါလိမ္႔ နူးကလီးယားလား ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ဗံုးလား မိန္းမေတြ တယ္လည္း လက္သြက္လွေခ်လားေပါ့

ဘုရင္ႀကီးဟာ စဥ္းစားရၿပီး ပုရိႆေတြဟာ တခါတရံ က်ဥ္းထဲ က်ပ္ထဲ ေရာက္ရင္ မိန္းမက်င့္ မိန္းမႀကံ ကိုလည္း
သံုးတက္ႀကေသးတယ္ အနိုင္ရရင္ၿပီးေရာ ဘာမဆို လုပ္ဖို႔လည္း ၀န္မေလးတက္ႀကဘူး အေတာင္နွစ္ဆယ္၀တ္ေတြ ဘာတြကို ေဘးဖယ္ထား အခ်စ္နဲစစ္မွာ မတရားတာမရွိဘူးဆိုၿပီး သူခိုးက်င့္ သူခိုးႀကံ ႀကံႀကေတာ့တာပဲ

ဒီတခါမွာေတာ့ ေၿမွာက္စား ပင့္ေကာ္ အမတ္မ်ားရဲ ႔ အႀကံ ဥာဏ္ကို ယူရေတာ့တာေပါ့

အဲဒီအႀကံက ပုရိႆတိုင္းၿပည္ကေန ဣထိယတိုင္းၿပည္ကို ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြ ေဖါက္မယ္ နန္းေတာ္တြင္သာမက ဣထိယေတြရဲ ႔ အိမ္တို္င္းအိမ္တိုင္းကို ပါ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းေတြ ေဖါက္မယ္ စစ္တိုက္မယ့္ရက္ မတိုင္မွီ ၃ ရက္အလို သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာ ၀င္စီးမယ္ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္ ဘုရင္မနန္းေတာ္ကို
၀င္စီးမယ္ အာရံုတက္လို႔ ၆ ခ်က္တီးတာနဲ႔ ပုရိႆေတြက ဣထိယေတြကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ထြက္လာမယ္ နန္းေရွ ႔ ရင္ၿပင္မွာ စုရပ္အၿဖစ္နဲ႔ ဆံုမယ္ ဣထိယေတြကို တသက္လံုး ကၽြန္အၿဖစ္ သိမ္းသြင္းမယ္ေပါ့ စစ္ဗ်ဳဟာကို လႈိ႔၀ွက္ ေရးဆြဲၿပီး အၿပင္းအထန္ ႀကိဳးစား ႀကေတာ့တယ္

ဒီလိုနဲ႔ စစ္ပြဲမတိုင္ခင္ ၃ ရက္အလို သန္းေခါင္ယံမွာ ဘုရင္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ဦးစီးၿပီး လိုဏ္ေခါင္းကတဆင့္ နန္းေတာ္ကို၀င္စီးတယ္ ပုရိႆစစ္သည္ေတြလည္း ဣထိယတအိမ္ကို တေယာက္က်စီနဲ႔ ၀င္စီးႀကေတာ့တယ္

ဘုရင္ႀကီးဟာ ဣထိယနန္းေတာ္ရဲ ႔ ေအာက္တည့္တည့္ကေန နန္းေတာ္ထဲေရာက္သြားတယ္ ကညင္ဆီမီးတိုင္ အလင္းအားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေလးေတြနဲ႔ နန္းေတာ္တခုလံုးတိတ္ဆိတ္ ေနတယ္ အေစာင့္အႀကပ္ အားလံုးလည္း တုန္းရုန္းပက္လက္ အိပ္ေမာက် ေနႀကတယ္ ဘုရင္ႀကီးဟာ ကုပ္ေခ်ာင္းကုပ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဘုရင္မအိပ္ခန္းထဲ အလြယ္တကူ ေရာက္သြားေတာ့တယ္

အခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ရုတ္တရက္ရပ္တန္႔ သြားတယ္ မီးအလင္းေရာင္ ခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ ေအာက္မွာ ည၀တ္၀တ္ရံုေတာ္ ပါးပါးလ်လ်နဲ႔ နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ဘုရင္မ၊ ဆံႏြယ္ေလး ကပို႔ကရို ႔ ၀င္းပေနတဲ႔ မ်က္နွာ လမင္းႀကီးအခန္းထဲ သာေနသလိုပဲ မ်က္နွာကေန ေၿခအဆံုးထိ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေခတၱခဏ ဘုရင္တို႔၏ စတိုင္အတိုင္း ရူ ႔စားလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ

အဲ -- ဘုရင္မႀကီးဟာ အအိပ္နဲနဲ ပက္စက္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဘာကိုၿမင္သြားလည္းမသိပါဘူး
ေၿခေတြလက္ေတြ တုန္လာသလိုလို ေရငတ္လာသလိုလို ဘာလိုလို ညာလိုလိုႀကီးမိနစ္ အတန္ႀကာေအာင္ ၿဖစ္သြားၿပီးေနာက္ စိတ္ကိုတင္းလိုက္ၿပီး ငါဟာ စစ္တိုက္ထြက္လာတာ နိုင္ေအာင္တိုက္မယ္ဆိုၿပီး သန္လွ်က္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကာ ဘုရင္မအနားသြားၿပီး ဒီမွာမယ္မင္းႀကီးမ ထေတာ့ မင္းတို႔တတိုင္းၿပည္လံုးကို ငါတို႔တေတြ ၀ိုင္းထားလိုက္ၿပီး ဒီတခါေတာ့မင္းတို႔ရွုံးၿပီ ေၿပးမယ္ မႀကံနဲ႔ ဆိုၿပီးေခါင္းကို သန္လွ်က္မိုးလိုက္တယ္

ဘုရင္မဟာ နိူးသြားၿပီး အံ႔ႀသ သြားတယ္ ခ်က္ခ်င္းအေၿခအေနကို ရိပ္စားမိသြားၿပီး ခပ္တည္တည္ပဲ သလြန္ေပၚကဆင္းၿပီး ၀တ္ရံုကို ၿပင္၀တ္လိုက္တယ္ မိန္းမမ်ားဟာ လွ်ပ္တၿပတ္ဥာဏ္ ေယာက်ၤားေတြထက္ ပိုသာတယ္နဲ႔တူပါတယ္ တဒဂၤအေတာအတြင္းမွာ အေၿခအေနကိုႀကည့္ၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သြားတယ္

ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔အနားကို တလွမ္းၿခင္း လွမ္းသြားတယ္ ဘုရင္ႀကီးက ကဲ႔ မယ္မင္းႀကီးမ ဘာတတ္နိုင္ေသးလဲ မင္းတို႔ရွုံးၿပီး ဒါနဲ႔မင္းတို႔က ငါတို႔ကို တခါမွ မထုတ္သံုးေသးတဲ႔ လက္နက္နဲ႔ တိုက္မယ္ဆိုတာ ဘာလက္နက္လဲလို႔
ေမးလိုက္တယ္

ဘုရင္မဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ မ်က္နွာညိဳးသြားၿပီး ဘုရင္ႀကီးကို ေစ့ေစ့ႀကည့္လိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့ၿခံဳးပြဲခ် ငိုခ်လိုက္တယ္
ဘုရင္ႀကီးက ေဟ႔ ေဟ႔ ေနဦးေလ ငါေမးတာေၿဖဦးေလ ဘာလို႔ငိုေနတာလည္း ဒုကၡပါပဲ မငိုနဲ႔လို႔ ေၿပာေနတုန္း
ဘုရင္မႀကီးဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔ ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းတိုး၀င္ၿပီး ရိွုက္ႀကီးတငင္နဲ႔ ငိုခ်လိုက္ပါေလေရာ

`ဒုတ္´ အသံတခ်က္ မည္သြားတယ္

တၿခားမေတြးလိုက္ပါနဲ႔ ဘုရင္ႀကီးရဲ ႔ သန္လွ်က္ ႀကမ္းၿပင္ေပၚ စိုက္သြားတဲ႔ အသံပါ ဘုရင္ႀကီးဟာ သန္လွ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္နိုင္တဲ႔ အင္အား မရွိေတာ့ ပါဘူး ဘာကို သြားကိုင္လည္း မသိေတာ့ပါဘူး

နာရီအခ်ိဳ ႔ ႀကာသြားတယ္ အာရံုဦး အလင္းေရာက္ေတာ့မယ္ ဘုရင္မက ဘုရင္ႀကီးကိုနိုးလိုက္တယ္ ဘုရင္ႀကီးကအိပ္မူံ စံုဘြားနဲ႔ ထလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ ႔လက္ကို ေနာက္ၿပန္ႀကိဳးတုပ္လွ်က္သား ၿဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္ ဟိုက္ သြားၿပီ ရွုံးၿပီ ငါဘယ္လိုၿဖစ္သြားပါလိမ္႔ ဒါနဲ႔ ဘုရင္မကို ေမးခြန္းထုတ္တယ္

မင္းရဲ ႔ထူးဆန္းတဲ႔ လက္နက္ဆိုတာ ဘာလဲ ငါ့ ကိုလာလက္နက္နဲ႔ တိုက္လိုက္သလဲလို႔ ေမးလိုက္တယ္
ဘုရင္မက ထူးဆန္းတဲ႔လက္နက္ ဆိုတာ မ်က္ရည္ပါပဲ ဒီလက္နက္နဲ႔ပဲ အနိုင္ယူခဲ့တာေလ ကဲ ေမာင္ေမာင္တို႔ ရွုံးၿပီး တသက္လံုးကၽြန္ခံေပေတာ့တဲ႔

အာရံုအလင္းေရာင္ ထြက္လာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဘုရင္မဟာ ဘုရင္ႀကီးကို ႀကိဳးတုပ္လွ်က္နဲ႔ နန္းေတာ္ေရွ ႔ ကို ေခၚထုက္လာတယ္ အဲဒီမွာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ထူးဆန္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းတခုကိုပါ ထပ္ေတြ႔လိုက္ရတယ္ အဲဒါက မိန္းမစစ္သည္ေတာ္ေတြဟာ ေယာက်ၤားစစ္သည္ေတာ္ေတြကို ႀကိဳးတုပ္ၿပီး စုရပ္ၿဖစ္တဲ႔ နန္းေ႔ရွရင္ၿပင္မွာ ေတြ႔လိုက္ရၿခင္းပဲ

အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ေယာက်ၤားမ်ားဟာ စား၀တ္ေနေရး ဘာအေရး ညာအေရး ေတြကို အကုန္တာ၀န္ယူရၿပီး
တသက္လံုး မိန္းမေတြကို ရွာေဖြ လုပ္ေကၽြးရေတာ႔တယ္

BELIEVE IT OR NOT

ကၽြန္ေတာ္က မိန္းမေတြမွာ မ်က္ရည္ လက္နက္အၿပင္ တၿခားလက္နက္လည္းပဲ ရွိဦးမယ္လို႔ ထင္တာပဲ--ဟိဟီး္

မည္သူ႔ကိုစိတ္၀င္စားသလဲ

လူသားေတြဟာ အတၱသားေကာင္ေတြ ၿဖစ္တဲ႔အတြက္ ေလာကမွာ မည္သူ႔ကို အခ်စ္ဆံုးလဲ ဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းရဲ ႔ အေၿဖဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အခ်စ္ဆံုး ၿဖစ္ပါတယ္ ရာခိုင္နုန္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွန္ပါလိမ့္မယ္ အဲ- ေလာကမွာမည္သူ ႔ကို စိတ္၀င္စားသလဲ ဆိုရင္ေတာ့ ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါ ေတြလို႔ ေၿဖရပါမယ္ ဒီအေၿဖက ရာနုန္းအေတာ္မ်ားမ်ား မွန္ပါတယ္

ဆက္လက္ ရွင္းၿပပါရေစ မိတ္ေဆြ

အမိ၀မ္းက စကၽြတ္ကတည္းက မိခင္ရဲရင္ခြင္ထဲမွာ ကေလးငယ္မ်ားဟာ အပစ္ကင္းစြာနဲ႔ ဘာမွလည္းမသိဘူး
နို႔ဆာရင္ ငိုမယ္ ရူးေပါက္မယ္ အီးပါမယ္ အိပ္မယ္ သူတို႔ မခ်စ္တတ္ေသးဘူး

လပိုင္းေလာက္ ႀကာတဲ႔အခါ မိခင္ရဲ ႔ရင္ေငြ႔ကို မွတ္မိလာတယ္ မိခင္ကိုစၿပီး ခ်စ္တတ္လာၿပီး ေနာက္ထပ္ ္လအနည္းငယ္ ႀကာတဲ႔အခါ အေဖကိုလည္းမွတ္မိလာတယ္ အိမ္ရွိ လူအားလံုးကိုလည္း မွတ္မိလာၿပီး မိခင္ကို ပိုၿပီးခင္တြယ္တယ္ တခါတရံမွာ အဖေတာင္ ခ်ီလို႔မရပါဘူး

တစ္နွစ္ခြဲ နွစ္နွစ္ေလာက္ စကားတီတီတာတာ စၿပာတတ္တဲ႔အရြယ္မွာေတာ့ ခ်စ္တယ ္ဆိုတဲ႔စကားကို မိဘေတြသင္ေပးလို႔ တတ္လာၿပီး `ေမ့ေမ့ကိုခ်စ္လားလို႔´ ေမးရင္ `ခ်စ္တယ္´ `ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲ´ လို႔ ေမးရင္ `အမ်ားႀကီးခ်စ္တယ္` ဆိုၿပီး လက္နွစ္ဖက္ကို ေဘးကားၿပီးေၿဖလိမ့္မယ္ `ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ´ လို႔ေမးရင္ `ေမေမကို ပိုခ်စ္တယ္´ လို႔ေၿဖႀကဦးမယ္ ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မိခင္ကအိမ္မွာ လက္ပြန္းတတီးနဲ႔ ေန႔ေရာညပါ ကေလးကိုၿပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခ်ိန္ ပိုမ်ားလို ႔ပဲ

၃.၄.၅.နွစ္ ေက်ာင္းစေနတဲ့ အရြယ္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေမ်ာက္ရူံးေလာက္ေအာင္ ေဆာ့ႀကဆဲ့ အရြယ္ေရာက္ၿပီး
အစားအေသာက္ကို မမက္ အေဆာ့ကိုသာမက္ၿပီး ထမင္းထက္ သြားရည္စာ ေတြကို ပိုမက္လာတယ္

အဲဒီမွာ မိခင္ၿဖသ္သူက ဟဲ႔သား ေနပူထဲ မထြက္ရဘူး မိုးရြာေနတယ္ ဖ်ားဦးမယ္ ဒီဟာမစားရဘူး ေခ်ာင္းဆိုးမယ္
စသည္ၿဖင့္ ပိတ္ပင္လာမယ္ အခန္႔မသင့္ရင္ ရိုက္ၿပီးေတာ့ ဆံုးမလိမ့္မယ္ ဆိုးသြားမွာစိုးလို႔ သိပ္အလို ိုမလိုက္ေတာ့ဘူး

ဖခင္ၿဖစ္သူက အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး အလုပ္ကၿပန္လာရင္ သားသမီးေတြအတြက္ မုန္႔ ေတြ၀ယ္လာမယ္ ကစားစရာ အရုပ္ေတြလည္း ၀ယ္လာတတ္တယ္ အလုပ္ပိတ္ရက္ေတြမွာလည္း သားသမီးေတြကို ကစားကြင္းတို႔ ဘာတို႔ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္ပို႔တတ္တယ္ အေမကေတာ့ အိမ္မူ႔ ကိစၥေတြနဲ႔ နပမ္းလံုးေနရလို႔ တခါတရံမွာ မလိုက္ပို႔နိုင္ဘူး
ဖခင္ေတြက မုန္႔ဖိုးလည္း မႀကာမႀကာ ပိုေပးေလ့ ရွိတယ္

အဲဒီအရြယ္မွာ `ေဖေဖနွင့္ေမေမ ဘယ္သူ႔ကို ပိုခ်စ္လဲ´ လို႔ေမးရင္ ေဖေဖရဲ ႔နားရြက္နား ကပ္သြားၿပီး ေမေမမႀကားေအာင္ `ေဖေဖကို ပိုခ်စ္တယ္´ လို႔ ခပ္တိုးတိုးေလး ၿဖႀကလိမ့္မယ္

အဲဒီအရြယ္ကေန မိဘကို ခ်စ္လာလိုက္တာ ၁၃.၁၄.၁၅ အရြယ္ ေရာက္လာတဲ႔ အခါႀကေတာ့ ခ်စ္တဲ႔အခ်စ္က
ပံုစံတမ်ိဳး ေၿပာင္းသြားတယ္ မိဘကို အားကိုးအခ်စ္ ကိုးကြယ္တဲ႔ အခ်စ္ေတြဟာ အားေပ်ာ့သြားၿပီး ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါေတြကို ေၿပာင္းၿပီး စြမ္းအားၿပင္းတဲ့ အခ်စ္တမ်ိဳးနဲ႔ ခ်စ္တတ္လာတယ္ အဲဒီကေန ဆန္႔က်င္ဖက္ေတြကို စိက္၀င္စားလာတာ ေသတဲ႔အထိပဲ ဆိုပါေတာ့ မိဘရဲ ႔အခန္းကဏၰဟာ တၿဖည္းၿဖည္းေမွးမိွန္ သြားရရွာတယ္

ငယ္ငယ္က အတူစား အတူကစားခဲ႔တဲ႔ ကေလးေတြ ဒီအရြယ္ကစၿပီး စိတ္ေတြေၿပာင္းလာတယ္ ဆန္႔က်င္ဖက္ကို စိတ္၀င္စားတဲ႔ စိတ္ကအားႀကီးလာတယ္

ရပ္ကြက္ လမ္းက်ဥ္းေလး တခုထဲမွာ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ တေယာက္က ေတာင္ဘက္က တေယာက္က ေၿမာက္ဘက္က မ်က္နွာၿခင္းဆို္င္ အေနအထားနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္
သူတို႔ဟာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက အတူတူကစားလာခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အရင္းေခါက္ေခါက္ေတြပါ

ခပ္လွမ္းလွမ္းေလး ေရာက္တဲ႔အခါက်ေတာ့ ေကာင္ေလးက ငါေတာ့ သူ႔ကို မႀကည့္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး
ေလွ်ာက္လာတယ္ ေကာင္မေလးကလည္း ငါသူ႔ကို မႀကည့္ဘူးဆိုၿပီး ေခါင္းေလးကို ငံု႔ၿပီး ေလွ်ာက္လာတယ္

တကယ္ပဲ တေယာက္ကို တေယာက္ မႀကည့္ပါဘူး မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ေလးငါးေပေလာက္ အေရာက္မွာေတာ့
ေကာင္ေလးက ဒီလိုေတြးတယ္ အင္း--သူေတာ့ငါ့ကို ႀကည့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ငါတခ်က္ေလာက္ ႀကည့္လိုက္ဦးမွ ဆိုတဲ႔ အေတြးတခ်က္ ေပၚတယ္

ေကာင္မေလးလည္းပဲ သူငါ့ကို ႀကည့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ငါတခ်က္ေလာက္ ႀကည့္လိုက္ဦးမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးေပၚၿပန္တယ္

အဲဒီေတာ့ နွစ္ေယာက္စလံုး ၿပိဳင္တူပဲ တယာက္ကို တေယာက္ ႀကည့္လိုက္မိတဲ႔ အခါ

အင္းအားၿပင္းထန္ေသာ ႀကည့္အလင္းတန္း နွစ္ေခ်ာင္းဟာ အရွိန္ၿပင္းစြာ ပြတ္တိုက္ခိုက္ မိႀကၿပီး အပူလိွ ုင္း တစ္ခုကို ၿဖစ္ေပၚေစပါတယ္ အဲဒီအပူလိွ ုင္းေႀကာင့္ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးနွစ္ေယာက္စလံုးရဲ ႔ မ်က္နွာမွာ
နီၿမန္းၿပီး ထူပူသြားရရွာတယ္ အဲဒါကို မ်က္နွာပူတယ္လို႔ ေခၚတယ္ ရွက္ေသြးၿဖာတယ္လို႔လဲ ေခၚတယ္

ကဲ႔ မိတ္ေဆြတို႔ ဒီအၿဖစ္မ်ိဳး ႀကံဳခဲ႔ ဖူးႀကပါသလား ႀကံဳခဲ႔ဖူးတဲ႔ သူေတြဆိုရင္ေတာ့ ေလာကမွာ ဆန္႔က်င္ဖက္ သတၱ၀ါေတြကို စိတ္အ၀င္စားဆံုး ဆိုတာကို လကံၡ လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

=================

၀န္ခံခ်က္==လြန္ခဲေသာ ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္္က ဆရာ လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္ ၏ စာေပေဟာေၿပာပြဲမွ မွတ္မိသေလာက္ ကို ၿပန္လည္ေရးဖြဲပါသည္။